Η δόση ήταν μεγάλη για έναν μόνο άνθρωπο. Που έμεινε από το Σάββατο του Λαζάρου στο σπίτι του, δεν είχε βλέψεις για ταξίδια, σούβλες, στρακα-στρούκες και πέρασε την ώρα του παρακολουθώντας τη δράση διαφόρων Ελλήνων, πολιτικών, επιχειρηματιών ακόμη και αμούστακων ναυτών του τόπου του. Ζυγίζοντας τώρα στο τέλος κι αυτού του Πάσχα τα όσα είδαν τα μάτια μου βρίσκω πως περίσσεψε η υποκρισία και καταθέτω μερικά δικαιολογητικά για την άποψή μου αυτή:

Καθηλωμένος στο προσκέφαλο της μητέρας μου που είναι με η σειρά της καρφωμένη στο κρεβάτι της, το Σάββατο του Λαζάρου, απέναντι σε μια τηλεοπτική συσκευή που πιάνει πλέον μόνον ΕΡΤ, έφαγα αναγκαστικά και όλη τη… συναρπαστική εορτή οργανωμένη από ό,τι κατάλαβα by Γιάννης Ιωαννίδης  himself στη Θεσσαλονίκη. Από τα 100χρονα για την απελευθέρωση της πόλης με τη βοήθεια του Ο.Π.Α.Π., (ακόμη δικός μας ήταν εκείνες τις ημέρες), πώς και πόσο τεντώθηκαν τα πράγματα για να προκύψει μια ξεχειλωμένη, ανιαρή και κυρίως αχρείαστη γιορτή. Για να βραβευτούν εκατοντάδες παλαίμαχοι αθλητές με τον Υφυπουργό Αθλητισμού να κάνει βέβαια περισσότερες της μιας εισόδους στη σκηνή. Ανέβαινε και μετά από λίγο νάτος ξανά και να και τα βραβεία και κα-κα-κα τα γέλια. Και να καίνε οι πολυέλαιοι από πάνω στο φουλ. Αν δεν κάνω λάθος από την προηγούμενη θητεία του κ. Ιωαννίδη σαν Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού δεν έχουμε να θυμόμαστε κάτι δικό του. Ως ανύπαρκτος έφυγε. Τώρα κάνει προόδους. Οργάνωσε σε τέτοιους δύσκολους καιρούς τη φιέστα αυτή (αν δεν ξέραμε πόσο υπεράνω είναι ο κ. Ι. θα υπήρχε κίνδυνος να τη θεωρήσουμε και προεκλογική ή για να το θέσω αλλιώς ήταν η Ε.Ρ.Τ. στον πραγματικό της ρόλο όπως τον αντιλαμβάνεται ένας Έλληνας πολιτικός παλαιάς κοπής) Περιττό να πω ότι μετά για ώρες τη συζητούσαμε τη γιορτή εδώ στο σπίτι μαγεμένοι. Επίσης θα τον θυμόμαστε, τον για πάντα «κόουτς», και για την προ ολίγων ημερών δήλωσή του μετά τα επεισόδια της Α.Ε.Κ.: «Είναι γνωστό ότι πολλοί αναρχικοί έχουν ενταχθεί στους οπαδούς των ομάδων». Ο άνθρωπος, τιμώντας το αξίωμά του, ξέρει ποιοι κάνουν τα επεισόδια. Να τον καλέσει λοιπόν και ο εισαγγελέας να πάρει φώτιση. Όσο για κάτι ακροδεξιές συσπειρώσεις που όλο και αυξάνονται στα γήπεδα, ο άξιος αυτός πολιτικός δεν θα έχει ακούσει ακόμη κάτι (ας ανοίξει όμως τα μάτια του  για να δει για παράδειγμα στη LIFO, 21.2.13, σελ 33 τη δήλωση ενός νεαρού που διηγείται μεταξύ άλλων: «Η πρώτη επαφή (με τη Χρυσή Αυγή) έγινε μέσω ενός γείτονα, με τον οποίο πηγαίναμε μαζί στο γήπεδο. Η παρέα του εκεί ήταν όλοι χρυσαυγίτες…»).

