Εδώ και λίγες ημέρες, πάρα πολλά sites δημοσίευσαν κείμενα σχετικά με την «επιβολή προστίμου, ύψους 400 ευρώ, σε όσους κρατούν τις θέσεις πάρκινγκ με καρέκλες και σκαμπό». Τα αντικείμενα άλλαζαν από κείμενο σε κείμενο, αλλά το νόημα παρέμενε ίδιο.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας που έρχεται, θα περιλαμβάνει διάταξη σύμφωνα με την οποία, προκειμένου να σταματήσει να υπάρχει αυτό το χάος στους δρόμους των πόλεων, θα επιβάλλονται πρόστιμα 400 ευρώ σε όποιον τοποθετεί οτιδήποτε στο οδόστρωμα, προκειμένου να σιγουρέψει μια θέση πάρκινγκ.
Είναι γεγονός ότι το να βάζεις αντικείμενα στον δρόμο, προκειμένου να καπαρώσεις μια θέση παρκαρίσματος, να χρησιμοποιείς τον δημόσιο δρόμο αράζοντας σε συγκεκριμένο σημείο μόνο εσύ το τροχοφόρο σου, αποτελεί την επιτομή της ελληνικής ευρηματικότητας – αν και συμβαίνει και σε άλλες χώρες. Το βέβαιο είναι ότι έχει συμβεί και σε εσένα. Φτάνεις οδηγώντας τη μοτοσικλέτα ή το αυτοκίνητό σου σε κάποιο σημείο στην πόλη, ψάχνεις σαν άγριο θήραμα τη λεία σου για μια θέση παρκαρίσματος, τη βρίσκεις -επιτέλους- αλλά δεν μπορείς να συνεχίσεις. Κάποιος ιδιοκτήτης τροχοφόρου -που στερείται νόμιμης θέσης στάθμευσης- έχει εφεύρει διάφορα κόλπα για να εξασφαλίσει μόνιμα μια θέση πάρκινγκ έξω από το σπίτι του. Το ίδιο, μάλιστα, κάνουν και πολλοί ιδιοκτήτες καταστημάτων.
Το ζήτημα ήρθε στην επικαιρότητα έπειτα από δημοσίευμα σχετικά με την επιβολή του σχετικού προστίμου από την Τροχαία, στην Κρήτη. Το πώς μπορεί να επιβληθεί ένα πρόστιμο, όπως έγραψαν όλοι οι υπόλοιποι διαδικτυακοί τόποι, βάσει ενός «νέου Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας» που «θα» ψηφιστεί, είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Επειδή, συνήθως, επιβάλλεται κάποια ποινή μόνο από κάποιον ισχύοντα νόμο.
Ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας, σύμφωνα με τα όσα ανέφεραν πολλοί ιστότοποι, «αναμένεται να βάλει μια τάξη στο παρκάρισμα προβλέποντας πρόστιμα 400 ευρώ». Και αμέσως μετά, παρέθεταν το επίμαχο άρθρο 48 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (κατάληψη τμήματος οδού και πεζόδρομου), όπως θα τροποποιηθεί:
«Η προσωρινή ή διαρκής κατάληψη τμήματος του οδοστρώματος με εγκαταστάσεις ή εμπόδια απαγορεύεται, ιδιαίτερα αν με αυτά παρεμποδίζεται η κυκλοφορία, η επιτρεπόμενη στάση ή στάθμευση οχημάτων ή περιορίζεται η ορατότητα αυτών που χρησιμοποιούν τις οδούς.
Κατ’ εξαίρεση της διάταξης της προηγούμενης παραγράφου, μπορεί να επιτραπεί σε έκτακτες περιπτώσεις ή ζώνες μικρής κυκλοφορίας εντός κατοικημένων περιοχών, αν υπάρχει αρκετός χώρος γι’ αυτό, η κατάληψη τμήματος οδού με προσωρινές εγκαταστάσεις ή εμπόδια ύστερα από άδεια των Δημοτικών ή Κοινοτικών Αρχών μετά γνώμη των αρμόδιων Αστυνομικών Αρχών.
Αυτοί που ανεγείρουν οικοδομές μέσα σε κατοικημένες περιοχές ή εκτελούν άλλα έργα και καταλαμβάνουν ολόκληρο το πεζοδρόμιο μπροστά από την οικοδομή ή το έργο, υποχρεούνται να κατασκευάσουν πρόσθετο πεζοδρόμιο ή να πάρουν άλλα κατάλληλα μέτρα για την ασφαλή διέλευση των πεζών. Με απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Εργων καθορίζονται οι λεπτομέρειες για την εφαρμογή της διάταξης αυτής.
