Photo:John Javellana

Αφού αναστήθηκε λοιπόν ο Λάζαρος το Σάββατο, ο Ιησούς προχώρησε απο την Βηθανία πρός τα Ιεροσόλυμα αποφασισμένος πιά για όλα. Μπήκε στην πόλη καθισμένος πάνω σ’ ένα γαϊδουράκι και οι πολλοί «θαυμαστές» και «πιστοί» του έκοβαν βάγια, κλωνάρια απο τούς φοίνικες κι΄έστρωναν τούς δρόμους που περνούσε με τα ρούχα τους ή με φρεσκοκομένα κλαδιά απο δέντρα και λουλούδια. Με τα θαυματά του και τα κυρήγματά του τα τελευταία δυό-τρία χρόνια είχε κάνει πολύ κόσμο να τον αγαπήσει και να τον πιστέψει. Φυσικά, όπως συμβαίνει πάντα, είχε δημιουργήσει και ορκισμένους εχθρούς που έβλεπαν σ΄αυτόν μιαν απειλή της «κοσμικής» τους εξουσίας και δύναμης.

Απο εδω και πέρα, απο αυτή την Κυριακή και μετά, η κάθε μέρα διηγείται παραβολικά την μικρή της ιστορία οδηγώντας, ώρα την ώρα, τον Ιησού στο φιλί του Ιούδα και τον Σταυρό. Χρήσιμο νομίζω είναι να θυμόμαστε οτι ο Ιησούς μπαίνοντας στην Πόλη πήγε κατ΄αρχήν στον Ναό και εκεί έδειξε τίς προθέσεις του : Τά΄κανε σμπαράλια πετώντας έξω τους διάφορους εμποράκους της πίστεως που πουλούσαν εκεί μέσα «ζεύγη περιστεριών» για θυσίες και άλλα παρόμοια με τα δικά μας μαγαζάκια στα μοναστήρια, εκεί που αγοράζουμε οι «πιστοί» λαδάκια και κομποσκοινάκια και άλλα φετίχ της πίστεως που, μέχρι σήμερα, συνεχίζουν να εκμεταλεύονται την ευπιστία μας και να μπλέκουν την αληθινή και καθαρή αγάπη με τα πάρε-δώσε και τις μεταφυσικές υποσχέσεις έναντι αντιτίμου.

Για την καθαρή αγάπη, άνευ αντιτίμου, το αδιεπραγμάτευτο Φώς, ανέβηκε το Γολγοθά ο Ιησούς και με αυτήν μοναδικό του όπλο θριάμβευσε και συνεχίζει να θριαμβεύει. Η Κυριακή των Βαϊων είναι η αρχή του τέλους και της επανεκκίνησης, με άλλους πιά όρους και νόμους. Είναι μια μέρα γιορτινή και ας οδηγεί σε τόσα βάσανα μες΄στην βδομάδα : Την άλλη Κυριακή όλα αυτά τα βάσανα θα έχουν ξεχαστεί μπροστά στην αναμμένη μέσα μας φλογίτσα της Ανάστασης που θα περάσει στίς εκατομμύρια λαμπάδες τα μεσάνυχτα του ερχόμενου, αναστάσιμου πιά Σαββάτου – που, με λιγότερη ή περισσότερη πίστη, την γιορτάζει ακόμα, το 2010, όλη η Ελλάδα, και στο πιό μικρό χωριό της , στα βουνά και τα νησιά ώς τίς μεγάλες πόλεις της.

Κυριακή των Βαίων κάθε χρόνο, μπάινει πιά αδιαπραγμάτευτα και η ΄Ανοιξη – και ας βρέχει όσο θέλει, μόνο ανοιξιάτικες βροχούλες επιτρέπονται πια στην Μεσόγειο, άντε και κάνα τελευταίο «κρύο» που να θέλει μπουφανάκι. Γιατί, μην το ξεχνάμε, φέτος μάς έπεσε πολύ νωρίς το Πάσχα. Πιό νωρίς νομίζω δεν γινεται!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News