Κυριακή των Βαΐων προς ξημερώματα της Μεγάλης Δευτέρας, μετά την ψήφιση στη Βουλή του κρίσιμου νομοσχεδίου πριν πάει για βραδινό περίπατο με τον κ. Δ. Σταμάτη, ένας εκστασιασμένος Έλληνας πρωθυπουργός, χωρίς να τον πιάνουν τα γέλια, μας μίλησε για το μεγάλο κατόρθωμα που ήταν το ότι πέρασε κι αυτό το νομοσχέδιο και για τις ημέρες γεμάτες καντιοζάχαρη που έχουμε να απολαύσουμε εμείς οι Έλληνες μπροστά μας (αφού έχουμε και μείωση της αύξησης του ρυθμού της ανεργίας!!!). Είμαι πολύ λίγος για να σχολιάσω τον πρωθυπουργό, μόνο να προσθέσω για τους αναγνώστες ολοκληρώνοντας το σκηνικό, ένα ηχητικό στοιχείο την ώρα που είπε αυτά ( είναι έτσι όπως σας το περιγράφω): ιου-ιου-ιου-ιου-ιου… Ναι, από μακριά άρχισαν να ηχούν οι σειρήνες κάποιων ασθενοφόρων που έσπευδαν προς το Σύνταγμα. Αλλά δεν έφθασαν έγκαιρα όπως αποδείχθηκε.

Αμέσως μετά την ανακοίνωση της παραχώρησης του Ο.Π.Α.Π. στον κ. Μελισσανίδη ποιος δεν τρόμαξε από το λυσσασμένο πρόσωπο που έβγαλε στα Μέσα ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Και εντάξει ο πρόεδρος του κόμματος μας είχε προϊδεάσει για τις κινήσεις του. Πρώτα μέσα στη Βουλή υποστήριξε την εταιρεία κάποιου μεγαλοεπιειρηματία, γνωστού και από άλλες μπίζνες. Εθνικό Προμηθευτή τον αποκάλεσαν κάποτε γιατί είχε τον Ο.Τ.Ε. σαν δικό του. Το κόμμα λοιπόν του προέδρου Αλέξη, για πολύ καιρό έκανε το κορόιδο για όσα συνέβαιναν στον Ο.Π.Α.Π. μέχρις ότου ο «Θείος» να πάρει τη δουλειά που κυνηγούσε. Τώρα, κατόπιν εορτής και της εργολαβίας εξασφαλισμένης, για να μη λένε πως δεν έκαναν σαματά, ακόμη και πρωτοσέλιδο έβγαλε η Αυγή για το θέμα. Εμένα όμως άλλη είναι η απορία μου. Μιλούν μερικοί για τις σκληρές και ανυπότακτες συνιστώσες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τις Ρόζες κλπ, που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Φαίνεται όμως ότι στο σπαθί τους αυτό μπορεί να ισορροπήσει άνετα ολόκληρος Σώκρατες! Ρε «σύντροφοι» κοιμάστε ή κάτι άλλο συμβαίνει; Κάποιο στέλεχος του κόμματος πριν λίγο καιρό μου έλεγε με υπερηφάνεια ότι: «ακόμη και άνθρωπο από τον αντιεξουσιαστικό χώρο έχουμε και κάνει μάλιστα και εκπομπή στο Σταθμό». Άραγε ούτε σε αυτόν δεν κακοφάνηκε η σχέση στοργής του αρχηγού με κάποιο λεφτά;

Για τους παραφουσκωμένους με τα γυαλιά και τα μαύρα μποτάκια καλοκαιριάτικα, τα λόγια μου είναι πάντα λίγα έως και καθόλου, διότι καλό τους κάνει κάθε ενασχόληση μαζί τους. Βέβαια η υποκρισία τους ξεχείλισε την Μεγάλη Πέμπτη. Να μοιράσετε τρόφιμα, παλικάρια μου. Αλλά γιατί στην Πλατεία Συντάγματος και όχι εκεί στα γραφεία σας; Για να βλέπει ο κόσμος πόσο φιλάνθρωποι και φιλέλληνες είστε; Και φέρνετε σε δύσκολη θέση και τα αδέλφια σας τους αστυνομικούς. Που είχαν σταματήσει τα φορτηγά πριν το Σύνταγμα, τους πήραν λέει και τα κλειδιά. Αλλά μετά τίποτα. Μάλλον τα έδωσαν ξανά πριν να σπεύσει και κανένα Σ.Δ.Ο.Ε. να πει: για ελάτε εδώ εσείς, να μου δείξετε με τι παραστατικά κουβαλήσατε ό,τι έχει μέσα η καρότσα σας.

