Εργάστηκα στην Ε.Ρ.Τ και συγκεκριμένα στο 3ο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι – τις καλές εποχές. Τότε είχα και την ευκαιρία να εξερευνήσω μέρος από το δαιδαλώδες κτίριο της Ε.Ρ.Τ με τους εκατοντάδες διαδρόμους, τις αδιεξόδους, τα στούντιο, τις αποθήκες, τις αναρίθμητες μικρές και μεγάλες αίθουσες και τα διάφορα γραφεία που, πολλά από αυτά, ήταν άγνωστα σε διευθυντές και προϊσταμένους. Το κτίριο από την κατασκευή του ήταν ιδανικό μέρος για κρυφτό. Με μεγάλη άνεση μπορούσε να μπει -τουλάχιστον τότε- ο οποιοσδήποτε από τις διάφορες εισόδους και να εξαφανιστεί σε κάποια από τα αναρίθμητα δωμάτια ή τα αχανή στούντιο, δίχως να δώσει λογαριασμό σε κανέναν. Η χαώδης διαρρύθμιση συμπτωματικά συμβόλιζε και τη χαώδη διαχείριση την οποία εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο οι ρουσφετολόγοι πολιτικοί μας. Πλημμύρισαν το αχανές κτίριο με συγχωριανούς τους που χανόντουσαν σε απομονωμένες αίθουσες και διαδρόμους καπνίζοντας τσιγάρα και επιβαρύνοντας την Ε.Ρ.Τ με τεράστια λειτουργικά έξοδα – που, αναγκαστικά, χρεωνόμασταν όλοι εμείς.
Με τα ξερά όμως τώρα, κάηκαν τελικά και τα χλωρά. Με τους ανειδίκευτους και διορισμένους αργόσχολους απολύθηκαν και εκείνοι που ήξεραν τη δουλειά και έβγαζαν τα καθημερινά προγράμματα στον αέρα. Αν ήμουν ένας από τους εκατοντάδες απολυμένους της Ε.Ρ.Τ., που έβγαζε καθημερινή σκληρή δουλειά και όχι ένας από αυτούς που περιφερόντουσαν όλη την ημέρα στους διαδρόμους ή δεν πατάγανε ποτέ, θα ήμουν έξαλλος με τους πολιτικούς που, διορίζοντας τους δικούς τους, πήραν εμένα στον λαιμό τους. Γιατί με τους «πελάτες» των πολιτικών βρήκα εγώ τον μπελά μου και πλήρωσα τη νύφη για τους αργόσχολους που διορίστηκαν και που η μοναδική τους δουλειά ήταν «να χτυπούν την κάρτα» για να πάρουν τον μισθό.
Του Σαμαρά δεν του πήγε καθόλου καλά η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΣΦΑ, της ΔΕΠΑ και του ΟΠΑΠ – που λίγο θέλει να χαλάσει. Η σκληρή απόφασή του για την Ε.Ρ.Τ. -αν, τελικά, περάσει- είναι ισχυρό μήνυμα προς τον δημόσιο τομέα, αλλά και προς τη διαπλοκή που συνεχώς βάζει τρικλοποδιές στις ιδιωτικοποιήσεις. Πόσοι εκατοντάδες χιλιάδες ακόμη Έλληνες θα χάσουν τις δουλειές τους δίχως να έχει ακόμη πληρώσει κανείς από τους πολιτικούς (και τους συνεργάτες τους επιχειρηματίες), οι οποίοι έφεραν τη χώρα στην άθλια κατάσταση που βρίσκεται; Είναι δυνατόν, για μια χούφτα ανθρώπους, ο τόπος μας να αποψιλώνεται κατ’ αυτόν τον ακραίο τρόπο;
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News