Θαυμάστε αυτή την πρόσφατη απόφαση. Ο ακαταλαβίστικος τρόπος που είναι γραμμένη έχει λογική. Δίνει ασφάλεια σ’ αυτούς που τη συνέταξαν και την υπογράφουν. Δεν χρειάζεται π.χ. να γράψουν ποια είναι «τα νομικά πρόσωπα του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 65Α του ν.4174/2013» ούτε ποια είναι «η προθεσμία που ορίζεται στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 7 του άρθρου 3 της υπ’ αριθ. ΠΟΛ.1124/2015 Απόφασης της Γενικής Γραμματέως Δημοσίων Εσόδων». Ακόμα σημαντικότερο, δεν χρειάζεται να ψάξουν να δουν τι αλλαγές έχουν γίνει στον νόμο και στην απόφαση που αναφέρονται, διότι η νέα απόφαση γράφει «όπως ισχύει». Ετσι γλιτώνουν την ευθύνη που μπορεί να είχαν αν ερμήνευαν λανθασμένα το ισχύον καθεστώς.

Το κόστος από δυσνόητους νόμους και ασαφείς αποφάσεις μετατίθεται στις επιχειρήσεις που λειτουργούν σε καθεστώς αβεβαιότητας, στους λογιστές που πρέπει να τις εφαρμόζουν και στα τραγικά βεβαρημένα δικαστήρια που θα καταλήξουν υποθέσεις στις οποίες οι πολίτες διαφωνούν με τη Διοίκηση ως προς την ερμηνεία τους. Ετσι, όλοι βγαίνουμε χαμένοι.

Πολλοί υπόσχονται ένα απλό (δίκαιο και αποτελεσματικό) φορολογικό σύστημα. Αυτό δύσκολα θα συμβεί, διότι ένα απλό σύστημα δεν θα είναι αποτελεσματικό ως προς τις οικονομικές επιπτώσεις του ή δεν θα είναι δίκαιο. Αυτό όμως που είναι ρεαλιστικό να γίνει, είναι η Διοίκηση να επικοινωνεί με τους πολίτες με απλό και κατανοητό τρόπο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News