Ο Κώστας Ζαχαριάδης, πρώην διευθυντής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, κάνει έναν τίμιο αν και δύσκολο προεκλογικό αγώνα. Πολιτεύεται με τον ΣΥΡΙΖΑ στον Βόρειο Τομέα της Β’ Αθηνών, περιοχή που δεν τη λες και θερμοκήπιο της Αριστεράς, αν υπάρχει πουθενά κάτι τέτοιο πια.

Σε κάθε περίπτωση, μαθαίνω ότι τα πηγαίνει ιδιαίτερα καλά στη σταυροδοσία και διεκδικεί με αυξημένες πιθανότητες την εκλογή του μέσα από ένα πυκνό ψηφοδέλτιο που μεταξύ άλλων έχει τρεις υπουργούς (Τσακαλώτο, Κατρούγκαλο, Ξενογιαννακοπούλου) και δύο υφυπουργούς (Πετρόπουλο, Κουίκ).

Ο κ. Ζαχαριάδης κάνει μια door to door προεκλογική εκστρατεία, που σημαίνει ότι συχνά βρίσκεται να μιλάει σε ευάριθμο ή και αδιάφορο ακροατήριο. Αλλά δεν χάνει το θάρρος του. Οπως για παράδειγμα την περασμένη Τετάρτη που βρέθηκε στον Χολαργό να μιλάει σε κάτι που φαίνεται σαν μεζεδοπωλείο σε καμιά δεκαριά άτομα. Τουλάχιστον, όπως μας είπε, αναρτώντας το σχετικό υλικό στο Τwitter, τσιμπάνε και κάτι.

Με συναγωνιστές και φίλους στο Χολαργό. Τσιμπάμε κάτι και λέμε και τα πολιτικά μας… Προχωράμε δυναμικά μέχρι την τελευταία μέρα, δεν χαρίζουμε καμία ψήφο στην αποχή και στη συντήρηση του Μητσοτάκη. pic.twitter.com/sXdmhPU4HU

— Costas Zachariadis (@CZachariadis) June 26, 2019

Αυτές όμως οι εικόνες –και ιδίως η κεντρική με τον ίδιο να μιλάει όρθιος με τα χέρια στις τσέπες– είχαν μια συνέπεια που ο κ. Ζαχαριάδης μάλλον δεν είχε προβλέψει.

Ηταν το έναυσμα για να δημιουργηθεί στο αδηφάγο Διαδίκτυο μια νέα πρόκληση που φέρει το όνομά του: #zachariadis_chalenge

Η φιγούρα του άρχισε να αναπαράγεται σε διαφορετικά κάδρα, κάνοντας τον κ. Ζαχαριάδη να μοιάζει με το αντίστοιχο του Δημήτρη Βαμβακάρη, του (αρχικά ανώνυμου) διαδηλωτή με το Aperol Spritz στη διαδήλωση υπέρ του «ναι» στο Σύνταγμα τις ημέρες του δημοψηφίσματος.

Ας είναι. Τουλάχιστον τσιμπάνε κάτι…

YΓ. Δείχνοντας ότι έχει και χιούμορ, αυτοσαρκασμό αλλά και πολιτικό αισθητήριο, ο κ. Ζαχαριάδης επιχείρησε -και εν πολλοίς κατάφερε- να οικειοποιηθεί την αρνητική καμπάνια. Ετσι δημοσίευσε αυτό στο Twitter:

Η πλάκα, οι έξυπνες ιδέες και η δημιουργικότητα δίνουν έναν διαφορετικό και πιο ανθρώπινο τόνο στην εντατική προσπάθεια που γίνεται μέχρι τις εκλογές. Αφού μπήκατε στον κόπο να τα φτιάξετε, μπήκα στην διαδικασία να τα μαζέψω. #zachariadis_challlenge pic.twitter.com/FmEPuMf8Rs

— Costas Zachariadis (@CZachariadis) June 29, 2019

Και έκτοτε όποια φωτογραφία αναρτά από τις επαφές του με τους πολίτες του Βορείου Τομέα την συνοδεύει από την ετικέτα #zachariadis_challenge.

Ομολογουμένως έξυπνο. Chapeau στον κ. Ζαχαριάδη!

Ο πολυσυζητημένος, δημόσιος πλέον, δεσμός (εδώ) της εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Εφης Αχτσιόγλου με τον πρώην κυβερνητικό εκπρόσωπο Δημήτρη Τζανακόπουλο, αποτέλεσε ένα ιδανικό χαλαρό τελείωμα για τη μαγνητοσκοπημένη συνέντευξη (εδώ) του Αλέξη Τσίπρα στην Ελλη Στάη και στο Open.

