«Η χώρα μας, αν και υστερεί έναντι των υπολοίπων χωρών της Ευρώπης όσον αφορά την διείσδυση νέων τεχνολογιών, αρχίζει να παρουσιάζει σημεία ανάπτυξης». Αυτό θα μπορούσε να είναι το πνευματικό παιδί του Σαμαρά και του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, εάν ζευγάρωναν οι δηλώσεις του πρώτου για την οικονομία και του δεύτερου για το σεξ. Φυσικά δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα από τα συμπεράσματα που μπορεί να καταλήξει κανείς διαβάζοντας την μελέτη του Παρατηρητηρίου για την Ψηφιακή Ελλάδα, στην οποία αναλύεται η έρευνα της Eurostat για την χρήση των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών στα νοικοκυριά για το 2010. Θα μου πείτε, τώρα βρισκόμαστε στο 2012 και πιθανώς πολλά να έχουν αλλάξει. Θα συμφωνήσω. Το βασικότερο: το Παρατηρητήριο δεν υφίσταται πλέον. Από τον Απρίλιο έχει συγχωνευτεί με την Κοινωνία της Πληροφορίας και τον προηγούμενο μήνα ανακοίνωσε τα αποτελέσματα της έρευνας για την ανάπτυξη και διείσδυση των υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης σε πολίτες και επιχειρήσεις στην Ελλάδα.
Το πραγματικό ενδιαφέρον βρίσκεται στην αντιπαραβολή των στοιχείων και από τις δύο έρευνες. Το 2010 σχεδόν ένας στους δύο Έλληνες έκανε χρήση του διαδικτύου και το 2012 ένας στους τρεις που έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο δήλωσε πως έχει χρησιμοποιήσει τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες του δημοσίου. Το ξέρω, ένσταση. Η διαφορά δύο ετών μπορεί να είναι θεμιτή όταν πρόκειται για σχέση, αλλά όχι για ασφαλή συμψηφισμό στοιχείων διαφορετικών ερευνών -που να μην καταλήγει σε ανέκδοτο τουλάχιστον. Ας αφήσουμε λοιπόν την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Εξάλλου από μόνη της μπορεί να προκαλέσει πολλά γέλια. Όποιος ζει σε αυτή την χώρα γνωρίζει πως ακόμη προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε τα bytes για τον ψηφιακό τροχό.
Κοιτώντας την έρευνα για το 2010, μπορούμε να αναλύουμε για ώρες. Γιατί παρατηρείται αύξηση στην χρήση των social media κατά 157%, γιατί η Αττική εμφανίζει τα μεγαλύτερα ποσοστά διείσδυσης, ενώ η Κεντρική Ελλάδα τους υψηλότερους δείκτες ανάπτυξης, γιατί οι άντρες συνεχίζουν να έχουν το προβάδισμα στην χρήση των νέων τεχνολογιών. Για κάθε πληροφορία υπάρχουν τουλάχιστον δύο αντικρουόμενες επιχειρηματολογίες. Μπορούμε ακόμη και να γκρινιάξουμε για το πόσο πίσω έχει μείνει η Ελλάδα σε αυτόν τον τομέα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Πολλά μπορούμε. Αυτό όμως που αδυνατώ να εξηγήσω είναι το 34% των νοικοκυριών που δεν έχουν σύνδεση και προβάλλουν ως κυριότερο λόγο την έλλειψη ενδιαφέροντος για τις πληροφορίες του διαδικτύου. Δεδομένου ότι ακούω όλο και περισσότερο κόσμο να δηλώνει πως έχει κλείσει την τηλεόραση, γιατί δεν θέλει να ενημερώνεται από τα δελτία ειδήσεων, προβληματίζομαι. Πόσοι είναι αυτοί που δεν βλέπουν τηλεόραση και δεν συνδέονται στο internet; Προφανώς ζουν ανάμεσα μας, το ξέρω. Εκείνοι το ξέρουν όμως;
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News