Οπως συμβαίνει, συνήθως, με τις εκλογές, το ντέρμπι Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού στο Κλειστό του ΟΑΚΑ δεν είχε ηττημένο. Νίκησαν όλοι.

Ο Παναθηναϊκός, επειδή πήρε το ματς, κέρδισε τον μεγάλο του αντίπαλο για πέμπτη φορά στη σειρά, ξεκούρασε τον Καλάθη και βρήκε έναν νέο «ήρωα», τον Ντίνο Μήτογλου.

Ο Ολυμπιακός, επειδή «θα έπαιρνε το ματς αν τον άφηναν οι διαιτητές», έδειξε -επιτέλους- να αντιδρά έπειτα από τις διαδοχικές αποτυχίες, είδε τους ηγέτες του (τον Σπανούλη και τον Πρίντεζη) να συνέρχονται και το κοινό του να ηρεμεί.

Ηταν ένα (αδιάφορο) ματς, που επιτρέπει στον καθέναν να το «διαβάσει» όπως τον βολεύει. Αλλά, για όσους θέλουν να τα δουν, υπάρχουν και πέντε αντικειμενικά συμπεράσματα:

– Ο Παναθηναϊκός έχει πάρει τον αέρα του Ολυμπιακού. Στα χειρότερά του -ιδίως στο πρώτο ημίχρονο-, με τον Καλάθη «σβηστό» (2/7 σουτ και μόλις δύο ασίστ), τους Γκιστ, Σίνγκλετον και Παππά σε ακεφιές, και χωρίς τον Θανάση Αντετοκούνμπο που του προσφέρει ενέργεια, κατάφερε να νικήσει (68-61) τον μεγάλο του αντίπαλο για τρίτη φορά εφέτος, σε ισάριθμα ματς, και για πέμπτη διαδοχική εάν βάλουμε στον λογαριασμό τα δύο τελευταία παιχνίδια των περυσινών τελικών. Οι «Πράσινοι» θα παίξουν στα play-offs με αβαντάζ έδρας για πρώτη φορά έπειτα από τρεις σεζόν κατά τις οποίες ο Ολυμπιακός κατακτούσε την πρώτη θέση της κανονικής περιόδου. Και, από τότε που το Πρωτάθλημα έγινε επαγγελματικό (1992), ποτέ δεν έχασαν τον τίτλο, έχοντας πλεονέκτημα έδρας.

Το αίσθημα ανωτερότητας που, πλέον, νιώθει ο Παναθηναϊκός απέναντι στον Ολυμπιακό, φάνηκε και στη χαλαρότητα με την οποία μπήκε στον αγώνα. Αρχισε με 0/8 εντός παιδιάς και, επί οκτώ λεπτά, έμενε στο παιχνίδι μόνο χάρη στις βολές. Δεν ήταν κόπωση -αυτή εμφανίζεται προϊόντος του ματς- αλλά αυτοπεποίθηση. Βεβαιότητα ότι μπορεί να τον νικήσει χωρίς να προσπαθήσει πολύ. Ο Ολυμπιακός προηγήθηκε ακόμη και με 11 πόντους (7-18 και 9-20), όμως ο Παναθηναϊκός πήρε τη νίκη μάλλον ξεκούραστα (με τον Καλάθη να μένει στον πάγκο για 16 λεπτά), όταν πάτησε το γκάζι.

– Ο Κέι Σι Ρίβερς βλέπει κόκκινο και… αφηνιάζει. Ηταν ο παίκτης που «γύρισε» το ματς, πετυχαίνοντας 16 πόντους σε ένα ημίχρονο (3/5 δίποντα, 2/6 τρίποντα, 4/4 βολές, έξι ριμπάουντ, τρεις ασίστ, δύο κλεψίματα και ένα λάθος). Αγγίζει τα όρια του παραφυσικού, αλλά στα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ο Αμερικανός βλέπει το αντίπαλο καλάθι σαν βαρέλι. Λεκαβίτσιους, Βουγιούκας και Μήτογλου ήταν οι άλλοι τρεις «μπροστάρηδες» της αντεπίθεσης.

– Ο Μήτογλου ήταν ο απρόσμενος «ήρωας» της βραδιάς, με επτά κρίσιμους πόντους στο δεύτερο ημίχρονο. Με δικό του τρίποντο (για το 61-53) τελείωσε, ουσιαστικά, το παιχνίδι. Φαίνεται πως ήρθε η ώρα, αυτό το ταλαντούχο παιδί να γίνει άντρας – ισότιμο μέλος στο rotation του Πασκουάλ. Ο «μικρός» ήταν η αποκάλυψη του ντέρμπι, αποδεικνύοντας ότι η καλοκαιρινή επένδυση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου υπήρξε εύστοχη. Στο διάστημα που αγωνίστηκε, είχε εξαιρετική παρουσία στην άμυνα, όπως και στην επίθεση, και πέτυχε δύο από τα σημαντικότερα καλάθια του ντέρμπι.