Η συζήτηση είχε πάει στις γυναίκες και στον ρόλο τους στην κοινωνία και στην εργασία, ο κ. Τσίπρας όπως αναμενόταν επιτέθηκε στον Κυριάκο Μητσοτάκη και έπειτα η κυρία Στάη το πήγε στην κυρία Αχτσιόγλου με προφανή σκοπό να το ελαφρύνει:

«Εσείς κάνατε μια νέα γυναίκα υπουργό, την κυρία Αχτσιόγλου και την κάνατε και κυβερνητικό εκπρόσωπο τώρα, σε μια δύσκολη περίοδο. Όμως βάζετε να τσακωθούν οικογένειες γιατί η ίδια είπε χτες ότι έχει δεσμό με τον πρώην κυβερνητικό εκπρόσωπο, τον κ. Τζανακόπουλο. Τους βάλατε σε αντιπαράθεση; Τη μία τη βάλατε στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, τον άλλο τον βάλατε να κυνηγήσει το σταυρό;»

Η απάντηση του κ. Τσίπρα ήταν η εξής: «Το κυνήγι του σταυρού, είναι το βάπτισμα του πυρός για έναν πολιτικό και νομίζω ότι αν επέλεξα κάτι δύσκολο, το επέλεξα για την κυρία Αχτσιόγλου, και όχι για τον κ. Τζανακόπουλο. Νομίζω ότι αυτή η επιλογή για το Δημήτρη, είναι μια επιλογή που θ’ αποδειχθεί απολύτως σωστή και σοφή».

«Οπότε δεν βάλατε ζευγάρι να τσακωθεί», ήταν το σχόλιο της κυρίας Στάη.

«Μην ανησυχείτε» ήταν η απάντηση του Πρωθυπουργού.

Ευτυχώς, γιατί ανησυχούσαμε…

Στην πολιτική πρέπει να τους βλέπεις όλους. Και επιχειρηματίες και μεροκαματιάρηδες, η ψήφος τους έχει το ίδιο βάρος. Ακόμα περισσότερο πρέπει να δείχνεις ότι απευθύνεσαι σε όλους όταν κυνηγάς τον σταυρό. Και η μονομαχία για τον σταυρό στην Α’ Αθηνών για το ποιος θα είναι πρώτος από τη ΝΔ είναι «αδυσώπητη».

Ο Βασίλης Κικίλιας έχει τη φόρα που του έδωσε ο πολυσυζητημένος γάμος του (εδώ), η Ολγα Κεφαλογιάννη έχει τα δικά της επικοινωνιακά χαρίσματα και άλλωστε εκλέγεται πρώτη στη συγκεκριμένη περιφέρεια από το 2012.

Μια ιδέα από τη μάχη για τον σταυρό και τη ΝΔ που δίνει η πρώην υπουργός μάς δίνει η ίδια μέσω του λογαριασμού της στο Instagram, πλατφόρμα στην οποία είναι ιδιαίτερα δραστήρια προσεγγίζοντας κοινά που δεν διαβάζουν εφημερίδες ούτε βλέπουν τηλεόραση.

Ετσι, μάθαμε πως η κυρία Κεφαλογιάννη πρώτα συνάντησε την σπουδαία ποιήτρια και ακαδημαϊκό Κική Δημουλά.

Και έπειτα έβγαλε μια ωραία selfie με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη.

Δηλαδή και «Σ᾿ ἐκεῖνες πούλησε ὁ ἔρωτας το σεισμό του/ κι ἦρθε στὴ ἐπιφάνεια ὅτι δὲ μ᾿ ἀγαποῦσες…» αλλά και «Χέρια ψηλά κι όλα τα φτάνω / έλα να πάμε απ’ την αγάπη πιο πάνω»

Μέχρι στιγμής, όπως σωστά επισημαίνεται στο άρθρο «Οι εκλογές του χασμουρητού» (εδώ), αυτή η περίεργη προεκλογική περίοδος μας χαρακτηρίζεται από τη διαμάχη για την αφίσα της Νοτοπούλου με τον Αντετοκούνμπο (εδώ) και το διαφημιστικό σλόγκαν #erxetai_pizza της Domino’s (εδώ).

Και εντάξει η κυρία Νοτοπούλου, τόσα ξέρει, τόσα κάνει. Για το διαφημιστικό εύρημα όμως της Domino’s αναπτύχθηκε μια ολόκληρη προβληματική. Και τούτο διότι το σλόγκαν παρέπεμπε σε μια δημοφιλή χυδαιολογία για το τι έρχεται για τον ΣΥΡΙΖΑ στις προσεχείς εκλογές. Υπό το βάρος των αντιδράσεων και λόγω πολιτικής ορθότητας το σλόγκαν αποσύρθηκε –αν και ήδη είχε κάνει τη δουλειά του (βλέπε άλλη Βαβέλ πιο κάτω).

Σε αυτήν την προβληματική πάντως, ήρθε να προστεθεί η πάντα ενδιαφέρουσα άποψη του συγγραφέα Απόστολου Δοξιάδη, ο οποίος έσπευσε να υπερασπιστεί την εν λόγω καμπάνια (η οποία τελικά, θέλοντας και μη συνεχίζει να παράγει πολιτικό περιεχόμενο).

Με μια αδιόρατη αλλά παρούσα ειρωνεία και επικαλούμενος ένα (επίσης πικάντικο) προηγούμενο με έργο του Ευγένιου Ο’ Νηλ, ο κ. Δοξιάδης, σε ανάρτησή του στο Facebook γράφει χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων:

«#erxetai_pizza λοιπόν έγραψε. Tι πιο φυσικό; Πίτσες πουλάνε οι άνθρωποι. Αν έγραφε #erxetai_angouri, #erxetai_mpanana, #erxetai_loukaniko, θα ήταν βεβαίως καταγγελτέοι, διότι αφού είναι πιτσαδόροι, που τα σκέφτηκαν τα αγγούρια, τις μπανάνες, τα λουκάνικα;»

Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη Δραπετσώνα το βράδυ της Τετάρτης είχε κάτι το ιδιαίτερο. Διότι ο, κατά δήλωσή του άθεος, Πρωθυπουργός έκανε μια επίκληση στα θεία, που σε παρατηρητές θύμισε τον ομοσπονδιακό προπονητή Αγγελο Αναστασιάδη.

