Φυσικά και η Μαρία Χούκλη είναι η χειρότερη εκπρόσωπος της δημοσιογραφίας. Είναι γνωστό αυτό. Και της αξίζει ακόμα και το «Ντροπή, Μαρία», που έγραψε κάποιος συνάδελφος. Η Χούκλη είναι αυτή που σηματοδοτεί την κατάντια της ελληνικής δημοσιογραφίας. Της δημοσιογραφίας της προπαγάνδας, της κατευθυνόμενης, της κομματικής, της λαϊκίστικης, της χυδαίας, της δημοσιογραφίας που αποσκοπεί σε οφέλη προσωπικά. Η Μαρία Χούκλη θα έπρεπε να προσέχει, το είχε παρακάνει.
        
Η γνωστή δημοσιογράφος, χρεώθηκε ένα τηλεοπτικό δελτίο του Αντένα, παραμονή των εκλογών, το οποίο ήταν γεμάτο από κινδυνολογία. Έλεγε περίπου αυτό το δελτίο πως αν δεν ψηφίσουμε τα δύο κυβερνητικά κόμματα, θα έρθει η απόλυτη καταστροφή. Και το έλεγε τόσο έντονα, που έκανε αίσθηση. Ήταν πραγματικά ένα δελτίο παράδειγμα προς αποφυγή. Και το εννοώ.
       
Το δελτίο, ωστόσο, δεν το εκφώνησε η Μαρία Χούκλη, αλλά μια άλλη παρουσιάστρια. Η Μαρία Χούκλη, έκανε το εξής. Όταν σ' ένα επόμενο δελτίο προκλήθηκε από τον Δ. Παπαδημούλη για το συγκεκριμένο τρομοκρατικό δελτίο, είπε δημόσια και στον αέρα πως «ήταν μια άτυχη στιγμή». Να το ξανασκεφτούμε λίγο; Η κεντρική παρουσιάστρια του συγκεκριμένου σταθμού, αποδοκίμασε μέσα από τον ίδιο τον σταθμό το δελτίο του Σαββάτου.
           
Όπως είναι γνωστό, τέτοια συμβαίνουν σχεδόν καθημερινά στις τηλεοπτικές μας οθόνες. Ο Πρετεντέρης, αποδοκιμάζει κάθε τρεις και λίγο κάποια δελτία ή εκπομπές του MEGA, όταν αυτά ξεφεύγουν από τους κανόνες δεοντολογίας. Ο Χατζηνικολάου κάνει το ίδιο για τα δελτία του STAR. Και ο χορός των αποδοκιμασιών των δελτίων από παρουσιαστές των ίδιων καναλιών καλά κρατεί… Υπάρχει τόση γενναιότητα από τους δημοσιογράφους της τηλεόρασης που δεν μασάνε. Καταγγέλουν τα ίδια τους τα κανάλια!
           
Να επανέλθουμε στο αρχικό θέμα, όμως, των αποδοκιμασιών που έτυχε η Μαρία Χούκλη από συναδέλφους, ακόμα και από το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων. Επειδή η Μαρία Χούκλη δεν εκφώνησε το συγκεκριμένο δελτίο, δεν σημαίνει πως δεν έχει ευθύνη. Αυτός που έγραψε το περίφημο «Ντροπή, Μαρία», της καταλόγισε πως σε άλλα δελτία, επέτρεπε στους ρεπόρτερ να κάνουν ανάλογα κινδυνολογικά ρεπορτάζ. Έτσι είναι το σωστό. Αφού δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να καταγγείλουμε την παρουσιάστρια του συγκεκριμένου (απαράδεκτου) δελτίου, αφού δεν είναι τόσο προβεβλημένη όσο η Χούκλη, ας καταγγείλουμε αυτή, που είναι γνωστή και έχει και μια αξιοπρεπή δημόσια εικόνα. Ας την αποδομήσουμε.

Και αφού τα καταφέραμε ως προς τη Μαρία Χούκλη και την κατατάξαμε στο πρότυπο της κακής δημοσιογραφίας, ας προχωρήσουμε λίγο τη σκέψη μας. Και ας μιλήσουμε για τους υπόλοιπους. Εκείνους που φυσικά δεν έχουν κάνει τόση ζημιά στη δημοσιογραφία όσο η Μαρία. Σ' αυτούς που ναι μεν έχουν επιδοθεί σε αντιδεοντολογικές συμπεριφορές, αλλά τους κέρδισε στα σημεία η Μαρία.
         
