Μεσάνυχτα σχεδόν βρέθηκα να περπατάω στην Αχαρνών. Θυμάστε τον στίχο του Σαββόπουλου; ‘’Έλα Ηπείρου και Αχαρνών να σε γιουχαΐσω’’. Εκεί ακριβώς πήγαινα. Τελευταία στιγμή είχα αποφασίσει να κάνω ένα πέρασμα από το Κύτταρο όπου εμφανιζόταν ο Μανώλης Λυδάκης με τον Γιάννη Σπάθα στις κιθάρες. Και στάθηκα τυχερός. Δυο καρέκλες ήταν άδειες, δίπλα στον Πασχάλη Τερζή που είχε έρθει και αυτός να δει ‘’την φωνάρα τον Μανώλη’’. Πήγε 2 και εγώ ήμουν ακόμη εκεί.

Η ‘’συνομωσία’’ με τον Λυδάκη απέδωσε και ο Τερζής ανέβηκε κάποια στιγμή στην πίστα. Και ερμήνευσε 4-5 Καζαντζίδηδες όπως μόνο αυτός μπορεί. ‘’Εγώ περπάτησα γυμνός’’, ‘’αν είναι η αγάπη έγκλημα’’, ‘’το αγριολούλουδο’’, ‘’γιατί να είμαστε λοιπόν αισθηματίες’’. Από κοντά και ‘’ η φωνάρα ο Μανώλης’’ να τον σιγοντάρει και να τον συναγωνίζεται όπου πρέπει. Έτσι με την γλύκα που αφήνουν τα ερωτικά του Καζαντζίδη βγήκα στις 3 το πρωί στην Αχαρνών. Και σκιάχτηκα, μια πόλη ‘’ξένη’’.

Τίποτε δεν θύμιζε την Αχαρνών που κάποτε βολτάριζα. Σκουπίδια παντού, λουκέτα στα πατζούρια, άνθρωποι να παραπατάνε, εμπορεύματα να βγαίνουν από πολυκατοικίες και να χώνονται βιαστικά σε αυτοκίνητα, τύποι που δεν σήκωναν 2η ματιά, περιπολικά που περνούσαν χωρίς να κοιτάξουν. Εν ολίγοις και χωρίς περιστροφές, ένας δρόμος εχθρικός που αν δεν είσαι τολμηρός δεν τον περπατάς. Οι κυριακάτικες εφημερίδες στην Ομόνοια είχαν και αυτές ‘’το ίδιο θέμα’’. ‘’Επικίνδυνη ζώνη το κέντρο’’, ‘’Μετανάστες και εγκληματικότητα στο μικροσκόπιο’’, ‘’Αντιπαράθεση με την Ιθαγένεια’’…

 

Είναι δέκα χρόνια τώρα που τα ρεπορτάζ, μπερδεύουν όλα αυτά μαζί. Έστω και έτσι όμως το ερώτημα δεν αλλάζει. Τι θα κάνουμε τελικά με τους μετανάστες; Η κουβέντα ‘’άναψε’’ όταν ο Παπανδρέου ανακοίνωσε ότι θα δώσει ιθαγένεια στα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται και μεγαλώνουν στην Ελλάδα. Και να λύσει έτσι μια ‘’εκκρεμότητα’’ –πηγή πολλών κακών- που έπρεπε να μας είχε απασχολήσει πριν μια δεκαετία. Το ίδιο ήθελα να κάνει και ο Καραμανλής αλλά την τελευταία στιγμή δείλιασε (κι αν λέω ψέματα να με διαψεύσει). ‘’Μα είναι όλοι αυτοί Έλληνες;’’, άρχισαν οι ενστάσεις.

 

Οργανωμένα και γρήγορα οι ‘’ακραίοι’’ ύψωσαν αμέσως τείχη ανακατεύοντας (και διαστρεβλώνοντας) Δραγώνα, Ρεπούση, Ραγκούση, την πατρίδα, το Σύνταγμα και την Ορθοδοξία. Όπως μου εξηγεί ένας επαΐων του ευρωπαϊκού διαδικτύου οι ‘’ακροδεξιοί’’ – ας τους δώσουμε ένα τίτλο για να συνεννοηθούμε- έχουν στήσει και στην Ελλάδα τον μηχανισμό που έστησαν και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. ‘’Πολεμούν δυναμικά κάθε κοινωνικό νεωτερισμό, στοχοποιώντας παράλληλα όσους θεωρούν αντιπάλους τους, αφού, βασιζόμενοι στην ανωνυμία, έχουν εξασφαλίσει ότι δεν θα στιγματισθούν οι ίδιοι δημοσίως’’. Κάπως έτσι κατάντησαν στην Γαλλία την ηλεκτρονική διαβούλευση για το ‘’τι σημαίνει να είσαι Γάλλος’’, ένα ‘’φόρουμ ρατσισμού και ξενοφοβίας’’.

Το protagon.gr όμως σε πείσμα των ‘’ακραίων’’ που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα και έχουν μόνο αφορισμούς, ξεκινάει σήμερα έναν διάλογο για το μεγαλύτερο πρόβλημα ή ίσως την μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας. ‘’Τι πρέπει να κάνουμε με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες’’. Αυτό ρωτάμε και σε 10 μέρες θα προσπαθήσουμε να ακουστούν όλοι εδώ. Πολιτικοί, επιστήμονες, ακτιβιστές, ερευνητές, δημοσιογράφοι, μετανάστες. Γιατί , ναι, η Ελλάδα δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα του πλανήτη –όπως είπε ειρωνευόμενος ένας πολιτικός- αλλά η Ελλάδα πρέπει επιτέλους να λύσει τα προβλήματα του πλανήτη στον τόπο της.

 

Παρακολουθήστε λοιπόν νομίζω ότι θα έχει ενδιαφέρον.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News