Σε ένα σημείο του λόγου του, ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε στο δίλημμα που έθεσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για αυτοδυναμία της ΝΔ ή εκλογές τον Δεκαπενταύγουστο, σύμφωνα δηλαδή με τις συνταγματικές προθεσμίες.

Είπε συγκεκριμένα ο κ. Τσίπρας: «Ο κ. Μητσοτάκης, αυτός που πριν από λίγες μέρες έλεγε πως δε κερδίζεις εκλογές με το φόβο αλλά με την ελπίδα, σπεύδει να ανασύρει από τα συρτάρια του άλλο έναν εκβιασμό. Ένα παραμύθι με δράκο, μπας και εκβιάσει τους ψηφοφόρους να τον ψηφίσουν. Και τι μας λέει τώρα ο κατά τα άλλα βέβαιος νικητής; Μας λέει ότι εάν τελικά δεν του δώσει, λέει, ο λαός τη νίκη, και, μάλιστα, όχι απλά τη νίκη, αλλά και τη λευκή επιταγή, τότε θα πεισμώσει τόσο πολύ, και από το πολύ το πείσμα θα πυροβολήσει τα ίδια του τα πόδια. Και θα έχουμε λέει και άλλες εκλογές, με απλή αναλογική. Και για να γίνει και το παραμύθι πιο ενδιαφέρον, θα τις κάνουμε λέει μέσα στον Δεκαπενταύγουστο. Η Παναγιά μαζί μας, δηλαδή».

Ηταν μια αναφορά που θύμισε Αγγελο. Ο οποίος συχνά ζητά τη βοήθεια της Παναγιάς για την Εθνική, αλλά τελευταία η Μεγαλόχαρη δεν βλέπει μπάλα. Να βλέπει εκλογές;

Στο περιθώριο της πολύ ενδιαφέρουσας συνέντευξής του στον Γρηγόρη Αρναούτογλου το βράδυ της Τρίτης (εδώ), ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνάντησε τις «Μύγες», το τρίο που προσθέτει λίγο χιούμορ στη συγκεκριμένη εκπομπή του ΑΝΤ1. Οχι απαραίτητα καλό χιούμορ, μάλλον μπουφονικό, αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια.

Τέλος πάντων, ο πρόεδρος της ΝΔ βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα φαινομενικά ασυνήθιστο σκηνικό, να εισέρχεται σε έναν χώρο γεμάτο σύμβολα του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου. Οι τρεις χιουμορίστες φορούσαν φανελάκια με τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ, τραγουδούσαν «θα τον τρελάνουμε τον ήλιο» και ο ένας μάλιστα φιλούσε μια εικόνα του αείμνηστου ιδρυτή του κόμματος. Γελάσαμε.

Ασφαλώς κάποιοι που είδαν την εκπομπή ενθουσιάστηκαν. Σχολίασαν «κοιτάξτε τι του κάνανε!», προσπαθώντας να περάσουν προς τα έξω ότι οι «Μύγες» έφεραν σε δύσκολη θέση τον κ. Μητσοτάκη. Δεν τον έφεραν.

Και καλά τον πέρασαν από interview για το αν κάνει για αρχηγός του ΠΑΣΟΚ που πρέπει να ανανεωθεί και ψάχνουν έναν με πτυχίο Χάρβαρντ. Γελάσαμε.

Ο κ. Μητσοτάκης αστειεύτηκε ότι μια φορά είχε κάνει και cameo εμφάνιση σε ομιλία του ΠΑΣΟΚ το 1985 για να δει πως είναι. Γελάσαμε.

Η αλήθεια είναι ότι ο πρόεδρος της ΝΔ εμφανίστηκε έτοιμος για κάτι τέτοιο. Ζήτησε ένα σημαιάκι του ΠΑΣΟΚ, επειδή ως vintage το θέλει για το γραφείο του, και έπειτα φωτογραφήθηκε με τους «πασόκους» πρωταγωνιστές και οι σχετικές εικόνες δόθηκαν στη δημοσιότητα από την Πειραιώς.

Στο μεσοδιάστημα απάντησε σε δυο τρία ερωτήματα, όπως για το αν ξέρει τον νικητή του «Survivor», ενώ όταν του ζήτησαν να πει ένα τραγούδι του Κωνσταντίνου Αργυρού είπε το «ξημερώματα δίνεις δικαιώματα», για να προσθέσει ότι αν το τραγουδούσε ο Αλέξης Τσίπρας θα έλεγε «ξημερώματα δίνεις επιδόματα».

Η παρατήρηση ήταν ότι «ίσως το χιούμορ δεν είναι από τα δυνατά σας σημεία κύριε πρόεδρε».

Λες και όλα τα άλλα που έγιναν στο σκετς ήταν χιούμορ.