Υπάρχουν δημοσιογράφοι, που τριγυρνάνε γύρω από τις εκάστοτε πολιτικές εξουσίες για να διοριστούν σε κρατικές θέσεις ή για να πάρουν εκπομπές σε δημόσια μέσα ενημέρωσης. Και εκεί που σήμερα τους βλέπεις πλάι στη μια εξουσία, αύριο έχουν μετακομίσει στην άλλη μ' έναν οβιδιακό τρόπο. Προφανώς πρόκειται περί συμπεριφοράς που έχει χαρακτήρα πταίσματος, ίσως ούτε καν αυτό.
         
Υπάρχουν δημοσιογράφοι, οι οποίοι έχουν υπηρετήσει από θέσεις κλειδιά μάλιστα, σε μεγάλα και απόλυτα καθεστωτικά (με την έννοια της διαπλοκής μιντιακής και πολιτικής εξουσίας) μέσα ενημέρωσης. Και όταν είδαν αλλού το «φως» τους, μετατράπηκαν σε… αντικαθεστωτικούς. Μικρό το πρόβλημα, θα πείτε.

Υπάρχουν δημοσιογράφοι, που ταυτίζονται με κόμματα, περιφέρονται στην αυλή του αρχηγού του κόμματος, ασκούν απόλυτα στρατευμένη δημοσιογραφία και οι οποίοι έχουν περίσσιο θράσος, τόσο ώστε να καταγγέλλουν άλλους συναδέλφους τους για μη τήρηση της δεοντολογίας. Ένας από αυτούς, σε κομματική εκδήλωση, παρουσίαζε τον αρχηγό του κόμματος! Και δεν είναι ο μόνος. Είναι μια λεπτομέρεια κι αυτό, θα σκεφτεί κάποιος.

Υπάρχουν δημοσιογράφοι, οι οποίοι διαφημίζουν εμπορικά προϊόντα. Αυτοκίνητα και άλλα τέτοια αγαθά και μετά εμφανίζονται ως τιμητές της δημοσιογραφίας. «Το έκανα γιατί είχα ανάγκη», είπε μια από αυτές! Εντάξει, μια ακόμα λεπτομέρεια.

Υπάρχουν δημοσιογράφοι που ισχυρίζονται ότι ασκούν αντικειμενική δημοσιογραφία και ξαφνικά τους βλέπεις σε ψηφοδέλτια κομμάτων, τα οποία υποτίθεται, ως λίγο καιρό πριν, ήλεγχαν με τη δημοσιογραφική τους δουλειά. Πολλές λεπτομέρειες μαζεύονται.

Υπάρχουν δημοσιογράφοι, που έχουν ταυτίσει τη δουλειά τους με τα συμφέροντα του αφεντικού τους. Εκδότη ή καναλάρχη. Υπεραμύνονται των αφεντικών και των συμφερόντων τους με ωμό τρόπο. Ένας από αυτούς, σχετικά πρόσφατα, όταν το αφεντικό του είχε δικαστικές περιπέτειες, εμφανιζόταν ως εκπρόσωπος του! «Το αφεντικό είναι αθώο», είχε περίπου πει. Σιγά το θέμα όμως, ε;

Υπάρχουν δημοσιογράφοι, που ομολογούν δημόσια ότι έκρυψαν ειδήσεις, επειδή αυτό τους είχαν ζητήσει οι ιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης στα οποία εργάζονται και οι κυβερνήσεις. Ε και ;
            
Αν συνεχίσω να γράφω προτάσεις που θ' αρχίζουν με τη φράση «Υπάρχουν δημοσιογράφοι…», νομίζω πως το κείμενο αυτό δεν θα τελειώσει ποτέ. Και δεν έχει νόημα να το κάνω άλλωστε. Όλα αυτά, αποτελούν μικρές λεπτομέρειες άνευ σημασίας. Αφού υπεράνω όλων στην κατάταξη της δημοσιογραφίας προς αποφυγή, είναι η Μαρία Χούκλη, τι σημασία έχουν όλα αυτά; Διπλή ντροπή, Μαρία… 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News