Δεν πιστεύαμε στα αυτιά μας. Τέτοιο μισαλλόδοξο και διχαστικό, ρηχό και ξύλινο λόγο στη μετάδοση του αγώνα Ολλανδία–Ισπανία είναι αλήθεια πως δεν περιμέναμε από δημοσιογράφο της δημόσιας (μάλιστα) τηλεόρασης. Κάποιος από την παρέα είπε πως θα υποστήριζε την Ολλανδία. Και; Τι μ΄ αυτό; 

Λέξεις κι εκφράσεις που δύσκολα ταίριαζαν ακόμη και με το κατώτατου επιπέδου οπαδικό πνεύμα: Συντριβή, ταπείνωση, διασυρμός, (μια Ολλανδία) ορκισμένη για εκδίκηση κι άλλα τέτοια φθηνά, εύκολα κι αναντίστοιχα προς το επίπεδο του Μουντιάλ κι οπωσδήποτε πολύ μακριά από την ευγένεια και τον σεβασμό που πρέπει να διακρίνει τον λόγο του παρουσιαστή όχι μόνο προς τις (όποιες) αντίπαλες ομάδες, αλλά και προς το κοινό που αφήνεται χαλαρό κι εμπιστεύεται τα αυτιά του, τα παιδιά του και την ηρεμία του στη δημόσια τηλεόραση να παρακολουθήσει έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Θα μου πείτε, τέτοια είναι η ορολογία του αθλητικού Τύπου ή των αθλητικών ιστοσελίδων, εκεί όμως υπάρχει η δυνατότητα να μην τον αγοράσει όποιος ενοχλείται ή να μην μπει στις ανάλογου στυλ δικτυακές σελίδες και πύλες. 

Η αλήθεια είναι πως από κοντά πήγαινε κι ο αφόρητα στερεότυπος, κοινότοπος κι εν πολλοίς βαρετός σχολιασμός του Π. Μίχου, που ωστόσο δεν ξεπέρασε -έστω προς στιγμήν- τα όρια της ευπρέπειας.

Η ΝΕΡΙΤ αποδεικνύεται ανέτοιμη κι απαίδευτη να προσφέρει και το Μουντιάλ. Μεταδόσεις, όμως, σαν και αυτή δεν πρέπει να επαναληφθούν. Ας γίνουν, λοιπόν, αυστηρότατες συστάσεις για το μέλλον. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News