Στη μυθολογία του ΣΥΡΙΖΑ και της Πρώτης Φοράς Αριστερά ο Αλέκος Φλαμπουράρης, υπουργός Επικρατείας, είναι ο μέντορας του Αλέξη Τσίπρα. Υπήρξε βέβαια και συνέταιρος του Γιάννη Μπανιά σε εργολαβική επιχείρηση ανέγερσης πολυκατοικιών, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης.

Σε κάθε περίπτωση, ο σεβάσμιος κ. Φλαμπουράρης θεωρείται ο «πολιτικός πατέρας» του κ. Τσίπρα. Και στα μεγάλα και στα ταπεινά. Ετσι, κατά την παρουσία του κ. Τσίπρα την περασμένη Παρασκευή στο εναλλακτικό καφενείο «Παντοκαφενές», όπου μαζί με τον Θανάση Θεοχαρόπουλο και την Κατερίνα Παπακώστα, δύο υποψήφιους της λεγόμενης «προοδευτικής συμμαχίας» –εδώ γελάμε–, ο φακός του φωτορεπόρτερ του INTIMENEWS Παναγιώτη Τζάμαρου «συνέλαβε» τον Πρωθυπουργό να ρουφάει με καλαμάκι τον καφέ του με το ίδιο απαράμιλλο στιλ που το είχε εισάγει στη δημόσια σφαίρα ο κ. Φλαμπουράρης το 2015.

Για όσους έχουν ασθενή μνήμη και δεν θυμούνται τι περάσαμε το 2015, ο κ. Φλαμπουράρης, Μάιο εκείνης της χρονιάς και εν μέσω δημιουργικής ασάφειας και με τη χώρα να πηγαίνει στα βράχια, ρουφούσε επιδεικτικά το καλαμάκι του προφητεύοντας δημοψήφισμα.

Ούτως ή άλλως αυτή η προεκλογική περίοδος είναι κάπως αλλόκοτη. Οχι επειδή δεν θα γίνει ντιμπέιτ –σιγά τη διαδικασία, για να είμαστε ειλικρινείς. Αλλά επειδή νιώθεις πως ολόκληρη η προεκλογική εκστρατεία γίνεται κάπου αλλού, σε έναν κόσμο ανάμεσα στα social media και στην καθημερινότητα χωρίς να περνάει απαραίτητα από τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης ή τις πλατείες όπου οι πολιτικοί δίνουν ομιλίες.

Σε αυτόν τον άυλο χώρο της διαδικτυακής πραγματικότητας, λοιπόν, συνέβη κάτι το πρωτοφανές. Μια πονηρή διαφήμιση αλυσίδας διανομής πίτσας έγινε ένα είδος πολιτικού σχολίου. Και έγινε ακριβώς επειδή επρόκειτο για αντιδάνειο.

Η εταιρεία, εν όψει εκλογικής βραδιάς, δημιούργησε ένα διαφημιστικό hashtag στα κοινωνικά δίκτυα, με τίτλο #erxetai­_pizza –ακόμα και αν το εύρημα ήταν αθώο (που είναι δύσκολο να το πιστέψουμε), από πάρα πολλούς εκλήφθηκε ως μια προφανής παράφραση της πλέον διαδεδομένης προεκλογικής χυδαιολογίας για το τι θα συμβεί (στον ΣΥΡΙΖΑ) στις 7 Ιουλίου.

Το hashtag έμεινε στον αέρα για λίγες ώρες, αλλά είχε τεράστια επιτυχία, καθώς ακολουθούσε μια αίσθηση που υπάρχει στον αέρα. Οι αντιδράσεις ήταν βέβαια τέτοιες που η εταιρεία φρόντισε έπειτα να το αποσύρει απολογούμενη. Μικρό το κακό, άλλωστε ο σκοπός είχε επιτευχθεί.

Η όλη ιστορία βέβαια μπορεί να παράγει και κάποια πολιτικά συμπεράσματα. Διότι όταν η «φαντασία» του διαφημιστή κάνει εμπορικό σήμα την επαπειλούμενη συντριβή ενός κόμματος τα πράγματα δεν είναι απλώς κακά για το κόμμα, αλλά ίσως είναι ακόμα χειρότερα.

Οταν μια εταιρεία υπολογίζει το ρίσκο να ενοχλήσει μέρος της πελατείας της –έστω και με το χιούμορ της– και κρίνει πως αυτό το ρίσκο είναι πολύ μικρό για να μην προχωρήσει, σημαίνει πολλά για την απήχηση της ίδιας της πελατείας…

Εδωσε λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας συνέντευξη στο cnn.gr και είπε διάφορα, όχι απαραίτητα σημαντικά, αλλά διάφορα. Σημασία έχει το μήνυμα και όταν μιλάμε για τον συγκεκριμένο Πρωθυπουργό και για μήνυμα, σημασία έχει η εικόνα.

Εχει ενδιαφέρον, για παράδειγμα, ότι επιστρατεύτηκε ο πιστός πρωθυπουργικός φωτογράφος Αντρέα Μπονέτι για να βγάλει εικόνες του κ. Τσίπρα από οθόνη υπολογιστή. Οχι από το στούντιο, αλλά από οθόνη υπολογιστή.

