Στην Πειραιώς είναι κατηγορηματικοί: η απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να τοποθετήσει πρόεδρο του προγραμματισμένου για τον Δεκέμβριο 12ου τακτικού συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη –λένε– εξέπεμψε μήνυμα ενότητας και συστράτευσης της «γαλάζιας» παράταξης εν όψει εθνικών εκλογών.

Η απόφαση σηματοδοτεί από τη μία την επιστροφή Μεϊμαράκη στην πρώτη γραμμή της κομματικής οργάνωσης και από την άλλη την ανάληψη δράσης από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τη βέλτιστη προετοιμασία (ή, λαϊκότερα, «μάζεμα») του κόμματος, καθώς εισέρχεται στην τελική ευθεία των επόμενων εκλογών.

Η επιλογή Μεϊμαράκη για τη θέση του επικεφαλής του συνεδρίου μόνο τυχαία δεν είναι, καθώς ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ είναι καθολικής αποδοχής, έχοντας αποκαταστήσει πλήρως τις σχέσεις του με τον κ. Μητσοτάκη (που είχαν «παγώσει» κατά τους πρώτους μήνες μετά την εκλογή του στην ηγεσία του κόμματος) και κρατώντας πάντοτε ανοικτό το δίαυλο επικοινωνίας με τους λεγόμενους καραμανλικούς.

Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης ήταν άλλωστε το πρόσωπο που επελέγη και το 2004 από τον (τότε πρόεδρο της ΝΔ και νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό) Κώστα Καραμανλή για την προεδρία του 6ου τακτικού συνεδρίου του κόμματος που συνέπεσε με τα τριακοστά γενέθλια της Νέας Δημοκρατίας και τα τριάντα χρόνια της Μεταπολίτευσης.

Εξ ου και το εγκώμιο που του έπλεξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την ανακοίνωση της νέας του -αναβαθμισμένης- ιδιότητας: πρόκειται για τον άνθρωπο «που υπηρέτησε με αυταπάρνηση την παράταξη απ’ όποια θέση και να του ζητήθηκε, που αποδεδειγμένα αγαπά τη ΝΔ όσο λίγοι», τόνισε ο πρόεδρος της ΝΔ, ξεσηκώνοντας το θερμό και παρατεταμένο χειροκρότημα των παρισταμένων στη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής (φωτ. κάτω).

Παρά την παραφιλολογία περί ψύχρανσης μεταξύ τους μετά την επικράτηση Μητσοτάκη στις εσωκομματικές εκλογές του 2016, οι δύο τους τα έλεγαν συχνά πυκνά. Μία από τις τελευταίες τους συναντήσεις στο Abreuvoir του Κολωνακίου (τη Μεγάλη Τρίτη) είχε πυροδοτήσει ποικίλα σχόλια.

Ο κ. Μητσοτάκης φερόταν να είχε προτείνει στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη μία μορφή τιμητικής αποστρατείας στο πλαίσιο του αέρα ανανέωσης που ήθελε να προσδώσει στα ψηφοδέλτια του κόμματος.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των ημερών, ο κ. Μεϊμαράκης είχε εμφανιστεί πρόθυμος να «διευκολύνει» τον πρόεδρο της ΝΔ στην προσπάθεια ανανέωσης των ψηφοδελτίων, επαναλαμβάνοντας ταυτόχρονα ότι θα δώσει τη μάχη για την παράταξη από οποιαδήποτε θέση επιλέξει και επιθυμεί ο κ. Μητσοτάκης.

Συνεργάτες του προέδρου της ΝΔ έσπευσαν να ξεκαθαρίσουν ότι «η μεγάλη εκλογική μάχη που έρχεται, απαιτεί συστράτευση και όχι βέβαια αποστρατείες». Και αυτό, σημείωναν, «κατεξοχήν ισχύει για τον τέως πρόεδρο της ΝΔ Ευ. Μεϊμαράκη, που είναι ταυτισμένος με τις μεγάλες μάχες και την ιστορία της παράταξής μας».

Οι σχέσεις όμως Μητσοτάκη – Μεϊμαράκη έγιναν αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης από τρίτους, με τον Αλέξη Τσίπρα να φθάνει στο σημείο να αντιπαραβάλλει τις ηγεσίες τους στο κόμμα της ΝΔ για να βάλλει κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη από το βήμα της Βουλής.

