Από σήμερα ξεκινάει αυτή η διαδρομή της αδιαπραγμάτευτης πια «ομολογίας», ο Ιησούς παραδέχεται πια καθαρά και ξάστερα πως έιναι άνθρωπος αλλά είναι και ο Θεός ο ίδιος, ο γιός του Πατέρα και δημιουργού του σύμπαντος κόσμου, η ανθρώπινη ενσάρκωση του μυστηρίου, του «Λόγου» που είναι όλα αλλά είναι Ενα.

Στις εκκλησίες κάθε βραδάκι στίς επτάμιση ψάλλεται η ακολουθία του Νυμφίου και, η κάθε μέρα έχει το παραμύθι της να διηγηθεί. Οχι το «παραμύθι» με την έννοια του ωραιοποημένου ψέμματος, αλλά με την έννοια της «παραμυθίας» που είναι συνώνυμη της «παρηγοριάς».

Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στον Ιωσήφ τον Πάγκαλο, τον ενδέκατο γιό του Ιακώβ που τον ζηλέψανε τα αδέρφια του και προσπαθήσανε να τον εξαφανίσουνε, μέχρι που τον πουλήσανε στους αλλόφυλους για να τον απομακρύνουνε απο δίπλα τους. Κατέληξε στην Αίγυπτο όπου τιμήθηκε και δοξάστηκε σαν βασιλιάς και έγινε Κύριος όλης της Αιγύπτου και σιτοδότης του λαού της. Μέχρι να συμβούν αυτά όμως πέρασε πολλά βάσανα και πολλές δοκιμασίες, συκοφαντίες, φυλακές, ξυλοδαρμούς, και μέσω όλων αυτών των δυσκολιών αλλά και της «δικαίωσης» που τον περίμενε τελικά, έγινε πρότυπο ο ίδιος, αιώνες πριν, των παθών του Χριστού αλλά και της δόξας Του.

 

«Ο Ιακώβ ωδύτερο, του Ιωσήφ την στέρησιν», λέει το Κοντάκιον, «και ο γενναίος εκάθητο άρματι, ως βασιλεύς τιμώμενος. Της Αιγυπτίας γάρ τότε ταις ηδοναίς μη δουλεύσας, αντεδοξάζετο παρα του βλέποντος τας των ανθρώπων καρδίας και νέμοντος στέφος άφθαρτον».

Ο Ιωσήφ αφού έγινε βασιλιάς της Αιγύπτου μπόρεσε και βοήθησε τούς αδερφούς του που, χτυπημένοι απο χρόνια ανομβρίας, λιμοκοτονούσαν στην πατρίδα τους. Πήγαν να ζητήσουν βοήθεια απο τον Αιγύπτιο βασιλιά, δεν ξέρανε όμως πως θα βρούνε εκεί το βρέφος που οι ίδιοι είχαν πετάξει στο ποτάμι να πνιγεί. Ο Ιωσήφ τους έλυσε όλα τα προβλήματα ώστε να σιτιστεί ο λαός τους και τούς φιλοξένησε – ενω φυσικά αναγνωρίστηκαν μεταξύ τους απο διάφορες λεπτομέρειες και «συμπτώσεις».

 

Η σημερινή μέρα αναφέρεται και το δέντρο της συκιάς που καταράστηκε ο Χριστός μπαίνοντας στην Ιερουσαλήμ να ξεραθεί και να μην ξανακαρπίσει. Λιγους μήνες ή ένα-δυό χρόνια πριν, το είχε ευλογήσει, αλλά αυτό δεν κάρπιζε. Κατά την Χριστιανική Ορθόδοξη παράδοση το δέντρο αυτό συμβόλιζε τον «παλαιό νόμο» που είχε πια γυμνωθεί κάθε πνευματικής χάριτος και ελέους. Ο Ιησούς προχωρούσε πια να καταργήσει τους παλιούς νόμους και να τους αντικαταστήσει όλους με την φράση «αγαπάτε αλλήλους». Η αγάπη προχωρούσε πια αποφασισμένη να παίξει αποφασιστικό ρόλο στίς ζωές των ανθρώπων απο σήμερα και πέρα.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News