Αντιθέτως, ο φιλότιμος Μπονέτι «αμέλησε» να μας δώσει  φωτογραφίες του κ. Τσίπρα με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, ιδιοκτήτη της DPG Digital Media. Τις σχετικές εικόνες δημοσιοποίησε μόνο ο κ. Γιαννακόπουλος στον λογαριασμό του στο Instagram.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα εικόνα είναι αυτή του κ. Τσίπρα με μαύρο κοντομάνικο που και κόβει και δείχνει ότι ο Πρωθυπουργός της χώρας γυμνάζει πολύ τα χέρια του.

Αλλά επειδή η εικόνα του μαυροντυμένου αθλητικού Πρωθυπουργού δεν αρκεί, πρέπει να υπάρξει και ένα λεκτικό, μια λεζάντα. «Πίσω από τις μεταρρυθμίσεις του κ. Μητσοτάκη κρύβεται ανθρώπινο αίμα», είπε ο κ. Τσίπρας, περιέργως χωρίς να ακουστούν ουρλιαχτά παιδιών.

Και κάπου εδώ έχουμε τη μετάλλαξη του κ. Τσίπρα σε Βαξεβάνη. Μέχρι τώρα ήταν το «Documento» και τα υπόλοιπα φιλοσυριζαϊκά ΜΜΕ που είχαν φτάσει στο σημείο να πουν ότι ο κ. Μητσοτάκης βασανίζει θαλάσσιες χελώνες —ένα γελοίο δείγμα fake news. Τώρα ο Πρωθυπουργός της χώρας βγαίνει και περιγράφει τον αντίπαλό του με όρους σπλάτερ σε μια απέλπιδα προσπάθεια να τρομοκρατήσει τους ψηφοφόρους.

Λογικά δεν είναι μακριά η στιγμή που ο κ. Τσίπρας θα πει ότι ο κ. Μητσοτάκης διασκεδάζει να πίνει ανθρώπινο αίμα. Πιθανότατα από το αγαπημένο του ποτήρι που είναι φτιαγμένο από καβούκι μιας καρέτα-καρέτα.

Οι εκλεγμένοι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έβγαλαν την πρώτη «οικογενειακή» φωτογραφία στο Ευρωκοινοβούλιο, ποζάροντας μάλιστα μπροστά σε ένα πανό της κοινοβουλευτικής ομάδας Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά – Βόρεια Πράσινη Αριστερά, στην οποία τυπικά ανήκουν.

Τώρα, πώς μια δεξιά ράτσας όπως η Ελενα Κουντουρά ανήκει στην ευρωπαϊκή Αριστερά είναι ένα θέμα αλλά ας το λύσουν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και οι ευρωπαίοι πολιτικοί συγγενείς τους.

Αυτό που, επί της παρούσης, έχει αξία είναι η πόζα. Αριστερά ο Αλέξης Γεωργούλης, μάλλον αμήχανος. Δίπλα του ο Δημήτρης Παπαδημούλης κατενθουσιασμένος –μια χαρά άλλη μια πενταετία στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο. Παραδίπλα, με αγέρωχο στιλ  –ειδικότητα αποκτηθείσα εν τω στρατεύματι, δηλαδή στις πασαρέλες–, η κυρία Κουντουρά. Δίπλα της ο βετεράνος Στέλιος Κούλογλου που έχει την άνεση να εκπροσωπεί τη χώρα μας στην Ευρώπη φορώντας τα αθλητικά του. Πιο δίπλα ο Πέτρος Κόκκαλης και στα δεξιά ο Κώστας Αρβανίτης.

Μια ευτυχισμένη εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ Εξωτερικού, διότι ως γνωστόν ο ΣΥΡΙΖΑ Εσωτερικού έχει τα ζητηματάκια του ως προς το ποιος θα πρωτοεκλεγεί.

Αλλά αν σκεφτείς ότι αυτοί είναι οι πολιτικοί επίγονοι του Λεωνίδα Κύρκου και του Μιχάλη Παπαγιαννάκη…

Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Θησείο τα είχε όλα. Είχε φυσικά πάθος, του ομιλητή, που είπε και το ωραίο ότι η μάχη δεν έχει κριθεί (εδώ). Είχε όμως –εν μέσω… κρίσης με την Τουρκία– και έναν ετερόκλητο συνδυασμό εθνικισμού ή εθνικοφροσύνης και Αριστεράς. Και αυτός ο συνδυασμός δεν μπορούσε να εικονογραφηθεί καλύτερα από τις προσωπικότητες που ήταν στο ακροατήριο του Πρωθυπουργού.

Ηταν και η σύντροφός του, η λαμπερή Μπέτυ Μπαζιάνα, που ως γνωστόν κλαίει κάθε 5 Ιουλίου και πιστεύει ότι o ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία (εδώ).

Αλλά ήταν και η Κατερίνα Παπακώστα, πρόεδρος της Νέας Ελληνικής Ορμής (ό,τι και αν σημαίνει αυτό), η οποία μάλιστα είχε ευχάριστες συζητήσεις με τους ανώνυμους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ.

Ηταν και ο υπουργός Ναυτιλίας, σύντροφος Φώτης-Φανούρης Κουβέλης, που ο καψερός δεν βρίσκει ακόμα θέση στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ αλλά παραμένει πιστός στον κ. Τσίπρα.

