Στις εκλογές του ‘89 η Νέα Δημοκρατία κατέβηκε με το σύνθημα «Εξω οι κλέφτες του ΠΑΣΟΚ». Δεν το υιοθέτησε επισήμως, ούτε εκστομίστηκε από υποψήφιό της. Οταν όμως το φώναζε η πλατεία, το μπαλκόνι σιωπούσε.

Ετσι γίνονται αυτά τα πράγματα. Μπορεί η απόδοση συλλογικής ευθύνης να χωλαίνει λογικά και να υστερεί δεοντολογικά, αλλά κανένας δεν είναι τόσο fair play τύπος ώστε να χάσει την ευκαιρία. Φυσικά και θα βγει τώρα ο Τζανακόπουλος και θα μιλήσει για την ευθύνη του «παλιού συστήματος» δίνοντας στη δακτυλοσκόπηση του Γιάννου διαστάσεις πολιτικού αποτυπώματος για μία ολόκληρη εποχή και για έναν ευρύτερο χώρο. Και πες, εντάξει, ας πάει στο κομμάτια, ο Τζανακόπουλος τότε ήταν στο Αιγάλεω και τραγουδούσε το «Βρέχει στη φτωχογειτονιά». Να το λέει και ο Σωτήρης ο Καψώχας της ΕΡΤ που, επί Γιάννου, ήταν στο Γραφείο Τύπου του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, ακούγεται ελαφρώς αστείο.

Βέβαια και τον Τζανακόπουλο αν τον πάρεις πολύ στα σοβαρά, θα καταλάβεις ότι έχει την τσιχλόφουσκα στο στόμα. Μιλάει, ας πούμε, για την εποχή Σημίτη, αλλά δεν αναρωτιέται πού ήταν εκείνη την εποχή ο στελεχικός κορμός του ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά στην περιφέρεια. Διότι αφού αναρωτιέσαι αν ο Σημίτης είχε καταλάβει τι έκανε ο Ακης, οφείλεις να ρωτήσεις και τον Κοτσακά, που ήταν και πιο κοντά του. Αυτό φυσικά δεν αναιρεί τις ευθύνες Σημίτη: τρεις υπουργοί και ο στενότερος του συνεργάτης βρέθηκαν με βρώμικα χέρια.

Εν τέλει, όμως, ας το ξεκαθαρίσουν ο Τζανακόπουλος, ο Σκουρλέτης και ο, απαραίτητος, Πολάκης: όταν αναφέρονται στο παλαιό πολιτικό σύστημα, μέχρι ποια βαθμίδα φτάνει ο καθαρτήριος πύρινος λόγος τους; Μαξίμου και υπουργικό συμβούλιο ή κατεβαίνουν και σε επίπεδο τοπικών οργανώσεων; Διότι όσο πιο χαμηλά κατεβαίνεις στην απόδοση ευθύνης, τόσο πιο ακροδεξιός γίνεσαι. Εκτός και αν θέλουν να μας πουν ότι είναι όλοι σάπιοι και ήρθαν ο Τσίπρας, η αυλή του Μαξίμου και ο Καμμένος για να κάνουν κάθαρση. Τότε πάσο.

Εξίσου ακροδεξιό, σχεδόν φασιστικό, είναι να αποδίδεις ευθύνες μόνο στην πολιτική προέλευση των προσώπων, εκτός και αν έχεις να κάνεις με κανονικούς φασίστες. Το αφήγημα του Πολάκη (που παραδέχθηκε ότι ως δήμαρχος τηρούσε διπλά βιβλία) λέει ότι η πολιτική προέλευση προσδιορίζει την ηθική. Ο αριστερός θεωρείται εξ ορισμού έντιμος. Όλοι οι άλλοι ελέγχονται. Στην κατά Πολάκη εκδοχή της πραγματικότητας, αν στη θέση του Γιάννου ήταν ένας αριστερός όλα θα έλαμπαν. Τα πάντα απλοποιούνται σε μία αιώνια διαμάχη ανάμεσα στο αγαθό και στο δόλιο. Συζητάμε μόνο αν έκλεβε ο Άκης ως ΠΑΣΟΚ, αλλά όχι πώς λειτουργούσαν τότε οι μηχανισμοί κατά της διαφθοράς. Με αυτούς δεν ασχολήθηκε ο εκσυγχρονισμός. Κάποιος που θα είχε σαδιστική διάθεση, θα πήγαινε ακόμα πιο πίσω και θα ρωτούσε τι έκαναν για αυτό και οι υπουργοί της Αριστεράς όταν συμμετείχαν στις κυβερνήσεις συνεργασίας.

Εννοείται ότι έτσι θα πάμε ως τις εκλογές, με τους Συριζαίους να διεκδικούν για τον εαυτό τους μεσσιανικό χαρακτήρα και τους άλλους να μην έχουν πολλά να πουν πέρα από δικαιολογίες που θα σκεπάζονται από τις φωνές του Πολάκη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News