Αγανακτώ
<αρχ. Αγανακτέω-ώ
(αμετάβατο) καταλαμβάνομαι από αγανάκτηση, δικαιολογημένο θυμό, επειδή αδικούμαι ή ταλαιπωρούμαι αδικαιολόγητα
(αμετάβατο) κουράζομαι πολύ μέχρι να κάνω κάτι
(μεταβατικό) κάνω κάποιον να θυμώσει πολύ.
Οι «Αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα», είναι μια ιδέα που ξεκίνησε από ένα παιδί 18 χρονών το οποίο, μαζί με άλλους δύο συνομηλίκους του, κατάφεραν να κινητοποιήσουν τον κόσμο από το Facebook. Μέσω της εκπομπής μου στο ΒΗΜΑ, μίλησα στον αέρα και με τον Άγγελο και με τον Χάρη και διαπίστωσα ότι πρόκειται για συγκροτημένους ανθρώπους, τύφλα να έχουν «οι μεγάλοι» και ο κόσμος τους. «Θέλουμε να κατέβουν όλοι χωρίς σημαίες και πλακάτ, χωρίς κόμματα και οργανώσεις», μου είπαν και τις δύο ημέρες που τους έβγαλα στην εκπομπή. Τη σελίδα «Ευρωπαϊκή Επανάσταση» την έφτιαξαν Έλληνες και Ισπανοί, οι οποίοι καλούν όλους τους Ευρωπαίους σε μαζικές κινητοποιήσεις την Κυριακή, 29 Μαΐου, στις κεντρικές πλατείες των χωρών τους. Η Πλατεία Συντάγματος, ως το Σεπτέμβριο του 1843, ονομαζόταν Πλατεία Ανακτόρων. Πήρε το σημερινό όνομά της από το Σύνταγμα που εξέδωσε ο βασιλιάς Όθωνας, έπειτα από τη μαζική λαϊκή και στρατιωτική εξέγερση στην Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843.

Άλωση
Ο όρος «άλωση» (ή άλωσις) με ενεργητική ή παθητική σημασία, προέρχεται εκ του αρχαίου ελληνικού ρήματος αλίσκομαι = καταστρέφομαι. Σημαίνει, ειδικά, την πτώση πόλης στα χέρια του εχθρού, την εκπόρθησή της. «Άλωση» για τους Έλληνες είναι οι δύο πτώσεις της Κωνσταντινούπολης – την 13 Απριλίου 1204 από τους Φράγκους και την 29 Μαΐου 1453 από τους Τούρκους. Τον Απρίλιο του 1453 ξεκίνησε η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς, με επικεφαλής τον σουλτάνο Μωάμεθ Β'. Είχε προηγηθεί η αποτυχημένη απόπειρα κατάληψης της πόλης το 1422, από τον σουλτάνο Μουράτ Β'. Η τελική επίθεση, κατά την οποία σκοτώθηκε ο τελευταίος βυζαντινός αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, πραγματοποιήθηκε στις 29 Μαΐου, όταν, παρά την αντίσταση των αμυνόμενων, οι Οθωμανοί εισέβαλαν στην πόλη και την κατέκτησαν. Η Πόλη, η Augusta Antonina, η Nova Roma, η πόλη του Κωνσταντίνου, η «Βασιλεύουσα», η «Βασιλίς των πόλεων», η «Μεγαλόπολις», ο «Επτάλοφος», η «Ανθούσα», η İstanbul, «εις την πόλη», η Konstantiniyye, είχε αλωθεί.

Δόση και Ελλάδα
<αρχ. δόσις < δίδωμι
«Στην έκτακτη συνεδρίαση, πιθανότατα στις 6 Ιουνίου, θα συζητηθεί το πόρισμα τις τρόικας για την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας και θα αποφασίσουν εάν μας δώσουν την 5η δόση του δανείου».
Η ιστορία του δανεισμού αρχίζει το 1824, προτού καν την ύπαρξη ελληνικού κράτους. Θα συναφθούν δύο δάνεια, εκείνη τη χρονιά, το 1824, αλλά και το 1825. Το πρώτο δάνειο είχε ονομαστικό ποσό 800.000 στερλινών, αλλά μόνο 308.000 στερλίνες και πολεμοφόδια αξίας 11.900 στερλινών δόθηκαν στην Ελλάδα. Το δεύτερο δάνειο είχε ονομαστική αξία 2.000.000 στερλινών. Στα χέρια μας έφτασαν μόλις 529.000 στερλίνες καθώς από το αρχικό ποσό θα κρατηθούν διάφορα ποσά για τόκους, έξοδα, μεσιτικά και προηγούμενα δάνεια, συνολικά 529.000 στερλινών. Τελικά, στην Ελλάδα έμειναν μόνο 190.000 στερλίνες, οι οποίες θα σπαταληθούν στις εμφύλιες αναμετρήσεις την εποχή που ο Ιμπραήμ έφθανε ανενόχλητος στην Πελοπόννησο. Η πρώτη ουσιαστική πτώχευση ήταν αναμενόμενη και σημειώθηκε το 1827, με την αδυναμία καταβολής των τοκοχρεολυσίων των δύο πρώτων δανείων. Η δεύτερη, το 1843, όταν διακόπηκε η εξόφληση των δόσεων του δανείου των 60.000.000 γαλλικών φράγκων που είχε δοθεί στη Βαυαροκρατία με την εγγύηση των προστάτιδων δυνάμεων. Το δάνειο αυτό εξανεμίστηκε στην αποπληρωμή των δόσεων των δύο αγγλικών δανείων. Το Μνημόνιο, λατινιστί memorandum, πρόκειται, κατ' ουσίαν, για επίσημο διπλωματικό έγγραφο με το οποίο ανταλλάσσονται απόψεις μεταξύ κυβερνήσεων ή μεταξύ διεθνούς οργανισμού και κυβέρνησης κι όχι για το καθεαυτό έγγραφο διμερούς ή πολυμερούς συμβάσεως διεθνούς δικαίου…

Πηγές
Ελληνικό Λεξικό Τεγόπουλος-Φυτράκης
http://www.cityofathens.gr/
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους – Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News