Ένα κουδούνι θα χτυπήσει το πρωί της Τετάρτης. Δεν είναι του κινδύνου. Δεν είναι ούτε από εκείνα που μας έχουν κρεμάσει. Είναι το κουδούνι περίπου 500 Γυμνασίων και Λυκείων που καλούνται να αναπληρώσουν τις ώρες διδασκαλίας που έχασαν οι μαθητές, όταν το σχολείο τους τελούσε υπό κατάληψη στις αρχές της σχολικής χρονιάς. Και δεν μιλάμε για μία ή δύο μέρες κατάληψης που καλύφθηκαν σφάζοντας μερικούς περιπάτους πάνω στο ημερολόγιο. Μιλάμε για περισσότερες μέρες. Η σχετική απόφαση είναι σαφής: «Σε περίπτωση που η λειτουργία σχολικής μονάδας διακόπτεται λόγω κατάληψης για περισσότερες από τρεις εργάσιμες ημέρες, το διδακτικό έτος στη συγκεκριμένη σχολική μονάδα παρατείνεται για όσες ημέρες διήρκησε η κατάληψη πέραν των τριών εργάσιμων ημερών». Βέβαια, αν διαβάσουμε με προσοχή την απόφαση, διαπιστώνουμε ότι ουσιαστικά αφήνει στους μαθητές το ελεύθερο για κατάληψη τριών ημερών. Βάζω στοίχημα ότι Γυμνάσια και Λύκεια θα συγκλονιστούν από τριήμερες καταλήψεις το Σαββατοκύριακο πριν τη «λευκή εβδομάδα» της Καθαράς Δευτέρας του 2015. Αλλά αυτό δεν είναι της ώρας. Ακούω ήδη το κουδούνι να χτυπάει την Τετάρτη το πρωί.

Οι μαθητές λογικό είναι να γκρινιάζουν, ιδιαιτέρως εκείνοι που δεν συμμετείχαν στις καταλήψεις. Επίσης γκρινιάζουν οι καθηγητές που, μεταξύ μας, δεν φταίνε αν τα βλαστάρια κλειδώνουν το σχολείο και παίζουν τα μικρά Πολυτεχνεία. Οι εκπαιδευτικοί κάνουν και ένα βήμα παραπέρα, κηρύσσοντας στάσεις εργασίας. Τι πιο λογικό; Διαμαρτύρεσαι για την αναπλήρωση των ωρών, χάνοντας μερικές ακόμη. Άκουγα έναν συνδικαλιστή της ΟΛΜΕ να λέει ότι το υπουργείο εκδικείται τα παιδιά για την αγωνιστική τους διάθεση. Δεν νομίζω ότι το υπουργείο έχει άχτι τους μαθητές. Αντιθέτως, είναι ευκαιρία να πάρουν ένα χρήσιμο μάθημα ζωής: μπορείς να υψώνεις το λάβαρο ή το πανό του αγώνα, αρκεί να δέχεσαι και τις συνέπειες που αναλογούν στις πράξεις σου. Όμως αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο να δω, είναι η στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Θα σπεύσει κανείς να βγει φωτογραφία δίπλα στους συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ; Διότι εδώ δεν έχουμε μνημόνιο. Δεν έχουμε τον Τόμσεν, τους δανειστές ή τη Μπίλντεμπεργκ να λένε ότι τα ελληνόπουλα πρέπει να χάσουν τρεις μέρες διακοπές προκειμένου να υπονομευθεί το ορθόδοξο θρησκευτικό συναίσθημα. Βέβαια, θα πουν, είναι η πολιτική των μνημονίων που βγάζει τα παιδιά μας στα κάγκελα. Αλλά αυτό γινόταν από την εποχή που η Γιαδικιάρογλου κοίταζε την Πετροβασίλη. Γι' αυτό και ρωτώ: ποια είναι η στάση των κομμάτων; Συμπαρίστανται στην ΟΛΜΕ; Συμφωνούν με το υπουργείο ή ετοιμάζουν ανακοινώσεις για την Πρωτομαγιά;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News