Οταν ξαναχτυπά ο Κώστας Ζουράρις το κάνει πιο μελετημένα. Συντάσσει ένα άρθρο «πρός τούς σκιτζῆδες παραχαράκτες καί τόν κάθε ἀνελλήνιστον πλαστογράφο», το γεμίζει ψιλές και περισπωμένες και βάζει για τίτλο έναν στίχο του Διονυσίου Σολωμού, που εκφράζει όλο του το είναι: «Μήγαρις ἔχω ἄλλο στό νοῦ μου πάρεξ ἐλευθερία καί γλῶσσα;».

Οχι, ειδικά αυτές τις ημέρες, τον υφυπουργό Παιδείας δεν τον ενδιαφέρει τίποτε άλλο πέρα από την ελευθερία και τη γλώσσα. Με άρθρο που συνέταξε για την Εφημερίδα των Συντακτών, ο ίδιος επανήλθε στο ζήτημα των προκλήσεων από την τουρκική πλευρά και επέμεινε στην τοποθέτησή που έκανε σε συνέντευξη Τύπου, τονίζοντας ότι «και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει». Αλλά αυτή τη φορά το είπε πιο παραστατικά.

Αρχίζει λοιπόν με μία ερώτηση «Νησιά ἑλληνικά ἤ γλῶσσα ἑλληνική;» –σαν να υπαινίσσεται ότι ένα από τα δύο πρέπει να θυσιαστεί!- «Τί εἶναι πιό θανατηφόρο; Νά χάσουμε νησιά ἤ νά χαθεῖ ἡ γλῶσσα μας; Αὐτή ἦταν ἡ εἰσήγησή μου, κατά τήν συνέντευξη τύπου μέ τούς δύο ἑτέρους καί φιλεταίρους συνυπουργοῦντες, ἐκεῖ στό ὑπουργεῖο Παιδείας στίς 14/12».

Υστερα παραδίδει μαθήματα Ιστορίας «γιά τά λυσσάρικα ἀγράμματα κομματοβριθῆ» και προς «ὅλα αὐτά τά σεσηπότα ντουβάρια».

«Κατά τά τελευταῖα 2.500 χιλιάδες χρόνια, μᾶς τά πῆραν τά νησιά, ὅλα τά νησιά μας, Πέρσες, Ρωμαῖοι, Ἄραβες, Φράγκοι, Βενετσιάνοι, Γενουήνσιοι,Τούρκοι, Γερμανοί», υπενθυμίζει. «Ὄχι μερικά νησιά. . . ΟΛΑ ! Τί ἔγινε μ’ ὅλες αὐτές τίς καμμιά πενηνταριά φορές; Τά ξαναπήραμε! Ὅλα τά νησιά μας!»

Τονίζει ότι γράφει ως πρόσφυγας και μετανάστης που υπήρξε στο παρελθόν και υπενθυμίζει ότι έχει καταδικαστεί και από το στρατοδικείο Καβάλας, για την «Ελληνολατρεία του».

«Πρός γνῶσιν γιά τούς βοσκηματώδεις πλαστογράφους τῆς ὁμιλίας μου: ἐπί ἑξήντα συναπτά ἔτη ἔχω πάει σχεδόν σ’ ὅλα τά μήκη καί πλάτη τῆς γῆς, ὅπου ὑπάρχει ἑλληνισμός. Ὑπῆρξα κι ἐγῶ, ἐπί 25 χρόνια μετανάστης καί δή πολιτικός πρόσφυξ. (Τό «πρόσφυξ» τό γράφω, ὅπως μοῦ τό λεγαν ἡ Κωνσταντινουπολίτισσα μητέρα κι ἡ μικρασιάτισσα γιαγιά μου).

Πρόσφυγας μετανάστης, δίδαξα, μίλησα, ἔγραψα, ἀγωνίστηκα για τήν μεγαλοσύνη τοῦ Μείζονος Ἑλληνισμοῦ καί τόν «καημό τῆς Ρωμηοσύνης». Καί καταδικάστηκα κι ἀπό τό στρατοδικεῖο Καβάλας . . . Ἴνα τί; Γιατί; Γιά ότήν Ἑλληνολατρεία μου!»

