Δύο ημέρες… πλήρης Ελλάδας

Αυτό ένιωσα, με όσα πλαισίωσαν τους εορτασμούς για τα 200 χρόνια. Ιστορικά βιβλία γέμισαν βιτρίνες βιβλιοπωλείων, από δασκάλους του σύγχρονου Γένους....

Ρέα Βιτάλη
26 Μαρ26 Μαρτίου 2021, 12:15

Και ο Δρομέας βίας; 

Μια περίεργη φυλή συνανθρώπων μας. Παιδιά γαλουχημένα στη βία. Ψάχνουν οικογένεια να καταταγούν και οντότητα να φορέσουν. Εύκολη λεία για ομάδες...

Ρέα Βιτάλη
13 Μαρ13 Μαρτίου 2021, 22:30

Ψυχοσάββατο. Λες;

Σε αυτή την έλλειψη πολλά χρωστάω. Ηταν ευεργετική η αίσθηση ενός προσωπικού αγίου. Διαβάζω: «Α’ Ψυχοσάββατο. Η μέρα των κεκοιμημένων. Η...

Ρέα Βιτάλη
6 Μαρ6 Μαρτίου 2021, 16:21

Του φεγγαριού μια αταξία

Το κοίταζα, λες και δεν είχα ξαναδεί φεγγάρι… Μου πρόσφερε μια αποτοξίνωση ύστερα από τόσες και τόσες μέρες δηλητηρίων. Τι ακούμε...

Ρέα Βιτάλη
1 Μαρ1 Μαρτίου 2021, 07:00

Ούτε για τα ασυνόδευτα;

Αν δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε ότι τα ασυνόδευτα παιδιά πρέπει να αναλογούν ως τερατώδης ευθύνη στον ίδιο τον Πρωθυπουργό της χώρας,...

Ρέα Βιτάλη
25 Φεβ25 Φεβρουαρίου 2021, 17:00

Το γέλιο των ερωτευμένων

Ενώ περπατώ στους αφόρητα γκρίζους δρόμους, κάπου στο βάθος ένα παράταιρα χαρωπό κόκκινο. Ενα σαγηνευτικό κόκκινο. Λουστρινένιο μάλιστα! Λάμπει! Δυο τεράστια...

Ρέα Βιτάλη
14 Φεβ14 Φεβρουαρίου 2021, 11:35

Και που λες, Ευτυχία…

Διαβάζοντας για τον θάνατο του Αντώνη Καλογιάννη, σιγοτραγούδησα. Τους σπουδαίους καλλιτέχνες δεν τους κλαις, τους σιγοτραγουδάς. Θα τον ξαναβρούμε στους μπαχτσέδες;...

Ρέα Βιτάλη
12 Φεβ12 Φεβρουαρίου 2021, 13:17

Η απέναντι ταράτσα

Δεκτή η κριτική για την επίσκεψη στην Ικαρία, αλλά πολύ δύσκολη η κατανόηση της... απέναντι ταράτσας. Που κατάπιε την κάμηλο ενός...

Ρέα Βιτάλη
10 Φεβ10 Φεβρουαρίου 2021, 21:01