Δευτέρα
Απόγευμα, στο Άλσος Παγκρατίου. Ένας άντρας γύρω στα 40, κάθεται νευρικά κουνώντας τα πόδια του. Φωνάζει στο παιδί να φύγουν, αυτό παίζει μαζί με άλλα. Eίναι ο πατέρας του. Αυτό είναι – δεν είναι 5 χρόνων. Το παιδί θέλει να μείνει, αυτός σηκώνεται, το τραβά από το χέρι, το χαστουκίζει. Βάζει τα κλάματα, φεύγουν. Το παιδί πονάει αλλά κυρίως ντρέπεται. Τα άλλα παιδιά. Και μεγαλώνει μιμούμενο.

Τρίτη
Χτυπά το τηλέφωνο, τα νέα απ' το χωριό. Ένα 30άρικο αγόρι κρεμάστηκε με ένα σκοινί από το μονόζυγο που γυμναζόταν στην πόρτα του δωματίου του. Χρήστης πολλά χρόνια και τέσσερα μπαμπάς. Το 'χε πάρει απόφαση. Ήθελε να πεθάνει. Είχε αρχίσει να το λέει. Η κηδεία έγινε, οι φίλοι έκλαψαν, οι στενοί συγγενείς συγχώρεσαν και αγαπήθηκαν. Αργά.

Τετάρτη
Μεσημέρι στην Ασκληπιού, στο κέντρο της Αθήνας. Ένα φανάρι γίνεται η αρχή βροντερού τσαμπουκά. Ένα μηχανάκι, ένα αυτοκίνητο, δύο οδηγοί. Λίγο έλειψαν να πιαστούν στα χέρια. Άργησε να στρίψει, βιαζόταν. Έχασε τον χρόνο του. Οι τονισμένες φλέβες στον λαιμό του και η γλώσσα του σε προδιέθετε να το βάλεις στα πόδια. Άστους να τα βγάλουν πέρα. Αποτρελάθηκαν. Η κρίση λες;

Πέμπτη
Σε ένα καφενείο, μπροστά στα μάτια πολλών, δυο νέοι άντρες, κοντά στα 30 ο ένας και στα 40 ο άλλος, διαφώνησαν. Ήταν του Αγίου Δημητρίου, πολιούχος του χωριού. Έφυγε ο πρώτος, πήγε σπίτι του, πήρε ένα μαχαίρι, κατέβηκε μαχαίρωσε τον άλλον πισώπλατα. Περιμένει να δικαστεί ο ένας, βγαίνει απ' το νοσοκομείο ο άλλος. Οι «θεατές» έπαψαν να το συζητούν, ακόμη είναι παγωμένοι, κάνουν ασκήσεις λήθης. Το χωριό θέλει να ξεχάσει.

Παρασκευή
Απόγευμα, μπύρα στη Σκουφά. Χαχανητά και κους–κους. Μέχρι τις 19:25' που σκάει η είδηση με τους δύο νεκρούς. Ή μήπως τρεις. Μεγάλη αγωνία. Πλήρωσε γρήγορα και τρέξε να ανάψεις την τηλεόραση. Κάτσε στον καναπέ σου, βολέψου κι άκουσε στιγμή προς στιγμή τα γεγονότα. Μην μπεις στη διαδικασία να σκεφθείς, μόνο άκου, βλέπε, τρώγε.

Σάββατο
Ξεφυλλίζεις την εφημερίδα. Πέφτεις στο αφιέρωμα για την ενδοοικογενειακή βία. Μία στις 3 γυναίκες θα πέσει θύμα του συντρόφου της. Βία σωματική, λεκτική, σεξουαλική. Όλα στον φούρνο μικροκυμάτων, φτιάχνονται και καίγονται γρήγορα μαζί. Ο φούρνος έχει χρώμα και ντιζάιν. Κανείς δεν παίρνει μυρωδιά τι μπαίνει μέσα του.

Κυριακή
Έχει ντέρμπι. Στις κερκίδες ο ιδρώτας, η μπουνιά και ο στόχος. Χορεύουν ρυθμικά με το σύνθημα. Μαθητές κρύβονται στη φανέλα τους. Οι αρχηγοί τους πίσω από τα μαύρα γυαλιά τους. Ένα υποκριτικό πανηγύρι. Σουβλάκι και κλούβα δίπλα-δίπλα. Τρόμος για την αδύναμη κίνηση.

Το ημερολόγιο είναι «σκηνοθετημένο». Αληθινά γεγονότα σε εβδομαδιαία παράθεση. Αναγνωρίζεις κάπου τον εαυτόν σου; Έπιασες πρόσφατα τον νου σου να περπατά αγκαζέ με την αραχνοΰφαντη κυρά που σαν χάρος μπαίνει από την κλειδαρότρυπα κι απλώνει τα κοκαλιάρικα χέρια της, σε αρπάζει και σε χειραγωγεί; Η βία και ο βιασμός της συνείδησής μας, η βία και εμείς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News