Σήμερα ίσως σας απογοητεύσω. Δεν θέλω να σας πω για το δημοψήφισμα, τον Γιώργο, το κούρεμα, το G 20. Δεν θα μιλήσω για τα «μεγάλα». Την Τετάρτη 26 Οκτωβρίου, που σχεδόν όλοι μας παρακολουθούσαμε με αγωνία τα δελτία και τους σχολιαστές για το χρέος και τη μοίρα μας, τρεις οικογένειες ζούσαν το δικό τους δράμα. Έχαναν τους ανθρώπους τους, δύο νέα κορίτσια 26 και 29 ετών και μία γυναίκα 53 στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας [ΜΕΘ] του Βενιζέλειου στο Ηράκλειο, του Ιπποκράτειου στη Θεσσαλονίκη και του Λαϊκού στην Αθήνα. Η μόνη, αλλά μεγάλη, διαφορά με άλλους θανάτους συνανθρώπων μας την ίδια μέρα ήταν ότι οι συγγενείς των τριών γυναικών συναίνεσαν στη δωρεά των οργάνων τους για μεταμόσχευση. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΕΟΜ τα ληφθέντα όργανα προορίζονταν για 15 ασθενείς-λήπτες.

Προσωπικά έχω κάθε λόγο να είμαι ευαίσθητος σ’ αυτό το γεγονός. Μεταμοσχεύθηκα κατά σύμπτωση στις 26 Οκτώβρη του 1998 σε ένα δημόσιο νοσοκομείο της Γαλλίας, δεχόμενος το νεφρό ενός άτυχου νέου 21 ετών που είχε σκοτωθεί σε δυστύχημα την προηγούμενη μέρα. Ποτέ  δεν έμαθα το όνομά του. Άλλωστε κάτι τέτοιο απαγορεύεται αυστηρώς. Προτού μεταμοσχευθώ ήμουν υποχρεωμένος για τρία χρόνια και είκοσι δύο ημέρες να κάνω αιμοκάθαρση. Τρεις φορές την εβδομάδα, τέσσερις ώρες τη φορά. Δεν ήταν κάτι εύκολο.

Εγώ ήμουν τυχερός και λυτρώθηκα εδώ και δεκατρία χρόνια. Υπάρχουν όμως χιλιάδες νεφροπαθείς που περιμένουν κάνοντας μέρα παρά μέρα αιμοκάθαρση. Δεν ξέρω πόσοι ακόμη με ηπατική, ή καρδιακή, ή πνευμονική ανεπάρκεια. Πόσοι με εγκαύματα για μεταμόσχευση δέρματος, πόσοι για μεταμόσχευση κερατοειδούς. Πολλοί από αυτούς δυστυχώς δεν μπορούν να περιμένουν για πολύ.

Η χώρα μας είναι από τις τελευταίες στην Ευρώπη στη δωρεά οργάνων και για λόγους οργάνωσης και για λόγους πολιτισμικούς. Η 1η Νοεμβρίου έχει θεσπιστεί σαν ημέρα ευαισθητοποίησης για τη δωρεά οργάνων στη χώρα μας. Δυστυχώς δεν έτυχε να διαβάσω τίποτε σχετικό στον τύπο και τα portals. Δεν είναι όμως πρόθεσή μου να κατηγορήσω ή να γκρινιάξω, αλλά να σας προτρέψω να γίνετε δωρητές οργάνων. Αν δεν είστε από αμέλεια, μικρό το κακό. Είμαι σίγουρος ότι διαβάζοντας την είδηση κι αυτό το αρθράκι θα γίνετε.

Αν έχετε άγνοια, επιφυλάξεις, καχυποψία ενημερωθείτε!

Οι μεταμοσχεύσεις γίνονται μόνο μέσω ΜΕΘ. Δεν κλέβουν τα όργανα των δωρητών οργάνων συμμορίες κακοποιών, όπως εγκληματικά και ανεύθυνα αφήνουν να εννοηθεί με ψευτορεπορτάζ κάποιοι. Κανείς δεν γνωρίζει άλλωστε την ιστοσυμβατότητά σου.

Λήψη οργάνων για μεταμόσχευση στις ΜΕΘ γίνεται μόνο μετά τη διαπίστωση του εγκεφαλικού θανάτου. Ο εγκεφαλικός θάνατος είναι θάνατος, δεν έχει σχέση με την κατάσταση «φυτού», οπότε και είναι πιθανή μια επαναφορά.

Ακόμη κι αν είσαι δωρητής οργάνων και βρεθείς στην κατάσταση «εγκεφαλικού θανάτου» δεν σου αφαιρούν τα όργανα αν δεν συναινέσουν οι δικοί σου. Άρα, αν είσαι, καλό θα είναι να τους έχεις ενημερώσει για την επιλογή σου.

Τα υπόλοιπα θα τα βρείτε μπαίνοντας στον ΕΟΜ. 

Μες στη μιζέρια, την κακομοιριά και τη σκληρότητα των ημερών μας συμβαίνουν πράξεις ανθρωπιάς και γενναιότητας που σε κάνουν να παίρνεις τα πάνω σου. Δεν θα ενοχλήσω με αυτονόητα εγκώμια τους γενναίους συγγενείς των τριών γυναικών. Θα αναφερθώ όμως στους συντονιστές και όλο το νοσηλευτικό προσωπικό των τριών ΜΕΘ που η στάση τους, η ανθρωπιά τους τιμά γιατρούς και νοσηλευτές των δημόσιων νοσοκομείων.

Κλείνοντας και προτρέποντάς σας να γίνετε δωρητές οργάνων, σας λέω ότι είναι πιο πιθανό στη ζωή μας να χρειαστούμε, παρά να δωρίσουμε όργανο. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News