Η πρωθυπουργία της Βρετανίας αλλάζει φύλο. Δεν είναι η πρώτη φορά. Εχει ξανασυμβεί, από το 1979 μέχρι το 1990, όταν πρωθυπουργός της χώρας ήταν η Μάργκαρετ Θάτσερ. Και τώρα, έπειτα από 26 χρόνια, όλα δείχνουν ότι το τιμόνι του Ηνωμένου Βασιλείου θα αναλάβει και πάλι γυναίκα. Στους δύο πρώτους γύρους της ψηφοφορίας για τη διαδοχή του πρωθυπουργού, Ντέιβιντ Κάμερον, τα φαβορί εκτοπίστηκαν. Ο πρώην δήμαρχος του Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον εθελοντικά, ο υπουργός Δικαιοσύνης Μάικλ Γκόουβ εξαναγκάστηκε καθώς απέσπασε στον πρώτο γύρο 48 και στον δεύτερο μόλις 46 ψήφους. Και στην κούρσα απέμειναν δύο γυναίκες, με κοντό μαλλί και αυστηρή εμφάνιση. Η αυταρχική -γνωστή σε όλους τους Βρετανούς- υπουργός Εσωτερικών Τερέζα Μέι, που απέσπασε 199 ψήφους, και η αουτσάιντερ -άγνωστη σε πολλούς Βρετανούς- υφυπουργός Ενέργειας, Αντρεα Λίντσομ που κέρδισε 84 ψήφους.

Η ανάδειξη μίας γυναίκας στην πρωθυπουργία δεν γίνεται ακριβώς με εντολή του λαού. Η «εντολή» που δημοκρατικά έδωσαν οι πολίτες της Βρετανίας ήταν η επικράτηση του Brexit στο δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου. Η επιλογή των δύο προσώπων έγινε αποκλειστικά από τους βουλευτές του κόμματος. Ακριβώς εδώ, όμως, βρίσκεται το ενδιαφέρον στις πολιτικές εξελίξεις. Τα τελευταία χρόνια που οι αναλυτές αναζητούσαν τον λόγο για τον οποίο, παρότι ξεπερνούν τον μέσο όρο του γενικού πληθυσμού, οι γυναίκες δεν ξεπερνούν το ένα τρίτο των βουλευτών, κατέληγαν ότι το πρόβλημα δεν το έχουν οι γυναίκες αλλά τα ίδια τα κόμματα. Με άλλα λόγια, η προκατάληψη των ανδρών βουλευτών που εκφραζόταν συνήθως έμμεσα, με ήπιο εκφοβισμό, καμιά φορά ακόμη και με τη μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης.

Αρα πώς προέκυψε η μεταστροφή στο κόμμα; Είναι απλό. Η μεγαλύτερη παθογένεια του κόμματος των τελευταίων ετών είναι ο εσωτερικός του διχασμός. Τα μαστίγια (whips) -αυτοί που αναλαμβάνουν να επιβάλουν την τάξη και τη συμμόρφωση στο εσωτερικό- έχουν, πλέον, χάσει τη σημασία τους καθώς μέσα στο κόμμα έχουν διαμορφωθεί διαφορετικά στρατόπεδα. Ετσι και αλλιώς, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Κάμερον προκήρυξε δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας στην ΕΕ. Είναι ο ίδιος λόγος που ο Τζόνσον αποσύρθηκε αιφνιδιαστικά και, αμέσως, δέχθηκε μαχαιριά πισώπλατα από τον Μάικλ Γκοβ. Με λίγα λόγια, οι άνδρες απέτυχαν. Η υπόθεση τώρα είναι γυναικεία.

I'm also pleased that our next Prime Minister will be a woman – and look forward to a good contest with my colleague @AndreaLeadsom (4/4)

— Theresa May (@TheresaMay2016) July 7, 2016

Σε αυτό -τον σκοπό της ενότητας- ποντάρει και η έμπειρη στην πολιτική Μέι. «Η Βρετανία χρειάζεται δυνατή, αποδεδειγμένη αρχηγία για τη διαχείριση των διαπραγματεύσεων του Brexit και για να ενώσει τη χώρα», δήλωσε προσθέτοντας ότι είναι «ενθουσιασμένη» που απολαμβάνει τέτοια στήριξη από τους συναδέλφους της.