Αλλά ήταν και ο Τέρενς Κουίκ που ξέχασε την εποχή που έβριζε τον ΣΥΡΙΖΑ και τώρα εμφανίζεται με επαναστατικό τζιν πουκάμισο (φίρμα ωστόσο) για να ακούσει τον πρόεδρο, που άλλωστε τον έβαλε τελευταία στιγμή στα ψηφοδέλτια.

Ηταν και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, υπουργός Τουρισμού τελευταία αλλά ήταν και ο Γιάννης Σαρίδης που από υμνητής του Βασίλη Λεβέντη έγινε υμνητής του κ. Τσίπρα και βρήκε και αυτός μια θέση στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ (εδώ) και στην πλατεία Ασωμάτων.

Ο Γιώργος Χριστοφορίδης, δεν είναι η μοναδική περίπτωση πολιτευτή των εθνικιστών ΑΝΕΛ που αναβαπτίζεται σε «προοδευτικός» και μπαίνει στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ («Προοδευτική Συμμαχία») –υπάρχει για παράδειγμα και ο Τέρενς ο Κουίκ που κάποτε καθύβριζε την Αριστερά αλλά τώρα το παίζει και αυτός Συριζαίος.

Ομως ο κ. Χριστοφορίδης είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση του μοντέλου εξουσίας που έστησε ο ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία πενταετία. Τον Ιανουάριο του ’15 οι Ανεξ. Ελληνες τον παρουσίαζαν ως υποψήφιο Χρηστοφορίδη (με ήττα) στον Πειραιά και ως εκδότη βέβαια της εφημερίδας «Το Χωνί», ενός τοξικού εβδομαδιαίου εντύπου με «αντιμνημονιακή» «θεματολογία», που έζησε από το 2012 ως και το τέλος του 2018 –μετά ως γνωστόν βγήκαμε από τα μνημόνια.

Χαρακτηριστική η αφίσα που γέμισε την Αθήνα παραμονές του δημοψηφίσματος του 2015 με τον Σόιμπλε που τάχα μας ρουφούσε το αίμα.

Παρ’ ολ’ αυτά, ο κ. Χριστοφορίδης δεν εξελέγη, ούτε τον Ιανουάριο, ούτε τον Σεπτέμβριο του ’15. Αλλά δεν χάθηκε. Διορίστηκε «ειδικός σύμβουλος» του Νίκου Παππά, υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής και πλάι του έκανε ταξίδια και έμαθε την Αριστερά.

Ετσι, τώρα, βάζει υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι στον Πειραιά βέβαια, όπου παρατηρείται συνωστισμός και το κυβερνών κόμμα δεν θα βγάλει πολλές έδρες, αλλά στον Νότιο Τομέα της Β’ Αθηνών. Μάλιστα είχε φροντίσει να παραιτηθεί από σύμβουλος του κ. Παππά από τον Μάρτιο του ’18 για να μην υπάρχει κώλυμα.

Δεν άλλαξε, βέβαια, μόνο η ιδεολογική πυξίδα του κ. Χριστοφορίδη –από υποψήφιος σε ένα εθνικιστικό δεξιό κόμμα, υποψήφιος στον και καλά «αριστερό» ΣΥΡΙΖΑ. Αλλαξε και το επώνυμό του. Από Χρηστοφορίδης των ΑΝΕΛ (με ήττα) σε Χριστοφορίδη του ΣΥΡΙΖΑ (με γιώτα).

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν χρειαζόταν κάτι τέτοιο. Ακόμα και αν δεχτείς ότι ο πρόεδρος της ΝΔ δέχεται ανοίκειο πόλεμο με γελοίες κατασκευές fake news από φιλοσυριζαϊκά ΜΜΕ, όπως αυτό με τη χελώνα στο Καστελόριζο (εδώ), δεν χρειαζόταν ένα τόσο εύκολο πρωινό στον ΣΚΑΪ, έχοντας απέναντί του έναν μειλίχιο —για να το θέσουμε διακριτικά— Γιώργο Αυτιά. Η νίκη του ίδιου και της ΝΔ στις 7 Ιουλίου είναι βέβαιη, ας μη δουλευόμαστε και μεταξύ μας —τι θα προσφέρει μία ακόμη συνέντευξη;

Αλλά ακόμα και αν δεχτούμε ότι το επικοινωνιακό επιτελείο της ΝΔ έκρινε ότι θα κάνει καλό στον κ. Μητσοτάκη μια συνέντευξη όπου δεν θα υπήρχαν δύσκολες ερωτήσεις και όπου ο πρόεδρος θα μπορούσε με άνεση να παρουσιάσει το πρώτα βήματα της διακυβέρνησής του —σωστό, καθώς πρέπει να ξέρουμε τι θα κάνουμε το καλοκαίρι και όντως μάθαμε ότι δεν θα κλείσει η Βουλή (εδώ)— σε καμία περίπτωση δεν χρειαζόταν μια συνέντευξη με έναν δημοσιογράφο στον οποίο είχε προταθεί να βάλει για βουλευτής του κόμματος όπου γουστάρει και που σχεδόν εξέθεσε τον φιλοξενούμενό του με τα όσα είπε στον αέρα στο τέλος του σόου —διότι περί σόου επρόκειτο τελικά…

Οκ, στην πιάτσα το ξέραμε ότι ο κ. Αυτιάς είναι της παράταξης και πως ήθελε να βάλει για ευρωβουλευτής και έπειτα για βουλευτής με τη ΝΔ και ότι είχε σχετικές επαφές με την ηγεσία του κόμματος, όμως αυτές δεν τελεσφόρησαν για διαφόρους λόγους.