Οταν επιτρέπεται, όπως πιο πάνω, η κατάληψη τμήματος οδού πρέπει αυτό να επισημαίνεται υποχρεωτικά από αυτόν που το κατέλαβε κατά τις διατάξεις του άρθρου 9 του παρόντος Κώδικα.
Η κατάληψη επιφάνειας πεζόδρομου για οποιαδήποτε άλλη χρήση, εκτός γι’ αυτήν που έχει κατασκευαστεί, απαγορεύεται, εφόσον παρεμποδίζεται η κυκλοφορία των πεζών, ως και η είσοδος – έξοδος οχημάτων άμεσης ανάγκης ή εξυπηρέτησης των παροδίων.
Αυτός που παραβαίνει τις διατάξεις του άρθρου αυτού τιμωρείται με διοικητικό πρόστιμο τετρακοσίων (400,00) ευρώ».
Λυπάμαι που χαλάω σε πολλούς συναδέλφους τις ονειρώξεις με αλάρμ για στάθμευση, αλλά αυτή η σχετική διάταξη του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (άρθρο 48) σχετικά με την κατάληψη τμήματος οδού και πεζόδρομου ισχύει από το… 1999. Ηταν η χρονιά κατά την οποία τέθηκε σε ισχύ ο νόμος 2696/1999 (ΦΕΚ Α’ 57/23.3.1999), ενώ η διάταξη για την επιβολή προστίμου ύψους 400 ευρώ για τους παραβάτες προστέθηκε με το άρθρο 44 Νόμου 3542/2007 (ΦΕΚ Α’ 50/2.3.2007), αντικαθιστώντας το αρχικώς προβλεπόμενο πρόστιμο των 100.000 δραχμών. Ναι, δραχμές. Ναι, το 2007.
Επομένως, ως πολίτες οι οποίοι πρέπει να γνωρίζουμε τα δικαιώματα αλλά και τις υποχρεώσεις μας, θα έπρεπε να γνωρίζουμε νομοθετικά τι ισχύει. Το τι ισχύει στην πραγματικότητα και στην καθημερινότητά μας, το θυμόμαστε πολύ συχνά. Η «καπαρωμένη θέση», αυτή η αισχρή κατάληψη του οδοστρώματος, κουβαλά από καρέκλες σκουριασμένες και σκαμπό με σπασμένα «πόδια», μέχρι τενεκέδες γεμισμένους με τσιμέντο και αυτοσχέδιες επιγραφές «μη παρκάρεται», σε μια αποθέωση της Γραμματικής, ή «apagorevete to parkarisma», σε ένα αντάμωμα Ανατολής και Δύσης. Οπου υπάρχουν πολλές ιστορίες που αναφέρουν ότι -στην περίπτωση κατά την οποία κάποιοι συμπολίτες μας, που ήθελαν να παρκάρουν σε μια αντίστοιχη θέση με σκοπίμως αφημένα αντικείμενα- κατέβηκαν για να τα παραμερίσουν και να μπει εκεί το αυτοκίνητό τους, αυτό έκανε να πεταχτούν από τη φωλιά τους οι υπαίτιοι καταληψίες οδοστρώματος. Η τακτική τους είναι πάγια: με απειλές, φωνές, ύβρεις και προκλητικότητα -«έρχεσαι και παρκάρεις έξω από το σπίτι μου, ρε;»- όχι μόνο αποτρέπουν τον φέρελπι οδηγό να σταθμεύσει εκεί, αλλά να φύγει με σπινάρισμα. Εάν κάποιοι τολμηροί οδηγοί αγνοήσουν την επίθεση και παρκάρουν εκεί, αφού είναι «δημόσιος ο δρόμος, κύριε/κυρία», όταν επέστρεψαν για να πάρουν το αυτοκίνητό τους το βρήκαν χαραγμένο και γρατσουνισμένο ή και με υγρά φρένων στη λαμαρίνα, που χαλάει το χρώμα της.
Παίρνεις, λοιπόν, τηλέφωνο στην Αστυνομία, εάν δεις κάποιο αντίστοιχο περιστατικό, όπου κάποιος έχει κάνει άνομα ρεζερβέ σε θέση πάρκινγκ, τοποθετώντας πράγματα στο οδόστρωμα; Κανονικά, πρέπει να ειδοποιήσεις τις Αρχές, προκειμένου να συνετιστεί αυτός ο συνάνθρωπος. Το κακό είναι ότι, τις περισσότερες φορές, σκεπτόμαστε ότι βιαζόμαστε και έτσι το φαινόμενο της παράνομης κατάληψης τμήματος του οδοστρώματος, με εγκαταστάσεις ή εμπόδια, διαιωνίζεται στην πόλη.
Οπου όλοι ψάχνουν, απεγνωσμένα, για μια θέση πάρκινγκ…
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News