Λίγες ημέρες πριν κλείσει τα 104 του χρόνια, υπερπλήρης ημερών, πέθανε ο Στυλιανός Παττακός, ο τελευταίος των πρωτεργατών της χούντας των Συνταγματαρχών που έθεσε για επτά χρόνια τη χώρα «στο γύψο» και είχε την κύρια ευθύνη για την τραγωδία της Κύπρου.

Κατά τη δικτατορία που επιβλήθηκε διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών και Α΄ αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης (1971-73). Μετά την πτώση της δικτατορίας κρίθηκε ένοχος στάσης και εσχάτης προδοσίας για τη συμμετοχή του στο πραξικόπημα και καταδικάστηκε σε θάνατο, ποινή που αργότερα μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Στη συλλογική μνήμη κατεγράφη και ως κωμική φιγούρα λόγω του χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και των εκφραστικών λαθών που χαρακτήριζαν τον λόγο του. Γνωστή ήταν και η φιγούρα του Παττακού με το… μυστρί κατά τη θεμελίωση δημοσίων έργων. Ωστόσο κατά την εκκίνηση του πραξικοπήματος είχε σημαντικό ρόλο ως διοικητής των τεθωρακισμένων που χρησιμοποιήθηκαν για την κατάληψη της εξουσίας.

Γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1912 στην Αγία Παρασκευή της επαρχίας Αμαρίου του νομού Ρεθύμνου στην Κρήτη.  Φοίτησε αρχικά στις Σχολές Υπαξιωματικών και εισήλθε στην Σχολή Ευελπίδων το 1934, απ’ όπου αποφοίτησε το 1937 με το βαθμό του ανθυπιλάρχου, καθώς ακόμα τότε ο ελληνικός στρατός διέθετε Ιππικό.

Συμμετείχε στον ελληνοϊταλικό πόλεμο ως διοικητής ίλης της 11ης Ομάδος Αναγνωρίσεως της 11ης Μεραρχίας Πεζικού, ενώ κατά τη διάρκεια της Κατοχής ήταν μέλος της αντιστασιακής οργάνωσης «Ομηρος». Έλαβε μέρος στα Δεκεμβριανά, συμμετείχε στον εμφύλιο πόλεμο ως διοικητής της ίλης αρμάτων μάχης Κένταυρος σε αρκετά σημεία της Βόρειας Ελλάδας. Παρασημοφορήθηκε με τρία αριστεία ανδρείας, επτά πολεμικούς σταυρούς, δύο μετάλλια εξαίρετων πράξεων καθώς και με όλα τα προβλεπόμενα σε καιρό ειρήνης μετάλλια και παράσημα. Αποτάχθηκε απο τον στρατό όντας Υποστράτηγος.

Μετά την πτώση της χούντας Ιωαννίδη συνελήφθη. Στη δίκη που ακολούθησε το Πενταμελές Εφετείο υπό την προεδρία του Γιάννη Ντεγιάννη τον έκρινε ένοχο στάσης και εσχάτης προδοσίας και τον καταδίκασε σε θάνατο, αλλά η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη από την πολιτική εξουσία. Στις 28 Σεπτεμβρίου 1990 αποφυλακίστηκε «λόγω ανηκέστου βλάβης της υγείας του» με την υποχρέωση να δίνει το παρών ανά 15 ημέρες στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του και ανά 5 μήνες στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμεινε αμετανόητος, ισχυριζόμενος ότι η χούντα έσωσε τη χώρα από σοσιαλιστική δικτατορία του Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ δεν παραδέχθηκε τα βασανιστήρια στους πολιτικούς κρατούμενους.
Ηταν παντρεμένος με την Δήμητρα Νικολαΐδη. Απέκτησαν δύο κόρες.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News