Τη φρίκη -σε έκταση όμως που δεν την είχαμε φαντασθεί- την εκτόπισε η ντροπή. Ύστερα, κάπου, χάθηκε η σειρά των συγκεκριμένων συναισθημάτων και μας εγκαταστάθηκε μια θλίψη.

Παρακολουθούσαμε το τσούρμο του Τύπου γύρω από το Eurogroup/EcoFin, την εξέλιξη όχι των εργασιών αλλά του διαβόητου «κλίματος» του άτυπου των Αθηνών, με την συμπαθή προσπάθεια να χτιστεί λίγο καλύτερα το σκηνικό αισιοδοξίας, νέου ξεκινήματος της Ελλάδας, υπόσχεσης επιστροφής στις αγορές, τα γνωστά. Αίφνης, αρχίσαμε να εισπράττουμε από ξένους συναδέλφους ερωτήματα, σχετικά με την αστάθεια της κυβέρνησης, μετά την έκρηξη Βενιζέλου κατά Γιώργου Παπανδρέου και… Αποστόλη Κακλαμάνη (εδώ είχαμε και μερικά μεταφραστικά προβλήματα για τη μεταφορά στις γλώσσες της κεντρικής και δυτικής  Ευρώπης, του λεξιλογίου εκδοροσφαγέως που επέλεξε ο αναπληρωτής πρωθυπουργός -κατά τα έντυπα της ελληνικής Προεδρίας- να χρησιμοποιήσει κατά του τέως Προέδρου της Βουλής).

Αυτά, όμως, αποδείχθηκαν πταίσματα. Διότι άρχισαν να μας ζητούνται πληροφορίες και background για το «δράμα της Νιγρίτας». Για το ποια είναι η επίσημη θέση των αρχών για τον τρόπο/αιτία θανάτου του δολοφόνου μεν, κρατούμενου δε Ιλί Καρέλι -εδώ ακριβώς η φρίκη είναι που ξεφεύγει- στις φυλακές της Νιγρίτας όπου είχε μεταχθεί για… προστασία του μετά τον από μέρους του φόνο δεσμοφύλακα στο Μαλανδρίνο. Την τιμή της χώρας όπου εφιλοξενείτο το  Eurogroup/EcoFin έσωσε, ξέρετε τι; Το γεγονός ότι ανώτατος και εμπειρότατος αξιωματικός των Εσωτερικών Υποθέσεων «το πήρε πάνω του» να καταλήξουν οι ανακρίσεις εις βάρος των σωφρονιστικών υπαλλήλων -των ίδιων που οι συνδικαλιστές τους πήγαν να καλύψουν/συγκαλύψουν με την αδιανόητη εκείνη ανακοίνωση του «Ο συ μισείς, ετέρω μη ποιήσεις» -και εν συνεχεία ότι ο εισαγγελέας Αμφίσσης άσκησε ποινική δίωξη όχι αφηρημένα κατά τα ειωθότα, αλλά κατά συγκεκριμένων προσώπων για τριπλά κακουργήματα και δεσμοφυλάκων Μαλανδρίνου και Νιγρίτας αλλά και (προσοχή…) αστυνομικών της Ιτέας. Ξαναδείτε το «Εξπρές του Μεσονυκτίου», αφήνοντας κατά μέρος την οίηση της προεδρεύουσας της Ε.Ε. χώρας, και κρατήστε ως μόνη παραμυθία τη βαθιά θλίψη. Ευχόμαστε καλή τύχη στους αρμοδίους για τις συνεντεύξεις Eurogroup/EcoFin, αν ξεστρατίσει καμιά ερώτηση σαν εκείνες που εισπράξαμε. Όμως αυτά δεν είναι παρά παρωνυχίδες μπροστά στην (επαναλαμβανόμαστε…) ακραία φρίκη. Που, αν δεν γίνει επίσημη οργή, κινδυνεύει να γίνει άλλου είδους πρόβλημα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News