Κύριε Δήμαρχε της Αθήνας. Σας καμάρωσα κι εσάς το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης. Ήμουν δίπλα σας, στην Πλατεία Συντάγματος, σχεδόν σας άγγιξα και σας θαύμασα πώς αιχμαλωτίσατε τα Μέσα εκείνη την ημέρα. Με το κατάλευκο πουκάμισο και το εντυπωσιακό μαύρο πέτσινο παρ’ όλη τη ζέστη, που θα έκανε και αρκετά χιλιάρικα (σε Ευρώ), να επιτίθεστε κατά των Ακροδεξιών που δεν θέλουν να μοιράζουν τρόφιμα και στους φτωχούς μετανάστες. Καλά κάνετε και τους σκέφτεστε από τώρα, γιατί εκλογές έρχονται. Εγώ πάντως ακόμη θυμάμαι ότι άνθρωποί σας ήταν μπλεγμένοι στο θάνατο του Αφρικανού μικροπωλητή, που εσείς δεν δώσατε την παραμικρή σημασία και δεν ψάξατε για τους υπεύθυνους. Και δεν θα το ξεχάσω ( τουλάχιστον μέχρι τις επόμενες εκλογές). Μετά από τις αμέτρητες συνεντεύξεις εκεί στην πλατεία μου έμεινε και το «Ευχαριστούμε Γιώργο» που σας είπε ένας χειριστής της μηχανής λήψης. Ήταν ένα μίγμα οικειότητας αλλά και ευγνωμοσύνης γιατί ήξεραν πως έχουν θέμα για το  βράδυ στις δύσκολες μεγαλοβδομαδιάτικες ημέρες.

Πρόεδρε Βενιζέλο. Αν καταφέρεις να διώξεις οριστικά το Γιωργάκη και την οικογένεια από την πολιτική αποκαλύπτοντας μεγαλοβδομαδιάτικα σπατάλες για ταξίδια και άλλες λοβιτούρες θα στο χρωστάμε χάρη. Ίσως να προσπαθήσουμε να ξεχάσουμε και το ότι εσύ που τώρα κάνεις τόση φασαρία για τα εξαφανισμένα κομματικά εκατομμύρια έδωσες χωρίς να ανατριχιάσεις καν, κάτι δισεκατομμύρια για να αγοραστεί το Ακροπόλ Παλάς, ένα ρημαγμένο κτήριο ακόμη και σήμερα, σώζοντας τον απίθανο εκείνο επιχειρηματία Μπατατούδη και τον Π.Α.Ο.Κ.

Μεγάλο Σάββατο έξω από τον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη, τα ναυτάκια μας στο άγημα της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων που θα γίνουν κάποτε και αξιωματικοί, καθώς οι ιερείς ψάλουν το Χριστός Ανέστη, αυτά ξαφνικά δεν κρατιούνται και αρχίζουν να ξελαρυγγιάζονται τραγουδώντας δυνατά τον Εθνικό μας Ύμνο σκεπάζοντας τους παπάδες. Απρόοπτο happening αλλά και μεγάλη παλικαριά δεν το λες. Έδωσαν μόνο να κατάλαβαν και οι άνθρωποι της Εκκλησίας μας ότι δεν πρέπει να τα βάζουν με τους ακροδεξιούς. Μόνον επιτρέψτε μου ανώριμοι Δόκιμοι να σας θυμίσω ότι τη Βόρεια  Κύπρο τη χάσαμε ακριβώς τότε που απόλυτοι άρχοντες στην Ελλάδα ήταν κάτι επίσης πατριωτάρες συνάδελφοί σας, καραβανάδες και αυτοί όπως εσείς. Ο στρατός θέλει μυαλό όχι φωνή. Αλλιώς η Στανίση θα είχε γίνει και ναύαρχος.

Άφησα για το τέλος τον πολλαπλά κερδισμένο αυτής της εβδομάδας, τον κ. Μελισσανίδη. Με υγεία η καινούρια επιχείρηση και καλοφάγωτα τα κέρδη και όχι όλα σε πούρα πάντως. Καλή έκβαση να έχει και το σχέδιό σας για την «Αγιά Σοφιά», όπως θέλετε να αποκαλείτε το γήπεδο της Α.Ε.Κ. (μιμούμενος το Σαν Σίρο ή το Σαν Μαμές υποθέτω, αν και τα μεγέθη κατά τη γνώμη μου δεν είναι ίδια). Πιο κάτω από το καινούριο σας μαγαζί, τον Ο.Π.Α.Π., στο δρόμο του Κηφισού, στην απέναντι πλευρά υπάρχει ακόμη μια επιγραφή που λέει: Ελευθέριος Μουζάκης. Είχε βιομηχανία κλωστών και όσο ζούσε ήταν με τη δική του συναίνεση και υπερηφάνεια ο υψηλότερα φορολογούμενος Έλληνας. Ήταν κατά τη γνώμη μου αυτό δείγμα ενός άλλου πατριωτισμού. Σας εύχομαι να θελήσετε να του μοιάσετε και γρήγορα μάλιστα. Για να κλείσετε έτσι και όχι αλλιώς μερικά στόματα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News