Το άρωμα του Γουότεργκεϊτ κυριαρχεί αυτές τις ημέρες στον Λευκό Οίκο. Το ερώτημα είναι αν ο Ντόναλντ Τραμπ θα έχει τελικά την τύχη που είχε ο Ρίτσαρντ Νίξον στη δεύτερη θητεία του. Διότι η συμπεριφορά του κινείται πλέον στα όρια της παραπομπής. Το τελευταίο χτύπημα ήρθε από τους  New York Times που αποκάλυψαν ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ ζήτησε τον περασμένο Φεβρουάριο από τον τότε διευθυντή του FBI Τζέιμς Κόμεϊ να τερματιστεί η έρευνα για τις σχέσεις του τέως συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας Μάικλ Φλιν με τη Μόσχα. «Ελπίζω να το αφήσεις το θέμα» είχε πει ο Τραμπ στον Κόμεϊ σε συζήτηση που είχαν τον Φεβρουάριο, μία ημέρα μετά την παραίτηση του Φλιν.

Η παρέμβαση στο έργο των διωκτικών αρχών είναι ξεκάθαρη, όσο και αν -όπως αναμενόταν- ο Λευκός Οίκος αρνείται κάτι τέτοιο. Ο Κόμεϊ κατέγραψε σε σημείωμα τις λεπτομέρειες της συνάντησης, που είχε γίνει στις 14 Φεβρουαρίου, το οποίο έδειξε και σε συνεργάτες του. «Ελπίζω να δεις πώς μπορείς να το αφήσεις, να αφήσεις τον Φλιν», του είπε ο πρόεδρος και συμπλήρωσε ότι ο (πρώην) σύμβουλος «είναι καλός τύπος».

Ο διευθυντής του FBI περιορίστηκε να συμφωνήσει ότι ο απόστρατος στρατηγός «είναι καλός τύπος», αλλά δεν είπε τίποτα σχετικά με το αίτημα του Τραμπ.

Ο Φλιν εξαναγκάστηκε σε παραίτηση λόγω των ανακριβών πληροφοριών που είχε δώσει στον αντιπρόεδρο Πενς σχετικά με τις σχέσεις του με τη Ρωσία. Προτού αναλάβει καθήκοντα, είχε συναντηθεί με τον ρώσο πρεσβευτή Σεργκέι Κίσλιακ, αλλά η συζήτηση δεν είχε μείνει στα εθιμοτυπικά και προχώρησε σε θέματα πολιτικής.

Χορός αποκαλύψεων

Η τελευταία αποκάλυψη έρχεται να προστεθεί σε μια αλυσίδα δημοσιευμάτων που δείχνουν ότι ο Λευκός Οίκος δείχνει έντονα προβληματισμένος και ενοχλημένος από τον τρόπο που επιμένει η συζήτηση για τις σχέσεις ανθρώπων γύρω από τον Τραμπ με τη Ρωσία.

Την περασμένη εβδομάδα ο Ντόναλντ Τραμπ απέπεμψε αιφνιδιαστικά τον Τζέιμς Κόμεϊ, επισήμως για τον χειρισμό του για το θέμα των email της Χίλαρι Κλίντον, αν και οι φήμες επιμένουν ότι οδηγήθηκε εκτός FBI λόγω των ερευνών του Ομοσπονδιακού Γραφείου για τις σχέσεις του επιτελείου Τραμπ με τη Ρωσία.

Μόλις χθες Τρίτη έγινε γνωστό ότι ο Τραμπ αποκάλυψε στους Ρώσους ευαίσθητη πληροφορία σχετικά με το Ισλαμικό Κράτος. Η πληροφορία, όπως έγινε γνωστό λίγες ώρες αργότερα, είχε προέλθει από το Ισραήλ.

Στην πράξη ο πρόεδρος μπορεί να αποκαλύψει ό,τι θέλει σε όποιον θέλει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να το κάνει για κάθε τι που είναι σε γνώση του.

Είναι παρακώλυση δικαιοσύνης;

Το μεγάλο ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι αν οι ενέργειες του Τραμπ συνιστούν παρεμπόδιση της δικαιοσύνης, κάτι που δυνητικά θα έβαζε τον ίδιο σε μεγάλες περιπέτειες ανοίγοντας τον δρόμο ακόμη και για παραπομπή.

Τα μηνύματα και τα ανεπίσημα σχόλια δυσαρέσκειας έρχονται και από τα δύο κόμματα και ξεκινούν από μια προτροπή να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα μέχρι τα σαφή υπονοούμενα για την πρόταση εναντίον του.

Οπως σημειώνει το BBC, ο Ανταμ Σιφ, βουλευτής των Δημοκρατικών στην επιτροπή της Βουλής για τις υπηρεσίες ασφαλείας, επισήμανε ότι, εάν ευσταθούν οι καταγγελίες για τον Τραμπ, «αποτελούν παρεμπόδιση της έρευνας ή ανάμειξη σε αυτή». Την μομφή δεν απέκλεισε σαν ενδεχόμενο ο ανεξάρτητος γερουσιαστής Ανγκους Κινγκ.

Ο Τζον ΜακΚέιν, ρεπουμπλικανός γερουσιαστής και προεδρικός υποψήφιος το 2008, φέρεται ακόμη να είπε ότι το σκάνδαλο «έχει φτάσει σε διαστάσεις Γουότεργκεϊτ», το οποίο κατέληξε με την παραίτηση του Ρίτσαρντ Νίξον, ο οποίος είχε πλησιάσει επικίνδυνα κοντά στην καθαίρεση.

Σε κάθε περίπτωση, τον λόγο έχουν οι νομικοί. Ο ποινικός κώδικας των ΗΠΑ έχει έναν αρκετά ευρύ ορισμό για το τι συνιστά παρεμπόδιση και ζητά επιπλέον το πρόσωπο που προχωρά σε αυτή την ενέργεια να το κάνει από κακόβουλη πρόθεση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News