Ο Αργύρης Κουμτζής, μαθητής της Γ΄ Λυκείου στο Γενικό Λύκειο Πεύκων Θεσσαλονίκης, έχει κατακτήσει μεγάλο αριθμό διακρίσεων από την ηλικία των δέκα ετών σε σχολικούς διαγωνισμούς της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρίας και της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών. Σημαντικότερες από τις οποίες, είναι η κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου στην Εθνική Μαθηματική Ολυμπιάδα (διαγωνισμός Αρχιμήδης 2011) και η κατάκτηση της 51ης θέσης στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Φυσικής 2012, πάντα ανταγωνιζόμενος ισότιμα τους βλέποντες μαθητές. Τελείωσε αριστούχος όλες τις τάξεις του Γυμνασίου, καθώς και την Α΄ και Β΄ Λυκείου, ενώ ήταν παραστάτης σε όλες τις σχολικές παρελάσεις στις τάξεις αυτές. Αποτελεί δε έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους, και είναι από τα μεγαλύτερα ταλέντα, του ελληνικού σκακιστικού χώρου των τυφλών, παίρνοντας μέρος, παρά το νεαρό της ηλικίας του, σε πληθώρα εθνικών αποστολών. Φέτος κατέκτησε για τρίτη συνεχόμενη φορά την 1η θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Τυφλών Ανδρών Σκακιστών και την 9η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Τυφλών Νέων Σκακιστών 2013.

Ο Αργύρης, ενώ βρισκόταν στη Β΄ Λυκείου, και χτύπησε με ενθουσιασμό την πόρτα του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου,  αναμένοντας στήριξη για την εισαγωγή του στο συγκεκριμένο Τμήμα, απορρίφθηκε. Η απόρριψη βασίστηκε στον κανονισμό της Σχολής Φυσικών Επιστημών και ειδικότερα του Τμήματος Φυσικής, το οποίο δε δέχεται ως φοιτητές, άτομα με κινητική αναπηρία στα άνω δύο άκρα ή με προβλήματα όρασης. Η τακτική αυτή νομιμοποιείται από το σχετικό νομικό πλαίσιο, που δίνει στη Σχολή την διακριτική ευχέρεια να αποφασίσει ποιές κατηγορίες αναπήρων δεν θα κάνει δεκτές. 

Καταρχήν, αυτή η απόφαση -και ο νόμος που την στηρίζει- είναι αντισυνταγματική, αφού σύμφωνα με το άρθρο 21 του Συντάγματος ο κάθε πολίτηςδικαιούται να έχει τις ίδιες ευκαιρίες με τους συμπολίτες του σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής του ζωής. Συνεπώς, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να στερεί αυτή την ελευθερία από κανέναν διότι διαπράττει έγκλημα κατά της συνταγματικής νομιμότητας, παραβιάζοντας προκλητικά τις αρχές της ισότητας και της προστασίας της προσωπικότητας. 

Στο σημείο αυτό, είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί ότι στα αντίστοιχα Τμήματα των Πανεπιστημίων Ιωαννίνων και Αθήνας, η εισαγωγή είναι ελεύθερη για τους φοιτητές με προβλήματα όρασης. Όμως ο Πρόεδρος του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου, κ. Χρησάφης, υποστηρίζει ότι το Τμήμα της Θεσσαλονίκης έχει περισσότερα εργαστήρια, στα οποία δεν θα μπορεί να ανταπεξέλθει ο τυφλός φοιτητής. Σε συνάντηση που είχε με τους γονείς του, υποσχέθηκε ότι θα συσταθεί επιτροπή, η οποία θα εξετάσει το θέμα και θα δοκιμάσει τις ικανότητες του τυφλού υποψηφίου, σε συνθήκες εργαστηρίων. Η επιτροπή αυτή εν τέλει συστάθηκε,αποτελούμενη από τρεις καθηγητές του Τμήματος, χωρίς τη συνεργασία κάποιου εξειδικευμένου στην Ειδική Αγωγή ή τη συμμετοχή κάποιου σχετικού φορέα, και το προκλητικότερο ήταν ότι αποφεύχθηκε συστηματικά κάθε επικοινωνία με τον υποψήφιο. Αντίθετα, τελείως αυθαίρετα μέσα σε δύο εβδομάδες, αφού «εξέτασαν» το θέμα θεωρητικά, και χωρίς την υποτιθέμενη εργαστηριακή δοκιμασία, κατέληξαν σε αρνητικό πόρισμα.

Τα επιχειρήματα, ή μάλλον καλύτερα τα προσχήματα, της Σχολής, είναι ανεδαφικά. Καταρχήν, όπως έχει επισημάνει ο καθηγητής του Γενικού Λυκείου Πεύκων, κ. Κώστας Βουρλιάς, που διδάσκει στο τμήμα του Αργύρη Κουμτζή επί τρία χρόνια, ποτέ δεν υπήρξε εργαστήριο στην τάξη, στο οποίο ο συγκεκριμένος μαθητής να μην είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από τους υπόλοιπους βλέποντες συμμαθητές του χάρη στη φαντασία και την οξυμμένη του αντίληψη.[…]

Ο,τι διαβάσατε πιο πάνω, είναι απόσπασμα επιστολής που έστειλε στον Υπουργό Παιδείας, ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τυφλών Ελλάδας, στις 3 Φεβρουαρίου 2014. Όποιες παραπάνω λέξεις και αν γραφτούν, δείχνουν αδύναμες. Ακόμα και η ελληνική γλώσσα, αδυνατεί να περιγράψει την απογοήτευση και την οργή. Ναι, την οργή.  Πόσο πιο «τυφλό» μπορεί να είναι ένα Πανεπιστημιακό Ίδρυμα, για να φτάσει σε αυτό το σημείο; Πόσο σκοταδιστές, αυτοί που λαμβάνουν τέτοιες απαίσιες αποφάσεις; Πώς (θέλουν να) ονομάζονται δάσκαλοι, τέτοιοι οπισθοδρομικοί γραφειοκράτες; Αλήθεια, ως φυσικοί που είναι, έχουν ακούσει για τον Στήβεν Χόκινγκ; Αν ήταν στο χέρι τους, σίγουρα θα τον απέρριπταν και εκείνον. Ο τυφλός σε αυτή την ιστορία, μάλλον δεν είναι ο Αργύρης, αλλά ένα Τμήμα που αντί να μορφώνει, τυφλώνει με την δυσκαμψία του.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News