Η Ανγκελα Μέρκελ, περιμένοντας τη δημιουργία της νέας κυβέρνησης στο Βερολίνο, δεν έχει ακόμη εγκαταλείψει την καγκελαρία και έχει θέμα προς προβληματισμό, έγραψε στην Corriere della Sera ο Ντανίλο Τάινο. Ποιο είναι αυτό; Μα, ο αγωγός του ρωσικού φυσικού αερίου NordStream2. Εκανε καλό στη Δύση η κατασκευή του ή την κατέστησε έρμαιο των επιδιώξεων του Βλαντίμιρ Πούτιν;

Ο αρθρογράφος υποστήριξε τη θέση ότι η Γερμανία έδρασε παρά την αντίθεση «σχεδόν όλων» των άλλων χωρών της Ενωσης, της Ουκρανίας και των ΗΠΑ. Και τι κέρδισε; Την ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία και το… προνόμιο να έχει συμβάλει και αυτή στην ενεργειακή κρίση και στις ανατιμήσεις των καυσίμων. Επειδή «πάνω απ’ όλα, ο αγωγός έχει καταδείξει ότι ο Πούτιν θα κάνει πολιτική χρήση του».

Η προσφορά της Gazprom, της ρωσικής εταιρείας που ελέγχει τις εξαγωγές, είναι πολύ μικρή, πολύ χαμηλότερη από την αναμενόμενη. Για εβδομάδες υπήρχε η υποψία ότι «το Κρεμλίνο προμηθεύει λίγο φυσικό αέριο στην Ευρώπη για να υπογραμμίσει την πιθανότητα του πολιτικού εκβιασμού», έχοντας τη δυνατότητα να αφήσει τους Ευρωπαίους να περάσουν έναν κρύο χειμώνα. Ο Πούτιν τις τελευταίες ημέρες είχε ξεκαθαρίσει ότι θα αυξήσει τις προμήθειες, αλλά την περασμένη Δευτέρα ήλθε η απογοήτευση. «Είναι γεγονός ότι τον Οκτώβριο η ροή φυσικού αερίου από τη Ρωσία προς στην Ευρώπη μειώθηκε κατά περίπου 15% σε σύγκριση με τον Σεπτέμβριο», επισημαίνει ο Τάινο.

Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας δήλωσε ότι πιστεύει πως η Ρωσία μπορεί εύκολα να αυξήσει τις εξαγωγές φυσικού αερίου στην Ευρώπη κατά 15%. Ο Πούτιν, ωστόσο, έχει δηλώσει ότι θα το κάνει αλλά καθορίζοντας ο ίδιος τους κανόνες. «Θέλει να μεγιστοποιήσει τις τιμές σε μια παγκόσμια αγορά φυσικού αερίου υπό τεράστια πίεση, θέλει και να δημιουργήσει γεωπολιτικά τετελεσμένα».

Μέσα σε έναν χρόνο οι τιμές του φυσικού αερίου στην Ευρώπη έχουν τετραπλασιαστεί. Για διαφόρους λόγους. «Το τέλος των αποκλεισμών δημιούργησε κάποια άνθηση στη βιομηχανική δραστηριότητα, ο περασμένος χειμώνας ήταν μακρότερος από το αναμενόμενο και υπήρχε λιγότερος άνεμος. Τώρα η πείνα για ενέργεια είναι μεγάλη και στην Ασία, τόσο που οι κινεζικές αρχές έδωσαν οδηγίες στις εταιρείες του κλάδου να αγοράσουν υγροποιημένο αέριο, μεταφερόμενο με πλοία, σε οποιαδήποτε τιμή. Φυσικά εκεί λειτουργούν ξανά πια και τα ανθρακωρυχεία».

Και ο Τάινο κατέληξε με το συμπέρασμα ότι η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με την πραγματικότητα που όλοι είχαν προβλέψει: με την έναρξη λειτουργίας του NordStream2, η Δύση θα εξαρτηθεί ακόμη περισσότερο από τη Ρωσία, όσον αφορά την ενέργεια. «Αυτό, σίγουρα, ακόμη και η Μέρκελ πρέπει να το είχε ψυλλιαστεί…», γράφει ο ιταλός αναλυτής.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News