Αλλά αυτό δεν το ξέρουν απαραίτητα οι τηλεθεατές. Και η δημοσιογραφική δεοντολογία ορίζει ότι μια τέτοια σχέση την αποκαλύπτεις στην αρχή της συνέντευξης —αν δεχτούμε ότι πρέπει να γίνει συνέντευξη σε τόσο φιλικό περιβάλλον— και όχι στο τέλος της.

Οφείλεις στην αρχή ένα disclaimer ότι «φίλοι και φίλες, συνταξιούχοι και συνταξιούχες, ξέρετε εγώ έχω συζητήσει με τον πρόεδρο να είμαι υποψήφιος στο κόμμα του, αλλά αυτό για κάποιους λόγους δεν έγινε και τώρα σας δεσμεύομαι ότι θα γίνουν δημοσιογραφικές ερωτήσεις καθώς ο ρόλος του δημοσιογράφου είναι απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας, ακόμα και αυτή που βρίσκεται σε κατάσταση αναμονής». Αλλά στην Ελλάδα στη δημοσιογραφική δεοντολογία δεν είμαστε τόσο καλοί όσο στο λιβανιστήρι.

Φτάσαμε λοιπόν στο τέλος της συνέντευξης του κ. Μητσοτάκη και τότε ο κ. Αυτιάς το είπε:

«Τώρα που κλείσαμε την κουβέντα, θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, ένα διπλό ευχαριστώ. Σας το οφείλω δημοσίως. Μου κάνατε πρόταση να είμαι υποψήφιος όπου ήθελα και ό,τι άλλο ήθελα. Σας ευχαριστώ πρώτα γι’ αυτό και το δεύτερο, μου δώσατε ένα διαβατήριο ζωής όταν την Μεγάλη Τετάρτη καθίσαμε ο ένας δίπλα στον άλλον και μου είπατε: “Γιώργο δεν μπορούσα να διαχειριστώ τη μεγάλη αγάπη του κόσμου σε σένα” και ότι εν πάση περιπτώσει η ζωή είναι μπροστά».

Η απάντηση του κ. Μητσοτάκη ήταν η εξής:

«Πιστεύω θα ήσασταν πολύ χρήσιμος στο ελληνικό κοινοβούλιο αλλά πιστεύω θα είστε ακόμη πιο χρήσιμος στο λειτούργημα το οποίο επιτελείτε, της δημοσιογραφίας και το μόνο που μπορώ να σας ζητήσω είναι να είστε την επόμενη μέρα αυστηρός αλλά δίκαιος με την επόμενη κυβέρνηση και να συνεχίσετε να κάνετε την δουλειά και να απολαμβάνετε τις αγάπες του κόσμου. Νομίζω πως είναι για εσάς η καλύτερη αναγνώριση».

Ας προσπεράσουμε το γεγονός ότι μετά από όλα αυτά, ο κ. Μητσοτάκης ακόμα θεωρεί «λειτούργημα» τέτοιου είδους δημοσιογραφία.

Και ας πάμε στην αντιφώνηση από τον κ. Αυτιά. Ο οποίος έφτασε στο σημείο να πει στον εν αναμονή Πρωθυπουργό ότι το τηλέφωνό του θα είναι πάντα ανοιχτό, σε περίπτωση που από τη ΝΔ θεωρήσουν ότι τους ασκεί άδικη κριτική. «Εάν σας αδικήσω ποτέ ή υπουργό, το τηλέφωνο είναι εδώ», του είπε.

Ο δημοσιογράφος δηλαδή ζήτησε από τον πολιτικό που είχε απέναντί του να παρέμβει όποτε κρίνει αυτός στο έργο του. Να τον πάρει στο τηλέφωνο για να τον επιπλήξει, αν θεωρεί άδικη την κριτική που του ασκείται.

Ηταν εν ολίγοις μια συνέντευξη-μνημείο που θα πρέπει να διδάσκεται στις σχολές δημοσιογραφίας.

Το προεκλογικό βίντεο του Αδωνι Γεωργιάδη είναι ένα μνημείο. Χωρίς πλάκα. Είναι αμερικανικού τύπου καμπάνια, με τον υποψήφιο να εκτίθεται, να ανοίγεται στο κοινό, να «πουλάει» τον εαυτό του και όλα αυτά μέσω των νέων καναλιών που προσφέρουν τα social media.

O τίτλος του βίντεο που αναρτήθηκε την Πέμπτη στο YouTube χαρακτηριστικός: «Ενα 24ωρο του Άδωνι». Σε αυτό το βίντεο των 212 δευτερολέπτων ο αντιπρόεδρος της ΝΔ και υποψήφιος στον Βόρειο Τομέα περιγράφει το 24ωρό του, από την ώρα που ξυπνά, στις 6 π.μ., μέχρι την ώρα που επιστρέφει στο σπίτι λίγο πριν τα μεσάνυχτα για να τον καλωσορίσει ο σκύλος του.