– Ο Ολυμπιακός έχει μεγάλο πρόβλημα με τον πάγκο του και με τους ξένους παίκτες του. Ο Ρόμπερτς, ο Τόμπσον, ο Στρέλνιεκς και ο Ουίλτζερ μαζί, σημείωσαν λιγότερους πόντους απ’ όσους ο Ρίβερς μόνος του. Ο Στρέλνιεκς έμεινε στον έναν πόντο, ο Ουίλτζερ στους τρεις, ο Τόμπσον στους δύο, ο Μιλουτίνοφ στους τρεις. Από τις «ρεζέρβες» του πήρε μόλις 19 πόντους, ενώ ο Παναθηναϊκός, 46. Ο Στρέλνιεκς και ο Ουίλτζερ δεν βοήθησαν καθόλου. Ο Λετονός απέτυχε στην οργάνωση του παιχνιδιού των «ερυθρολεύκων», ενώ ο Αμερικανός ευστόχησε σε μόλις ένα από τα έξι σουτ που δοκίμασε. Επιπλέον, ήταν ο παίκτης που ο Πασκουάλ «σημάδεψε» ως τον αδύναμο κρίκο της αντίπαλης άμυνας.

– Στον Ολυμπιακό υπάρχει μεγάλη πίεση, πράγμα που μαρτυρά και η -ασυνήθιστη γι’ αυτόν- «έκρηξη» του Σφαιρόπουλου εναντίον των διαιτητών στο τέλος του αγώνα. Ναι, οι διαιτητές έκαναν σοβαρά λάθη, ως συνήθως. Ναι, τα περισσότερα τα έκαναν υπέρ του Παναθηναϊκού, ως συνήθως (στην Ελλάδα). Ναι, στο πρώτο ημίχρονο δεν επέτρεψαν στον Ολυμπιακό να παίξει τη σκληρή άμυνα, που είναι το σήμα κατατεθέν του. Κι αυτό, όμως, συμβαίνει συχνά – είναι στην κρίση τους. Με τη διαιτησία στο μπάσκετ συμβαίνουν πολύ χειρότερα απ’ όσα συνέβαιναν στο ποδόσφαιρο. Αλλά, αυτή είναι μια άλλη -μεγάλη- συζήτηση.

Ο Σφαιρόπουλος «ξέσπασε», χθες, επειδή η ομάδα του είχε απόλυτη ανάγκη αυτή τη νίκη, προκειμένου να ηρεμήσει έπειτα από ένα σερί αποτυχιών που έφερε μουρμούρες. Εξοργίστηκε γιατί η ομάδα του -επιτέλους- αντέδρασε, θύμισε τον παλιό, καλό Ολυμπιακό, ήταν «διαβασμένη», είχε ενέργεια και μαχητικότητα, κι έναν πολύ καλό Βασίλη Σπανούλη (για πρώτη φορά ύστερα από αρκετό καιρό), όμως δεν κέρδισε. Το θέμα είναι, ότι ο κόουτς έριξε όλο το ανάθεμα στους «γκρίζους», θέλοντας να κρύψει τα εξώφθαλμα προβλήματα της ομάδας του κάτω από το χαλί: την ανυπαρξία των ξένων της στην επίθεση, την έλλειψη ουσιαστικής βοήθειας από τον πάγκο, την πολύ χαμηλή παραγωγικότητα πόντων μακριά από το ΣΕΦ (54 με την Μπασκόνια, 54 με τη Χίμκι, 62 με την ΑΕΚ, 61 με την Εφές, 51 με την Μπαρτσελόνα και 61, χθες, στο ΟΑΚΑ), το ότι ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να είναι απελπιστικά αργός και προβλέψιμος στο παιχνίδι του.

Ηταν ένα κακής ποιότητας ντέρμπι, που δεν αξίζει να πιάσει χώρο στον σκληρό δίσκο της μνήμης. Αλλωστε, τα σπουδαία δεν αργούν: την Πέμπτη ο Ολυμπιακός υποδέχεται τη Φενέρμπαχτσε (21:00), και ο Παναθηναϊκός δοκιμάζεται στην έδρα της γερμανικής Μπάμπεργκ (21:00). Και οι δύο ελληνικές ομάδες, για διαφορετικό λόγο η κάθε μία, είναι «υποχρεωμένες» να νικήσουν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News