«Κολλάει» το σωτήριο έτος 2007 δίπλα στο 1789 της Γαλλικής Επανάστασης, το 1914 του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ή το 1929 του κραχ; Με άλλα λόγια, ήταν μια χρονιά που άλλαξαν τα πάντα; Ναι, απαντά ο σχολιαστής του Guardian Τζον Νόουτον. Κι ο λόγος δεν είναι ότι εκείνη τη χρονιά πέθανε ο Ινγκμαρ Μπέργκμαν ή ότι δολοφονήθηκε η Μπεναζίρ Μπούτο. Αλλά ότι ο Στιβ Τζομπς παρουσίασε το πρώτο iPhone.

«Εκείνη τη στιγμή έμοιαζε με ένα περίεργο αντικείμενο» σημειώνει ο βρετανός αρθρογράφος. «Στην αγορά των κινητών κυριαρχούσαν η Nokia, η Motorola και τα Blackberry. Αλλά ήταν το iPhone που έδειξε ως πού θα έφταναν τα όρια του Διαδικτύου. Ο κόσμος άλλαξε επειδή άλλαξε ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι συνδέονται στο Ιντερνετ. Τώρα φαίνεται φυσιολογικό. Αλλά τότε η ιδέα ότι θα ήμασταν συνεχώς συνδεδεμένοι έμοιαζε με επιστημονική φαντασία».

Το 2007 ήταν επίσης η χρονιά που το Facebook και το Twitter άρχισαν να απογειώνονται και οι ερευνητές της IBM άρχισαν να εργάζονται πάνω στον Watson, τον υπολογιστή που είναι σε θέση να απαντά με φυσικό τρόπο σε ερωτήσεις. Ηταν επίσης η χρονιά που η Google παρουσίασε το λειτουργικό σύστημα Android. Είναι από όλα αυτά που φτάσαμε στο 2016, το Brexit και τον Τραμπ. Δηλαδή «σε έναν κόσμο που έχει την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να υψώσει τείχη απέναντι σε αυτές τις αλλαγές».

Φωτό: Είμαστε όλοι συνδεδεμένοι. Πηγή: michaelkowalczyk.eu

Τα νέα δεν είναι καλά για τους αντάρτες στο Χαλέπι. Οπως γράφουν οι Times, αλλά και πολλές εφημερίδες ακόμη, η μισή πόλη βρίσκεται πλέον στα χέρια των δυνάμεων του καθεστώτος Ασαντ χάρις και στην υποστήριξη που είχαν από τη ρωσική πολεμική αεροπορία. «Οι αντάρτες υπέστησαν τη δεινότερη ήττα τους από το 2012» αναφέρεται χαρακτηριστικά. Τα νέα επομένως θα γίνουν ακόμη χειρότερα για τους άμαχους της πόλης. Και γι’ αυτό αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία η έκκληση για βοήθεια που απευθύνει η οργάνωση εθελοντών διασωστών «Λευκά Κράνη».

«Εδώ και 94 ημέρες, 279.000 άνθρωποι, στην πλειονότητά τους γυναίκες και παιδιά, βρίσκονται υπό πολιορκία» αναφέρουν στο βιντεοσκοπημένο μήνυμά τους που μεταδόθηκε μεταξύ άλλων από την ιστοσελίδα The Syrian Campaign. «Στη διάρκεια της πολιορκίας, το καθεστώς και οι σύμμαχοί τους έπληξαν υποδομές που είναι ζωτικής σημασίας για τους άμαχους» σημειώνουν ακόμη, ενώ κάνουν λόγο για επιθέσεις ακόμη και με βόμβες διασποράς πέραν των 2.000 αεροπορικών επιθέσεων από την αρχή της πολιορκίας.

Ανάλογες εικόνες καταστροφής περιγράφουν άμαχοι στους Times. «Είδα έναν άνδρα να αρπάζει τα παιδιά του και να τρέχει, έναν άλλον να ψάχνει το δικό του παιδί που είχε χάσει. Μια γυναίκα κρατούσε στην αγκαλιά της τρία παιδιά. Ολοι έτρεχαν». Αυτή είναι μια ανθρωπιστική τραγωδία. Και γίνεται, όσο περνάνε οι ημέρες, όλο και πιο αόρατη.

Φωτό: Οι εικόνες από την τραγωδία φτάνουν στον υπόλοιπο κόσμο. Ο υπόλοιπος κόσμος πότε θα φτάσει εκεί; Πηγή: Aljazeera.com

Μήπως τελικά η λύση είναι το φεγγάρι του Κρόνου; Η ιδέα μιας ανθρώπινης αποικίας στον Τιτάνα, γράφει η επιθεώρηση Scientific American, μπορεί να ακούγεται κάπως τρελή. Η τοπική θερμοκρασία πέφτει κάτω από τους 150 βαθμούς Κελσίου και από τον ουρανό βρέχει μεθάνιο και αιθάνιο. Κι όμως. Ο Τιτάνας θα μπορούσε να είναι το μοναδικό μέρος στο ηλιακό μας σύστημα όπου θα μπορούσαμε να χτίσουμε μια μόνιμη και αυτάρκη αποικία.