Στο τέλος δε και αφού έχει προσεκτικά τοποθετήσει τόσο τον Κυριάκο Μητσοτάκη όσο και τον Αντώνη Σαμαρά (το πιάσατε το υπονοούμενο, έτσι;), απευθύνεται στους ψηφοφόρους–χρήστες του YouTube. Σε όλους, ακόμα και «σε σένα που ξέρω ότι με αντιπαθείς λίγο, σε εκνευρίζω… εντάξει, εκρήγνυμαι… φωνάζω καμιά φορά… αλλά πάντοτε με γνώμονα το καλό όλων μας».

Σε όρους πολιτικής επικοινωνίας είναι πραγματικά ένα αριστοτεχνικό βίντεο, το οποίο εκτός των άλλων μας επιτρέπει να διεισδύσουμε στον άγνωστο κόσμο μιας διασημότητας.

Ομως σε αυτή τη διαδικτυακή βουτιά στο καθημερινό σύμπαν του αντιπροέδρου της ΝΔ, είδαμε και ένα δυο παράξενα –αλλά και πολιτικώς σημειολογικά– στοιχεία.

1. Ο Αδωνις ξυπνάει στις 6 π.μ., κάνει τζόγκινγκ σε διάδρομο, ντους (αυτό δεν μας το δείχνει, αλλά το υποθέτουμε), παίρνει τα κλειδιά και φεύγει για τη δουλειά. Δηλαδή πάει να δώσει συνέντευξη στον ΣΚΑΪ. Στον καθημερινό κόσμο του κ. Γεωργιάδη, όπως αυτός καταγράφεται στο βίντεο, ο πρώτος άνθρωπος που βλέπει το πρωί δεν είναι η γυναίκα του, αλλά ο καλός του Αρης Πορτοσάλτε.

2. Η Ευγενία Μανωλίδου υπάρχει στη ζωή του. Εχει ονομάσει το φλιτζάνι του καφέ του «Ευγενία». Αλλοι δίνουν το όνομα της γυναίκας τους σε σκάφη, αυτός το έδωσε στο φλιτζάνι του.

3. Κάποια στιγμή χτυπάει το κινητό του αντιπροέδρου. Διακρίνουμε ποιος τον καλεί: «Περσίκος Γεωργιάδης», ο γιος του o Περσέας. Δηλαδή ο κ. Γεωργιάδης έχει περασμένο στο κινητό το παιδί του και με υποκοριστικό του αλλά και με το επώνυμό του, λες και μπορεί να έχει και άλλους Περσέες ή Περσίκους και να τα μπερδέψει.

4. Το μεσημέρι ο κ. Γεωργιάδης κάνει στάση για «βρώμικο». Πάει στον «Σπύρο» και του ζητάει «το γνωστό» και με μπόλικη σος γιατί ο Σπύρος είναι τσιγκούνης στη σος. Ο κ. Γεωργιάδης λογικά τρώει για μεσημεριανό ένα πλήρες μπριζολοκάλαμο (ό,τι και αν είναι αυτό). Το μήνυμα σαφές: ο αντιπρόεδρος είναι και fit αλλά και λιχούδης και τρώει τα κορεσμένα λιπαρά του –μας εκπροσωπεί δηλαδή όλους.

Σε κάθε περίπτωση το βίντεο του κ. Γεωργιάδη έχει ήδη γίνει viral και συζητείται και ως εκ τούτου έχει ήδη πετύχει τον σκοπό του. Ο κ. Γεωργιάδης δείχνει πώς (πρέπει να) γίνονται τα πράγματα στην πολιτική επικοινωνία πλέον. Εκτός και αν κάποιοι νομίζουν ότι με συνεντεύξεις σε έντυπα που δεν διαβάζονται θα προσεγγίσουν ψηφοφόρους.

Εδώ μπορείτε να το δείτε όλο. Απολαύστε υπεύθυνα.

Δεν είναι και μικρό πράγμα. Από ηθοποιός που έψαχνε ρόλους στην ισχνή εγχώρια τηλεοπτική παραγωγή και ευκαιρίες για μια κάποια διεθνή καριέρα, να βρίσκεται ξαφνικά ευρωβουλευτής με έναν εγγυημένο για μια ολόκληρη πενταετία μισθό της τάξεως των 7.000 ευρώ. Δικαιολογημένος λοιπόν ο ενθουσιασμός του Αλέξη Γεωργούλη ο οποίος συνεχίζει να πανηγυρίζει με κάθε τρόπο που του έκατσε και βρίσκεται ως νεοεκλεγείς ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στις Βρυξέλλες.

Ο 45χρονος ηθοποιός, ψηφίστηκε από 162.974 πολίτες στις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου (εδώ τα τελικά αποτελέσματα), κατετάγη πέμπτος από το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ και έτσι έχει ήδη πάει στη βελγική πρωτεύουσα απ’ όπου μας στέλνει μέσω social media φωτογραφίες του με ευτυχισμένες πόζες και βίντεο (εδώ)

Μας διεμήνυσε μάλιστα:

«Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο 2019. Η περίοδος προσαρμογής είναι ακόμη στην αρχή και οι πρώτες εντυπώσεις ευοίωνες!»

Πάλι καλά που τις πρώτες εντυπώσεις τις βρίσκει ευοίωνες, γιατί αν δεν του άρεσε θα την παρέδιδε την έδρα…