Με το ειδικό βάρος που πάντα έχει στα ενδότερα των «πεντάστερων» η ελαφρότητα του Μπέπε Γκρίλο ασχολήθηκαν τα ιταλικά Μέσα ύστερα από την κυβερνητική λύση που εξυφάνθηκε στη Ρώμη: αυτός, λένε, ο γενοβέζος κωμικός είναι ο άνθρωπος που έπαιξε ρόλο καταλύτη μέσα στο κόμμα και κατάφερε να γείρει την πλάστιγγα υπέρ κάποιου σχήματος υπό τον Μάριο Ντράγκι.

Τι και αν το παιχνίδι της διαμαρτυρίας τον κούρασε και αποτραβήχτηκε από το κομματικό προσκήνιο, ο Γκρίλο (ο Γρύλος, δηλαδή) δουλεύει στο παρασκήνιο και επιβάλλει την άποψή του στους οπαδούς του.

Ο καλολαδωμένος… γρύλος λοιπόν έχει τέτοια ανυψωτική για το κομματικό όχημα δύναμη, που σαν αυτήν «ο Μπερλουσκόνι δεν είχε ποτέ, ούτε άλλος ηγέτης κόμματος στην Ιταλία». Υπερβολές της Repubblica; Σίγουρα, αν γυρίσουμε τον χρόνο πίσω και κάνουμε συγκρίσεις με πραγματικά πολιτικά κεφάλαια της μεταπολεμικής Ιταλίας, τόσο της Αριστεράς (κομμουνιστικής και μη) όσο και της Δεξιάς (χριστιανοδημοκρατικής και μη).

Το φαινόμενο του Γκρίλο και των «πεντάστερων» εμφανίστηκε ακριβώς όταν οι παραπάνω παραδοσιακοί πολιτικοί χώροι διαλύθηκαν, κατακερματίστηκαν, απαξιώθηκαν και περιθωριοποιήθηκαν, για διαφόρους λόγους και σε διαφορετικές εποχές. Ο «πενταστερισμός», που είναι ανάλογος του μπερλουσκονισμού από ποιοτική άποψη, πήρε τη σκυτάλη από τα χέρια του, προβάλλοντας όμως «αντισυστημικό» λόγο: αυτός ακριβώς απέβη και το πιο κατάλληλο μέσον ώστε να καταλάβει εξουσιαστικό χώρο εντός του συστήματος.

Η γαλλική εφημερίδα Le Monde υπογραμμίζει τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό των «πεντάστερων» και την κυνικότητά τους όσον αφορά «το μόνο που τους ενδιαφέρει, την παραμονή στην εξουσία», θυμίζοντας τις επιθέσεις του Γκρίλο στον κοινοβουλευτισμό, στις «ελίτ» και γενικώς στους «διεφθαρμένους». Οι Ιταλοί τσίμπησαν: «Ποντάροντας σε αυτά, τα Πέντε Αστέρια κέρδισαν το ένα τρίτο των εδρών στην Βουλή και στη Γερουσία». Ο… υδραργυρικός χαρακτήρας του Γκρίλο και των «πεντάστερων» εξασφάλισε τις πολιτικές κωλοτούμπες τους, αφού «διαδοχικώς συνεργάστηκαν με την Ακροδεξιά, με την Αριστερά και με το Κέντρο».

Νέοι θώκοι εν όψει

Ο Γκρίλο εξήγησε το όνειρο συλλαβιστά στους ομοϊδεάτες του, για να καταλάβουν τι παίζεται (μερικά υπουργεία) και να σταματήσουν τις ανόητες γκρίνιες: «Χωρίς τον Ντράγκι είστε τε-λει-ω-μέ-νοι» τους είπε. Πατερναλισμός α λά Πέντε Αστέρια, βέβαια. Και, επιπροσθέτως, σβέλτος: πάνω στη βράση, που κολλάει το σίδερο. Το περασμένο Σάββατο του πήρε μόνο 45 λεπτά του Γκρίλο για να μεταπείσει τους φίλους του. Ποιος έχει καταφέρει κάτι ανάλογο, «εξαιρουμένων των δικτατορικών μοντέλων, από τον Στάλιν έως τον Μουσολίνι»; Κανείς, λέει η Repubblica

Μάλιστα. Ο Γκρίλο, που κατά καιρούς μέσω του μπλογκ του έχει σύρει τα εξ αμάξης στον Ντράγκι, όπως έγραψε και το πρακτορείο Αdnkronos, τώρα τον βοηθάει. Και τι δεν είχε γράψει εναντίον του! Περί «λιτότητας Ντράγκι», περί του πόσο «ο Ντράγκι πάχυνε τους τραπεζίτες», και άλλα με παραπλήσιο περιεχόμενο και ύφος.

Βέβαια, επειδή οι «πεντάστεροι» έχουν ομολογήσει τη συμπάθειά τους στο πρόσωπο του Τζουζέπε Κόντε, ο Γκρίλο φρόντισε και με αυτόν να τα έχει καλά και να είναι εντάξει: στις 14 Ιανουαρίου στο Τwitter «έπαιξε» με το επώνυμο του Κόντε σχηματίζοντας τη φράση «Con Te», που σημαίνει «Μαζί Σου». Την εξυπνάδα του τη συνόδευσε φωτογραφία με τους Κόντε και Γκρίλο αγκαλιασμένους και ιλαρούς.

«Οι φράουλες είναι ώριμες» ήταν η εξήγηση που έδωσε ο ίδιος ο Γκρίλο για την επιλογή του να στηρίξει τον Ντράγκι μεταπείθοντας τους πάντα εύπιστους στα κελεύσματά του οπαδούς του. Ετσι η Repubblica αποφαίνεται ότι πρόκειται για έναν ισχυρό ηγέτη στο πλαίσιο του κόμματός του, το οποίο όμως είναι… ανίσχυρο: «Τα Πέντε Αστέρια είναι αυτή τη στιγμή το πιο εύθραυστο κόμμα στην Ιταλία» παρατηρεί.

Και εκτιμά ότι ο Γκρίλο «έδωσε στον Ντράγκι τις ψήφους ως προσωπικό δώρο», παράλληλα εκπέμποντας το μήνυμα σε όλη την Ιταλία ότι «σε αυτό το μικρό σύμπαν» των ανερμάτιστων και εξουσιομανών «πεντάστερων» αυτός είναι η προσωπικότητα που παρατείνει τη ζωή λίγο ακόμη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News