«Είναι απολύτως σωστό που η τελική λίστα είναι αποκλειστικά γυναικεία», δήλωσε αφού ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα ο υπεύθυνος της εκστρατείας της Λιντσομ και βουλευτής των Συντηρητικών, Τιμ Λούτον. Τώρα τα μέλη του κόμματος έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε μία γυναίκα υπέρ της παραμονής και μία υπέρ της εξόδου. Και οι δύο τους αποφοίτησαν από κρατικά σχολεία  -έχει σημασία αυτό στη βρετανική πολιτική- και οι δύο είναι γυναίκες.

Αουτσάιντερ, Αντρεα Λίντσομ

Η 53χρονη Λίντσομ απέκτησε όνομα μέσα από την καμπάνια για το Brexit. Μέχρι τότε τηρούσε χαμηλό προφίλ, ενώ κατηγορείται ότι δεν έχει αρκετή εμπειρία –σίγουρα όχι την εμπειρία της Μέι που είναι η μακροβιότερη υπουργός Εσωτερικών της χώρας. Αντίθετα η Λίντσομ έγινε για πρώτη φορά υφυπουργός Ενέργειας στο υπουργικό συμβούλιο του Τζορτζ Οζμπορν, το 2014. Εχει όμως 25χρονη πείρα στο Σίτι του Λονδίνου. Εχει τη στήριξη του Τζόνσον και –αυτό μάλλον θα επιδράσει αρνητικά- τη στήριξη του Νάιτζελ Φάρατζ.

Congratulations to @andrealeadsom. Important the next Prime Minister is a Brexiteer – she has my backing.

— Nigel Farage (@Nigel_Farage) July 7, 2016

Το ατού της, πάντως, είναι ότι εξ αρχής αμφισβητούσε την ιδιότητα της Βρετανίας ως μέλους της ΕΕ και ότι έχει δηλώσει ότι αν αναλάμβανε την κυβέρνηση θα ενεργοποιούσε το άρθρο 50 για την ενεργοποίηση των διαπραγματεύσεων άμεσα. Αυτό θα απογοητεύσει τους συντηρητικούς οπαδούς που επιθυμούν ακόμη την παραμονή αλλά θα ικανοποιήσει αυτούς που ισχυρίζονται ότι σε αυτή τη φάση ηγέτης της χώρας πρέπει να είναι κάποιος υπέρ της εξόδου. Μένει να φανεί πόσοι είναι οι τελευταίοι.

Θατσερική Τερέζα Μέι

Η Μέι από την άλλη, φρόντισε να κρατήσει ήπια στάση την περίοδο πριν το δημοψήφισμα. Τυπικά ήταν υπέρ της παραμονής, αλλά πολλοί την έχουν κατηγορήσει ανοιχτά ως αμφισβητία της ΕΕ.

Η 59χρονη πολιτικός θυμίζει υπερβολικά πολύ την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό της χώρας, την οποία άλλωστε θαυμάζει. Εχει αποκαλέσει «αηδιαστικά» τα στελέχη του κόμματος, όταν ήταν πρόεδρος του κόμματος, το 2002 και επέβλεπε τον εκσυγχρονισμό. Σε μία αρκετά θατσερική κίνηση, είχε απειλήσει τα μέλη της Ομοσπονδίας Αστυνομικών να εφαρμόσουν μεταρρυθμίσεις, τις οποίες σε διαφοπρετική περίπτωση θα επέβαλε η ίδια.

«Ξέρω ότι δεν είμαι πολιτικός – σόουμαν. Δεν περιοδεύω σε τηλεοπτικά στούντιο, δεν κουτσομπολεύω την ώρα του φαγητού. Δεν πάω για ποτό στα μπαρ του Κοινοβουλίου», έχει δηλώσει η ίδια. Και τι έχουν πει γι’ αυτήν; «Η Τερέζα είναι μία πολύ δύσκολη γυναίκα», δήλωσε ένας συνάδελφός της, ο Κεν Κλαρκ. Πρόσθεσε ότι είχε συνεργαστεί και στο παρελθόν με μία γυναίκα με ατσάλινη φήμη η οποία επίσης τα έβαλε με τον ανδροκρατούμενο κόσμο της πολιτικής. Μαντέψτε ποια.

Η απόφαση βρίσκεται στα χέρια των 150.000 μελών του κόμματος, ενώ το αποτέλεσμα θα έχει ανακοινωθεί επίσημα μέχρι τις 9 Σεπτεμβρίου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News