Ποιος βασιλιάς -ή και πρόεδρος- συμπαθεί αυτόν που έρχεται να του ψιθυρίσει στο αυτί για τη συμφορά που βρήκε τη χώρα του; Αλλά και ποιος έχει υπογράψει συμβόλαιο ότι δεν θα αντιμετωπίσει ποτέ καμία συμφορά;
Στον προσωπάρχη του Λευκού Οίκου, Αντριου Καρντ, έλαχε να ενημερώσει τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους για τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, μέσα σε μια αίθουσα με παιδιά της B’ Δημοτικού. Η στιγμή, που αποτυπώθηκε και φωτογραφικά, ήταν ιστορική — το πιστεύει και ο Καρντ, εκείνη την ημέρα ο Μπους έγινε πραγματικά πρόεδρος, οκτώ μήνες μετά την ανάληψη καθηκόντων.
Στα 74 του σήμερα, ο Καρντ είναι ένα από τα προβεβλημένα στελέχη των Ρεπουμπλιακανών. Από τη Μασαχουσέτη, όπου εκλεγόταν τη δεκαετία του ‘70, στον Λευκό Οίκο του Ρόναλντ Ρίγκαν, στο υπουργικό συμβούλιο του πατέρα Μπους (ως υπουργός Μεταφορών) και από εκεί προσωπάρχης του υιού Μπους.
«Δεχόμαστε επίθεση»
Το πρόγραμμα για τον Μπους την 11η Σεπτεμβρίου 2001 δεν ήταν βαρύ και η ημέρα θαυμάσια, χωρίς ένα σύννεφο στον ουρανό, θυμάται ο Καρντ, μιλώντας στους Times του Λονδίνου. Η ημερήσια ενημέρωση από τη CIA δεν μιλούσε για τρομοκρατία. Από τη Φλόριντα ο Μπους θα μιλούσε για την εκπαίδευση, θέμα που τον πάθιαζε.
Λίγο πριν επισκεφτεί μια τάξη με επτάχρονα στη Σαρασότα, το επιτελείο του ενημέρωσε τον πρόεδρο ότι ένα μικρό ελικοφόρο αεροσκάφος είχε πέσει πάνω στον βόρειο πύργο του Διεθνούς Κέντρου Εμπορίου. Ελάχιστα λεπτά αργότερα ενημέρωσαν τον Καρντ ότι δεν ήταν μικρό αεροσκάφος, αλλά κάτι πολύ σοβαρότερο, ένα επιβατικό. Αμέσως μετά του είπαν ότι χτυπήθηκε και ο νότιος πύργος.
«Αναρωτήθηκα αν πρέπει να το γνωρίζει αυτό ο πρόεδρος», θυμάται. Προφανώς ναι, αλλά με τρόπο που να μην αφήσει στον Μπους περιθώριο να απαντήσει, γιατί δεν ήθελε ο Καρντ να δει τον πρόεδρο να το κάνει αυτό δημόσια. Τον πλησίασε από πίσω και του ψιθύρισε στο δεξί αφτί: «Ενα δεύτερο αεροσκάφος χτύπησε τον νότιο πύργο. Επιτίθενται στην Αμερική».
Ο Μπους συνέχισε να μιλά μπροστά στα παιδιά σαν να μην συμβαίνει τίποτα – και επικρίθηκε ανελέητα για αυτό. Για τον Καρντ ήταν επιτυχία που δεν τρόμαξαν τα παιδιά και που δεν έδειξε ο πρόεδρος τον φόβο του μπροστά σε δημοσιογράφους. Στο παρασκήνιο, δηλαδή σε μια άλλη αίθουσα του σχολείου, ο μηχανισμός του Λευκού Οίκου έπαιρνε θέσεις μάχης.
Μόλις ολοκληρώθηκε η υποχρέωση στη σχολική αίθουσα, το FBI, ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας και ο αντιπρόεδρος Ντικ Τσέινι περίμεναν να μιλήσουν με τον πρόεδρο. Ενα από τα πρώτα τηλεφωνήματα που έκανε εκείνος ήταν προς τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν.
Ο Μπους ήθελε από την πρώτη στιγμή που απογειώθηκαν με το Air Force One από τη Φλόριντα να επιστρέψουν στην Ουάσινγκτον. Το επιτελείο του και η ασφάλειά του είχαν άλλη άποψη και τελικά προσγειώθηκαν σε στρατιωτική βάση στη Λουιζιάνα. Από εκεί σε άλλη βάση, στο Οφουτ της Νεμπράσκα. Ο Μπους ήταν εξοργισμένος, αλλά όταν του είπαν ότι δεν θα επιστρέψει -τουλάχιστον όχι αμέσως- στην Ουάσινγκτον, εξεμάνη.
Τα έβαλε μαζί μου, θυμάται σήμερα ο Καρντ, που απαντούσε όσο πιο ευγενικά μπορούσε, στην ουσία απέτρεπε, διέταζε ίσως, τον πρόεδρο: «Δεν θέλετε να πάρετε τώρα αυτή την απόφαση [ενν. να επιστρέψει στην Ουάσινγκτον], δεν θα θέλατε».
Ηταν η απόφαση του Μπους για επιστροφή απόφαση ενός προέδρου ή ενός αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων; Ο Καρντ δεν το γνωρίζει. Συμπληρώνει άλλωστε ότι ο Μπους, από το Air Force One είχε κάθε εργαλείο επικοινωνίας διαθέσιμο.
Με την ώρα, η εικόνα από όσα συνέβησαν στη Νέα Υόρκη και την Ουάσινγκτον είχε ξεκαθαρίσει: οι Δίδυμοι Πύργοι είχαν σωριαστεί σε ερείπια, το Πεντάγωνο είχε χτυπηθεί και ένα τέταρτο επιβατικό αεροσκάφος είχε συντριβεί στο έδαφος , πριν βρει τον στόχο που ήθελαν οι τρομοκράτες, χάρη στη θυσία των πολιτών επιβατών του. Ο Λευκός Οίκος και το Καπιτώλιο θα μπορούσαν να είναι και αυτοί στόχοι. Μια κατάσταση επικίνδυνη για τον πρόεδρο των ΗΠΑ.
Ο Μπους έφτασε τελικά στην πρωτεύουσα το απόγευμα, όποτε και απευθύνθηκε με ένα διάγγελμα στο έθνος. Μια καινούρια εποχή για τις ΗΠΑ και τον κόσμο άρχιζε.
Ενα μήνα αργότερα, όταν ήταν μαζί στην προεδρική λιμουζίνα, ο Μπους είπε στον Καρντ: «Πρέπει να σου ζητήσω συγγνώμη». Ο Καρντ αιφνιδιάστηκε, δεν κατάλαβε στην αρχή τι εννοούσε ο πρόεδρος. Ηταν μια καθυστερημένη συγγνώμη για τις φωνές που του έβαλε εκείνο το δραματικό πρωινό.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News