«Φοριέται και στο δεξί, σα κόσμημα…» έλεγε μια παλιά διαφήμιση για ρολόγια, αλλά μάλλον είναι ανεπιστρεπτί ξεπερασμένη… Εκσυγχρονισμένη η διαφήμιση θα έπρεπε να λέει «Φοριέται όπου είναι η σωστή γωνία λήψης», ειδικά αν μιλάμε για την κάμερα ρολόι, αυτή που ξεσήκωσε τον κονιορτό των κριματισμένων-χρηματισμένων ημερών μας…

Κάμερα-ρολόι, κάμερα-κομπολόι, κάμερα σα στυλό, κάμερα σε καρφίτσα (κόσμημα επίσης), κάμερα σε γυναικείο καθρεφτάκι μακιγιάζ, κάμερα σαν κουμπί πουκάμισου, κάμερα σε γραβάτα (σε παπιγιόν δυστυχώς όχι ακόμη), κάμερα σε μπρελόκ, κάμερα στα γυαλιά, κάμερα σε κρεμάστρα (ο συμβολισμός τα σπάει), κάμερα-αναπτήρας να  βάλεις φωτιά στο σκηνικό να τρέχουν πυροσβέστες… Μια γρήγορη ματιά στις εξειδικευμένες σελίδες του διαδικτύου αναδεικνύει τον πλούτο των επιλογών κι αφήνω απ’ έξω τα σμαρτφόνια. Φτιάχνεις σ’ ένα απόγεμα μια καμεράτα ολόκληρη, να ωχριά η ομάδα τεχνικής υποστήριξης του James Bond( Me Bond, Παύλος Bond)…

Δεν έψαξα για ΙΕΚ καμεραμανατζή αλλά δε μπορεί, όλο και κάποιος θα σκεφτεί πως δε το ‘χουν όλοι το τάλαντο της σωστής λήψης και θα προνοήσει. Όσο για το απαραίτητο μοντάζ, υποτιτλισμό και καθάρισμα, δεν έχουν όλοι φίλο κάποιο αστέρα της Τιβί αλλά υπάρχουν προσιτά προγράμματα μοντάζ, άσε που κι ο «Αναλαμβάνω βαπτίσεις-γάμους-κοινωνικές εκδηλώσεις» της γειτονιάς κάτι θα καταφέρει.

Η μικροκάμερα της καθημερινότητας είναι εδώ και βάρδα μη σε γράψουν… Έχει πάρει πια άλλη διάσταση η ρήση «Του μιλούσα και με είχε γραμμένο». Η κουβέντα με τον μπατζανάκη, το ραντεβού με τον λογιστή, η σύσκεψη με τον διευθυντή, το σούξου μούξου με τη λεγάμενη, το πώς και τι με γαύρους και διαιτητές μπορεί πλέον να έχει άλλη προοπτική, εάν γράφεται. Γράψε-γράψε, όλο και κάπου θα χρειαστεί – η εποχή των περί ανέμων και υδάτων συζητήσεων παρήλθε οριστικά. Οφείλουμε να προσερχόμαστε καμερωτοί-καμερωτοί, φρεσκοξυρισμένοι, χαμογελαστοί μέχρι και με ελαφρό μακιγιάζ (μη βγούμε Φρανκεστάϊν) γιατί όλο και κάποιος βιντεοσκοπεί τη συνάντηση. Η συνειδησιακή διεύρυνση της εποχής της παράνομης μικροκάμερας αντιμετωπίζει καταρχήν την απαγόρευση δικαστικής χρήσης του παράνομου οπτικοακουστικού υλικού αλλά τα Μέσα  κάνουν χαρές και οργανώνουν πάρτι. Σε ελεύθερη απόδοση δηλαδή «Διαφωνώ με την παράνομη βιντεοσκόπηση αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου τo δικαίωμα της ύπαρξης του DVD».

Με δεδομένη την πλήρη ανασφάλεια για το ακατάγραπτο των επαφών, ακόμη και λύσεις για συζητήσεις σε κάμπιγκ γυμνιστών απορρίπτονται ως ατελέσφορες – πού να ξέρεις τι κρύβουν οι κοιλότητες (ταμπόν-κάμερα;) άσε που θα πουντιάσεις χειμώνα καιρό.
Η απόδοση όποιας δικαιοσύνης πια ανάγεται σε μεταφυσικό-εσχατολογικό επίπεδο: κάμερα έδωσες, κάμερα θα λάβεις…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News