906
|

Greece: wannabe country

Greece: wannabe country

Χανιά, περίπου μια βδομάδα πριν, ο ήλιος ξεπρόβαλε διστακτικά πίσω από τις, πασπαλισμένες με χιόνι, κορυφές των Λευκών Όρων. «Η Βενετία της Ανατολής!». Με τούτο τον τίτλο υποδέχεται τον επισκέπτη η επίσημη σελίδα του νομού (www.chania.gr) –αναρωτιέμαι αν έχουν βρεθεί ποτέ τους στη Βενετία. Χτισμένη πάνω στα ερείπια της Κυδωνίας, η πόλη συνταιριάζει το λαμπρό παρελθόν με το μίζερο παρόν. Κοινώς, την παλιά με την καινούρια πόλη. Καθισμένος σε ένα ξύλινο παγκάκι, απέναντι από το φάρο, διαβάζω τις μικρές αγγελίες στην εφημερίδα τα «Χανιώτικα Νέα» και μια υπόρρητη απελπισία εξαπλώνεται μέσα μου. Με εξαίρεση τη ζήτηση για εποχιακούς υπαλλήλους σε τουριστικές επιχειρήσεις, δουλειά δεν υπάρχει για δείγμα. Από την άλλη, η «τυπωμένη» προσφορά εργασίας περιορίζεται σε αλλοδαπές που παρουσιάζονται ως οικιακές βοηθοί ή αποκλειστικές νοσοκόμες. Εθνικότητες από όλο τον κόσμο, με προτίμηση βέβαια στο πρώην ανατολικό μπλοκ.

Τα «Χανιώτικα Νέα» είναι μια καθημερινή εφημερίδα, της οποίας η κυκλοφορία ξεπερνά κατά πολλές χιλιάδες, όπως και πολλών άλλων περιφερειακών εφημερίδων, αρκετές εφημερίδες πανελλήνιας (…τρόπος του λέγειν) εμβέλειας. Συνεπώς, ως ένα βαθμό δικαίως διεκδικούν μεγαλύτερο κομμάτι στην πίττα της κρατικής διαφήμισης. Το ζήτημα της σχέσης πολιτείας και περιφερειακών Μ.Μ.Ε, συζητήθηκε την προηγούμενη Παρασκευή στη διημερίδα που οργάνωσε (έτσι έγραφε η πρόσκληση!) ο υφυπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, κύριος Γιώργος Πεταλωτής. Η εκδήλωση, με καθυστέρηση περίπου μιάμισης ώρας, πραγματοποιήθηκε στο Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου, το οποίο βρίσκεται στον κατ’ ευφημισμόν δρόμο προς Ρέθυμνο. Και η συζήτηση όμως κατ’ ευφημισμόν ήταν. Οι χαιρετούρες, οι ευχαριστίες και τα ευχολόγια ξεπερνούσαν τις προτάσεις (ελάχιστες) που θα προωθούσαν ένα γόνιμο διάλογο.

Ποια ήταν η ουσία του θέματος; Ότι είναι άδικος ο τρόπος μοιρασιάς της κρατικής διαφήμισης. Ότι οι εκάστοτε κυβερνήσεις βάζουν επιλεκτικά διαφημίσεις και δημοσιεύσεις. Ότι αυτό δεν βοηθάει τον υγιή ανταγωνισμό και ότι εξαιτίας αυτού πολλές επιχειρήσεις θα κλείσουν. Μάλιστα. Το κράτος δηλαδή πάλι φταίει. Αυτό που όλοι γουστάρουν να κατηγορούν, αλλά όταν τους χρηματοδοτεί το στόμα τους φιμώνεται εν μία νυκτί. Μέχρι να αρχίσει ξανά να γουργουρίζει το στομάχι, μέχρι η πείνα να μεγαλώσει επικίνδυνα και το στόμα να ανοίξει σαν κι αυτό του λιονταριού. Κρατικά δεκανίκια λοιπόν για να περπατούν τα περιφερειακά Μ.Μ.Ε- ανάπτυξη προβληματική και αεριτζίδικη. Που η αξία τους είναι αδιαμφισβήτητη, αφού στην πλειοψηφία τους λειτουργούν ως αγωγός μεταφοράς προβλημάτων προς την κεντρική διοίκηση. Αποτελούν τη «φωνή» της τοπικής κοινωνίας. Της ίδιας κοινωνίας (των Χανίων) που εκλέγει τριάντα χρόνια τους ίδιους βουλευτές. Που τους ψηφίζει για να παρίστανται στις δίκες της βεντέτας. Που δεν «φωνάζει» για τις ανύπαρκτες τουριστικές υποδομές, για την τιμή της βενζίνης (1,75 το λίτρο μέσο όρο), για τον εθνικό δρόμο που σκοτώνονται καθημερινά τα παιδιά της, για την «άνωθεν απαγόρευση» μορφών εναλλακτικής ενέργειας. Οικογενειοκρατικός πλουτισμός και βιτρινιάρικη πολυφωνία. Σαν τα αλβανικά πολυφωνικά συγκροτήματα.