Οσοι υποστηρίζουν αυτήν την ιδέα, είναι επειδή άλλαξε η ματιά τους απέναντι στους πλανήτες. Έγινε περιβαλλοντική. Και εξηγούν: «Αναμένουμε ότι η ανθρώπινη φύση θα παραμείνει η ίδια. Τα ανθρώπινα όντα στο μέλλον θα έχουν τις ίδιες ανάγκες με αυτές που έχουμε εμείς σήμερα. Πρακτικά μιλώντας, τα σπίτια τους θα πρέπει να έχουν άφθονη ενέργεια,  βιώσιμες θερμοκρασίες, καθώς και να διαθέτουν συστήματα προστασίας απέναντι στην κοσμική ακτινοβολία, η οποία, όπως έχουν δείξει πρόσφατες έρευνες, είναι επικίνδυνες για βιολογικά όντα όπως εμείς».

Και γιατί όχι στη Σελήνη ή τον Αρη; Επειδή έχουν ένα σοβαρό πρόβλημα: δεν διαθέτουν μαγνητόσφαιρα ή ατμόσφαιρα για να μας προστατεύσουν από τον βομβαρδισμό της κοσμικής ακτινοβολίας. Ενώ ο Τιτάνας είναι το μοναδικό ουράνιο σώμα, μαζί με τη Γη, που έχει υγρό στην επιφάνειά του (έστω και αν οι λίμνες του είναι μεθανίου), ενώ οι λόφοι από στέρεους υδρογονάνθρακες μοιάζουν με τους δικούς μας αμμόλοφους. Η νιτρογενής ατμόσφαιρά του, η οποία είναι κατά 50% πιο πυκνή από τη δική μας, μας προστατεύει από την κοσμική ακτινοβολία, ενώ την ίδια υπηρεσία προσφέρει και η μαγνητόσφαιρα του Κρόνου.

Εκεί θα έχουμε αρκετά μεγάλες ποσότητες στερεών και υγρών υδρογονανθράκων για να παράγουμε ενέργεια αλλά και πάγο κάτω από την επιφάνεια που θα μας εξασφαλίζει οξυγόνο. Οσο για το κρύο αρκεί να ντυνόμαστε ζεστά. Και πάντως, χάρις στην λεπτή ατμόσφαιρα, δεν θα χρειάζεται να φοράμε στολές για να μην μας συνθλίψει η πίεση.

Κάπως πειστικά ακούγονται όλα αυτά, ε;

Φωτό: Ο Τιτάνας όπως φωτογραφήθηκε από το διαστημικό όχημα Cassini. Πηγή: nasa.gov

Για να βοηθήσουν τους αναγνώστες τους να ερμηνεύσουν κάποιες από τις ενέργειες του Ντόναλντ Τραμπ ως προέδρου, οι New York Times έφτιαξαν τον χάρτη των επιχειρηματικών συμφερόντων του. «Τα νερά είναι αχαρτογράφητα» σημειώνεται στο μακροσκελέστατο ρεπορτάζ της εφημερίδας. Γιατί όπως εξηγεί στην ο Μάικλ Γκριν, άλλοτε σύμβουλος του Τζορτζ Μπους Τζούνιορ, «δεν είχαμε ποτέ έναν πρόεδρο με μια τέτοια αυτοκρατορία τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και αλλού».

Σε αυτήν την αυτοκρατορία μπορεί να βρει κανείς ένα πολυτελές ξενοδοχείο στην παραλία του Ρίο ντε Τζανέιρο, το οποίο έχει γίνει αντικείμενο ερευνών για φαβοριτισμό, καθώς και γήπεδα γκολφ στην Ιρλανδία και τη Σκοτία. Επειτα είναι η Τουρκία, και ειδικά η Κωνσταντινούπολη, όπου ο νεοεκλεγείς πρόεδρος διαθέτει σημαντικά κτίρια. Μια άλλη διάσταση του προβλήματος είναι οι «εξυπηρετήσεις» που θα γίνουν σε επιχειρήσεις του Τραμπ όχι επειδή θα το ζητήσει ο ίδιος αλλά επειδή θα το κάνουν αυτοβούλως οι άλλοι για ευνόητους λόγους.

Τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά; Οτι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και οι σχέσεις τους με τον υπόλοιπο κόσμο «γίνονται πιο περίπλοκες», σημειώνει ο Μάικλ Φουκς, πρώην υφυπουργός Εξωτερικών με αρμοδιότητα την ανατολική Ασία και τον Ειρηνικό. Για να δούμε.

Φωτό: Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει επιχειρηματικά συμφέροντα σε τουλάχιστον 20 χώρες. Πηγή: ΝΥΤ