Κύριε Στρατικόπουλε, πως και αποφασίσατε να προχωρήσετε στη δημιουργία του συγκεκριμένου οδηγού; Από ό,τι γνωρίζω, το 70% του υλικού το καταχωρήσατε μόνος σας. Αλήθεια, πόσο καιρό σας πήρε για να το φτιάξετε και με ποιο τρόπο έγιναν οι επαληθεύσεις των καταστημάτων;

Ουσιαστικά η απόφαση για τη δημιουργία του Rollout πάρθηκε σε μια νύχτα. Όμως η σκέψη για έναν τέτοιο οδηγό πόλης γεννήθηκε από την ανάγκη για διευκόλυνση στις εξόδους μου. Το site ετοιμάστηκε σε περίπου 17 μήνες και πρέπει να παραδεχτώ πως δεν ήταν καθόλου εύκολο ούτε να συγκεντρωθούν οι πληροφορίες ούτε το να καταχωρηθεί όλος αυτός ο όγκος καταστημάτων. όσον αφορά την εγκυρότητα και την επαλήθευση των στοιχείων αυτό γίνεται τηλεφωνικά ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Η κατηγοριοποίηση στην "αναζήτηση", έχει γίνει με βάση την προσβασιμότητα, αυτή είναι η λέξη "κλειδί" για τα άτομα με κινητικές δυσκολίες;

Όχι, νομίζω πως η λέξη κλειδί για όλα τα άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες (κινητικές) είναι η λέξη αυτονομία. Η προσβασιμότητα απλά μπορεί να αυξήσει το βαθμό της αυτονομίας και κατά συνέπεια να επηρεάσει και την ποιότητα ζωής του ατόμου. Η προσβασιμότητα επίσης μπορεί να ορίσει και το βαθμό κοινωνικοποίησης ενός ανθρώπου με κινητικές δυσκολίες.

Η Αθήνα, ειδικά την τελευταία δεκαετία έχει κάνει βήματα ώστε να κάνει την καθημερινότητα των ατόμων με αναπηρία πιο εύκολη, π.χ με την κατασκευή των ειδικών πεζοδρομίων. Θεωρείτε ότι η πρωτεύουσα βρίσκεται σε ικανοποιητικό επίπεδο; Τι άλλο εκτιμάτε ότι είναι αναγκαίο να γίνει;

Νομίζω ότι η Αθήνα έχει κάνει πραγματικά ελάχιστα βήματα εκσυγχρονισμού της προσβασιμότητας της για την διευκόλυνση οποιασδήποτε κατηγορίας ΑμεΑ. Ουσιαστικά αναγκάστηκε λόγω της Ολυμπιάδας να κάνει κάποια έργα, αλλά αυτά έμειναν στάσιμα, έγιναν πρόχειρα και από τότε απλά φθείρονται. Σε επίπεδο δημόσιας πρωτοβουλίας είναι πραγματικά ελάχιστοι οι Δήμοι που έχουν κάνει προσπάθειες (πετυχημένες ή μη) για την αναβάθμιση της προσβασιμότητας τους.  'Όσον αφορά σε ιδιωτικό επίπεδο, οι κινήσεις για ανάδειξη της προσβασιμότητας στους χώρους είναι ακόμα λιγότερες, χάρη βέβαια στα στραβά μάτια της εκάστοτε πολεοδομίας. Ως εκ τούτου, η προσβασιμότητα στην πρωτεύουσα (όπως και στις υπόλοιπες πόλεις της Ελλάδας) είναι σε σχεδόν μηδενικό επίπεδο. Είναι πολλά αυτά που μένουν να γίνουν, ξεκινώντας από την τήρηση του νόμου και καταλήγοντας στην κουλτούρα και στην παιδεία του κάθε Έλληνα πολίτη για σεβασμό της διαφορετικότητας.

Πέρα από την πολιτεία, πιστεύετε ότι έχει αλλάξει και η νοοτροπία των πολιτών ή συνεχίζουν να μη σέβονται τα άτομα με αναπηρία;

Δεν τίθεται θέμα σεβασμού ως προς τα άτομα με αναπηρία.  Τίθεται θέμα άγνοιας.  Οι πολίτες σέβονται οπωσδήποτε τα άτομα με αναπηρία, αρκεί όμως να έχουν το "οπτικό" ερέθισμα, δηλαδή με την προϋπόθεση να υπάρχει ένας ΑμεΑ είτε στον χώρο που βρίσκονται είτε στο κοινωνικό τους περίγυρο. Το να αλλάξει νοοτροπία λοιπόν, λειτουργεί με βάση τα ερεθίσματα που δέχεται κάποιος ως πολίτης από την πολιτεία και από τους συμπολίτες του. Σίγουρα οι 'Ελληνες έχουν πολύ δρόμο ακόμα μέχρι να συνηθίσουν και κατ επέκταση να σεβαστούν τα Άτομα με Αναπηρία, χωρίς αυτό να τους γίνεται "αναγκαστικά".

Τι είναι αυτό που σας εξοργίζει περισσότερο; Ποια συμπεριφορά;

Είναι γεγονός ότι με τον καιρό με εξοργίζουν όλο και λιγότερες συμπεριφορές.  Συνηθίζει κανείς λίγο-πολύ να είναι έτοιμος για οποιαδήποτε συμπεριφορά.  Αν έπρεπε να επιλέξω, τότε θα έλεγα ότι με ενοχλούν περισσότερο η απάθεια, ο ωχαδερφισμός και το ότι ο καθένας θα κοιτάξει να βολέψει την δική του συνθήκη χωρίς να ενδιαφέρεται πόσο δυσκολότερη μπορεί να κάνει την ζωή κάποιου άλλου (π.χ. το να παρκάρει κάποιος σε ράμπα ΑμεΑ).

Αν υποθέσουμε ότι για τα άτομα με αναπηρία, το διαδίκτυο αποτελεί ένα παράθυρο στον κόσμο, μέχρι που φτάνει η δική σας θέα μέσα από το rollout.gr και μέχρι που θέλετε να φτάσει;

Το θέμα είναι που φτάνει πόσο διευρύνει το rollout.gr τη θέα στο διαδίκτυο και πόσο ευκολότερη μπορεί να κάνει την καθημερινότητα των ατόμων με κινητική δυσκολία. Αν με ρωτάτε για την εξέλιξη που θα ήθελα να έχει το rollout.gr, τότε η απάντηση είναι απλή : θέλω το rollout.gr να γίνει συνώνυμο των συνθηκών προσβασιμότητας για όλες τις πόλεις της Ελλάδας.  Αυτό ακριβώς είναι το παράθυρο που θέλω να ανοίξω μέσα από το site.

Και μια ερώτηση, υποθετική, για το τέλος. Αν μπορούσατε να αλλάζατε ή να προσθέτατε κάτι στην πρωτεύουσα, τι θα ήταν αυτό;

Σε μία τόσο υποθετική ερώτηση, επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω όση φαντασία έχω. Θα άλλαζα τις νοοτροπίες, τους δρόμους, τα πεζοδρόμια, τα κτίρια, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, την κουλτούρα, την παιδεία, τις συμπεριφορές, την αντίληψη, και γενικότερα ότι μπορεί να αλλάξει σε μία κοινωνία.  Ειδικά όταν πρόκειται για μία κοινωνία σαν την Ελληνική, που κάθε άλλο παρά κοινωνικά ευαίσθητη είναι.

Βιογραφικό: Ο Ανδρέας Στρατικόπουλος γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου του 1983. Είναι πρώην φοιτητής Τ.Ε.Φ.Α.Α.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News