Πολυφωνικό και το λεωφορείο του Κ.Τ.Ε.Λ Αθήνας- Θεσσαλονίκης. Βούιζε η μηχανή, διαμαρτυρόταν συχνά ο εξαερισμός, οι ρόδες σφύριζαν. Άτυχος ήμουν, στο σύνολό τους τα πούλμαν έχουν εκσυγχρονιστεί. Ο «Πασιάκος» πάλι όχι. Αναψυκτικά, χυμοί κοντά στα δύο ευρώ. Τυρόπιτες, κρουασάν, σάντουιτς, λες και τρως από τα χέρια του Τζέιμι Όλιβερ. Αισχροκέρδεια; Όχι, τα λεφτά από την «υπεραξία» των προϊόντων επενδύθηκαν καταλλήλως. Τοποθετήθηκαν στις τουαλέτες και στο γκισέ αλβανικές, βουλγάρικες και μιας άλλης γλώσσας (δεν την αναγνώρισα) πινακίδες. Περνάω τα Τέμπη. Βλέπω το μνημείο, θυμάμαι το ατύχημα, σκιάζομαι. Και ταυτόχρονα αισιοδοξώ. Αυτή τη στιγμή το τούνελ που κατασκευάζεται εκεί είναι το μεγαλύτερο εθνικό έργο. Όταν ολοκληρωθεί, θα μπει τέλος στο άγχος και την ταλαιπωρία των οδηγών. Αν βέβαια η τιμή των διοδίων τους επιτρέπει να το χρησιμοποιούν και δεν εξελιχθεί σαν τη γέφυρα του Ρίου, όπου τα φέρι μποτ πηγαινοέρχονται ασφυκτικά γεμάτα.

Πάντως, είναι προτιμότερο να έχεις έργα, από το να μην έχεις τίποτα. Θεσσαλονίκη. Η πόλη των περισσότερων δημόσιων έργων. Στα χαρτιά. Οι εργασίες στο μετρό έχουν σταματήσει προ πολλού, ο περιφερειακός πλέον δεν μπορεί μόνος του να εξυπηρετήσει την αυξημένη κίνηση, η υποθαλάσσια θυμίζει το μύθο της χαμένης Ατλαντίδας, τα καράβια δεν ελλιμενίζονται για να μην πληρώνουν και ο καινούριος δήμαρχος, κύριος Γιάννης Μπουτάρης, προσπαθεί μέσα από το πολυτελέστατο δημαρχιακό μέγαρο να βγάλει άκρη με τα σκουπίδια που έπνιξαν τα πεζοδρόμια. Η 25η Μαρτίου έρχεται- άμα βλέπετε Σκάι, σίγουρα θα γνωρίζετε την ιστορία από πρώτο χέρι. Άλλα διδάσκονται από τα βιβλία, άλλα βλέπουν στην τηλεόραση τα δεκάχρονα. Το μυαλό τους έχει βαρέσει διάλυση, δεν ξέρουν τι να γράψουν στα σκονάκια τους. Τα μπαλκόνια γεμάτα σημαίες, γαλανόλευκες. Άραγε, ποιος θυμάται ότι η εννιά λωρίδες αντιστοιχούν κάθε μία χωριστά στα γράμματα της λέξης «ελευθερία»; Εθνική επέτειος. Τις γιορτάζουν ακόμη εδώ, στη μάνα Σαλονίκη. Επειδή είχαν πατριδοκάπηλους πολιτικούς δε σημαίνει ότι έχει διαγραφεί από το κοινωνικό DNA η ιστορική μνήμη.

Άρθρο αχταρμάς. Χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Όπως και η Ελλάδα. Από την Κρήτη ως τη Θεσσαλονίκη, ούτε ένα συνεκτικό στοιχείο. Τη ραχοκοκαλιά της χώρας, το κράτος, τη σπάσαμε όπως ακριβώς σπάμε το κέλυφος του αστακού. Έμεινε ο μεζές. Στάκα, τσιγαριστό, μανίτες και ρακί στα Χανιά. Παραδοσιακό γαλακτομπούρεκο στη Λαμία του Πασιάκου. Χαλβάς Φαρσάλων στα Τέμπη. Κουλούρι Θεσσαλονίκης. Όμως, για να τρως και να απολαμβάνεις, πρέπει πρώτα να παράγεις. Όχι χρήματα για να απεγκλωβιστείς από την οικονομική κρίση. Αυτό δεν είναι εθνικό όραμα, αλλά το αγγούρι της ιστορίας που φάγαμε στον κώλο. Να παράγεις ιδέες, φρέσκο πράμα, για το πώς θα συνενώσεις επιτέλους τα έντεκα εκατομμύρια τούτης της παράγκας. Αυτοί που εξακολουθούν να σηκώνουν (ευτυχώς) σημαίες από νάιλον, ας τραγουδήσουν δυνατά και τους ακόλουθους στίχους: «πολλά ήταν τα ψέματα που είπαμε ως εδώ, ας πούμε μια αλήθεια, κι ας πέσει στο γιαλό» (Σημαία από νάιλον, Διονύσης Σαββόπουλος).
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News