Και περνάει στην επίθεση κατά των σχολιαστών του.

«Ἑπομένως: ὅλα αὐτά τά σεσηπότα ντουβάρια, πού πλαστογράφησαν τα λόγια μου, ἐγῶ τά γράφω “στά παλιά μου τά μάτια” (κατά τόν στίχο της Κικής Δημουλᾶ) καί “πάνυ ἀπέπαρδον” ἐπί τῆς πλαστογραφίας τους.

Πρός γνῶσιν τῆς βεβορβορωμένης ἀσχετίλας τους: Πῆγα σχεδόν παντοῦ ὅπου γῆς τοῦ μετανάστη ἑλληνισμοῦ. Ἡ διαπίστωση ἐπί τά ἐξῆντα χρόνια τῆς «ξενιτείας» μου, παντοῦ ἡ ἴδια: μετά ἀπό τήν δεύτερη γέννα, ἄειντε τρίτη γέννα, ἐκεῖ, χάνεται ἡ μάνα, τό παιδί, τό ἐγγόνι. Γιατί; Διότι χάνεται ἡ γλῶσσα, τελειώνει ἡ Ἑλλάς, οἱ Ἑλληνες καί οἱ Ἑλληνίδες. Ἔτσι εἶναι, διότι εἶναι ἔτσι… Λίγο ἡ ἐπιθετική ἀπορροφητικότητα τῆς κοινωνίας ὑποδοχῆς, λίγο οἱ μεικτοί γάμοι, λίγο ἡ ἀπόσταση…»

Και τώρα επανέρχεται στο θέμα που τον αγχώνει -εκείνον και τους Κινέζους- τον κίνδυνο να σβήσουν οι αρχαίες γλώσσες.

«Ο Κινέζος ὑποδιευθυντής τῆς UNESCO τίς προάλλες στό Πανεπιστήμιο μοῦ ’λεγε, ὅτι οἱ Κινέζοι ἀνησυχοῦν πολύ γιά τήν παλαιοτέρα γλῶσσα τοῦ Πλανήτη – μαζί μέ τήν λίγο ἀρχαιότερή της ἑλληνική. Ἀνησυχοῦν γιά τήν κινεζική καί τήν φροντίζουν! Ναί, τούς καταλαβαίνω, εἶναι μόλις ἑνάμισυ δισεκατομμύριο Κινέζων αὐτοί! Κι ἀνησυχοῦν, λόγω τῆς ἀγγλικῆς!

Ἐνῶ ἐμεῖς, ἡ κουτσουλιά Κύπρου-Ἑλλάδας-ξενιτεῖας, ἔχουμε τέσσερις-πέντε γλωττοστροφοῦντας πλαστογράφους, πού βρίζουν, διότι κάνουν ὅτι δέν καταλαβαίνουν ἤ, ὡς ἄπεφθα στουρνάρια, ναί, βρίζουν αὐτά, πού δέν εἶπε ὁ Ζουράρις, διότι θέλουν νά βρίσουν…

Τήν κοροϊδία πού ἔρριξα στούς Τουρκαλάδες γιά τά νησιά καί τήν μαστίχα Χίου, πού ἐπιθυμεῖ ἡ παχεῖα γαστήρ τῆς Βαλιντέ Σουλτάνας τοῦ Ἐρντογάν, τό ἀριστοτέλειον «σχῆμα καθ’ ὑπερβολήν» τό ὁποῖο ἀνασχημάτισα μέ τήν ἀσύμμετρη συσχέτιση νησιῶν τινῶν καί ὅλης τῆς γλώσσας τῆς ἑλληνικῆς, αὐτά, ἔλα ντεε! Ποῦ νά τά νοιώσουν τά ὕβρεως ντογάνια!».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News