Με τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη «είχαμε έντονη αντιπαράθεση, αλλά πάντα με πολιτικά επιχειρήματα. Του αναγνωρίζω ότι στην δύσκολη στιγμή για την χώρα έβαλε πλάτη», είχε πει στην κοινοβουλευτική σύγκρουση κορυφής της 5ης Ιουλίου ο Πρωθυπουργός, σε αντίθεση με τη ντροπιαστική -όπως την είχε χαρακτηρίσει- στάση του κ. Μητσοτάκη που «παρακαλάει το Βερολίνο να κρατήσει σκληρή στάση» έναντι της χώρας.

Οι σχέσεις Μητσοτάκη – Μεϊμαράκη έγιναν αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης και από τρίτους, με τον Αλέξη Τσίπρα να φθάνει στο σημείο να αντιπαραβάλλει τις ηγεσίες τους στο κόμμα της ΝΔ για να βάλλει κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη από το βήμα της Βουλής.

Αυτή η… επίθεση φιλίας του κ. Τσίπρα προς τον πρώην πρόεδρο της ΝΔ και η παράλληλη «αξιοποίησή» της από το επιτελείο του Μαξίμου για να πληγεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είχε προκαλέσει συζητήσεις και πλήθος ερμηνειών στους διαδρόμους της Πειραιώς.

Η απάντηση ωστόσο ήρθε μία και καλή με την ανακοίνωση της 18ης Ιουλίου, τέσσερις ολόκληρους μήνες πριν από τη διεξαγωγή του 12ου συνεδρίου της ΝΔ στις 14 και 15 Δεκεμβρίου. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του Protagon, ο (πρώιμος μάλλον) χρόνος της επίσημης ανακοίνωσης ήταν συνειδητή επιλογή του ίδιου του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας.

Βασικός εκφραστής της λεγόμενης καραμανλικής πτέρυγας, εκ των στενών συνομιλητών της Ντόρας Μπακογιάννη και ικανός να αφουγκραστεί τις ανησυχίες της ομάδας Σαμαρά (του οποίου -υπενθυμίζεται- είχε αναλάβει επικεφαλής προεκλογικού αγώνα), ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης θεωρείται ως το καταλληλότερο πρόσωπο για να κρατήσει τις ισορροπίες στο εσωτερικό του κόμματος και να λειτουργήσει ως θεματοφύλακας της ενότητας -ή κατά άλλους τοποτηρητής των διάφορων τάσεων στην  Πειραιώς.

«O κ. Μεϊμαράκης είναι κατεξοχήν ένα πρόσωπο που συμβολίζει την ενότητα του κόμματος. Και είναι προφανές ότι και η δική του παρουσία αποδεικνύει ότι η Νέα Δημοκρατία οδεύει σαν μια γροθιά προς τις εκλογές έχοντας στην πρώτη γραμμή της μάχης μαζί της τόσο τα ιστορικά στελέχη της παράταξης (με πρώτους φυσικά τους πρώην προέδρους της) όσο και το σύνολο των μελών του κόμματος, που συστρατεύονται στην προσπάθεια  να αλλάξει η Ελλάδα», σχολίαζαν σχετικά πηγές της Πειραιώς

Ετσι εξηγείται η σπουδή του προέδρου της ΝΔ να κάνει έγκαιρα τις σχετικές ανακοινώσεις, αφού πρώτα είχε γίνει η επικοινωνία των δύο ανδρών την περασμένη Τρίτη με την οποία σφραγίστηκε η απόφαση για την ανάληψη της προεδρίας του συνεδρίου από τον πρώην πρόεδρο της Βουλής.

Κατά άλλες πληροφορίες μάλιστα, η  προεδρία του συνεδρίου μπορεί να αποτελέσει προάγγελο νέου ρόλου για τον πρώην πρόεδρο της ΝΔ, καθώς  δεν αποκλείεται να μετεξελιχθεί (ξανά) σε επικεφαλής της επιτροπής εκλογικού αγώνα, αν τελικά η διεξαγωγή του συνεδρίου συμπέσει με την προκήρυξη των εκλογών.

Η επιστροφή Μεϊμαράκη τέλος, έχει θετικό αντίκτυπο και προσωπικά για τον Κυριάκο Μητσοτάκη που επί προεδρίας του εισάγει νέα ήθη στο κόμμα, σπάζοντας τη συνήθη πρακτική κατά την οποία ο ηττημένος υποψήφιος αρχηγός είτε διαγραφόταν από τον εκάστοτε αρχηγό είτε περνούσε στη λήθη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News