Ο Τσίπρας λέει ότι ο Μητσοτάκης διαπραγματεύεται τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, ενώ ο ίδιος την είχε πετύχει. Προφανώς επειδή παραμένει αντισυστημικός, όπως δηλώνει.
Φυσικά και δεν λέει την αλήθεια. Oμως, εντάξει, όταν είσαι στην αντιπολίτευση, ο λογαριασμός για τα ψέματα είναι πολύ μικρός ή δεν φτάνει καν στο τραπέζι. Μπορείς να λες ό,τι θέλεις εύκολα και ανέξοδα, να διαμορφώνεις μία προσωπική σχέση με την πραγματικότητα. Aλλωστε όλο αυτό το «μάσησε» κάπως ο Τσακαλώτος που παραδέχθηκε ότι ακόμα και αν υπήρχε ένα κάπως ευνοϊκό κλίμα, ήταν βέβαιο ότι ορισμένοι υπουργοί της Ευρωζώνης θα αντιδρούσαν και δεν επρόκειτο να δεχθούν μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Ο Μητσοτάκης λέει ότι θα διεκδικήσει μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων από το 2021, όταν η χώρα θα έχει ανακτήσει αξιοπιστία και θα μπορεί να επιδείξει μεταρρυθμιστική επάρκεια. Προφανώς κάτι τέτοιο θα έχει συζητήσει και με τους ομολόγους του. Αυτή είναι η μία επιλογή. Η άλλη επιλογή είναι να σταθεί ενώπιον τους με ύφος «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά».
Ο Τσίπρας επιμένει ότι είχε κατακτήσει τον στόχο. Το ένα πρόβλημα είναι ότι δεν το ξέρει και κανένας άλλος πλην του Τσίπρα -το πολύ να το είχε πει στον Παππά. Το άλλο πρόβλημα βρίσκεται στην επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στα αντιπολιτευτικά ήθη του 2014.
Πώς πολιτεύεται τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ; Από τη μία δηλώνει ότι η κυβέρνηση του πήρε τον κουμπαρά και μοιράζει κάτι λίγα και από την άλλη μουρμουρίζει για τη γραμμή των κεντρικών μέσων ενημέρωσης -τους άφησε μέχρι και ο Λιβάνης. Το ένα επιχείρημα, αυτό για τη μείωση των φόρων, θα έστεκε αν όποιος ερχόταν στην κυβέρνηση έφερνε και τα δικά του λεφτά για να κάνει πολιτική. Το δεύτερο, για τα μέσα ενημέρωσης, έχει την πλάκα του διότι είναι ένα παιχνίδι που ο Τσίπρας το έπαιξε καλύτερα από όλους. Ναι, τα μέσα ενημέρωσης συμπεριφέρονται στις κυβερνητικές αλλαγές όπως τα ηλιοτρόπια που στρέφονται προς την Ανατολή. Ο Τσίπρας όχι μόνο έπαιξε αυτό το παιχνίδι, του έδωσε και αβάντες.
Βέβαια κάποια πράγματα ορίζονται από αναγκαιότητες. Κάνουμε, ας πούμε, κριτική στην αντιπολιτευτική στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ξεχνώντας ότι έχει πίσω του και ένα 31% που τον ψήφισε για αυτούς ακριβώς τους λόγους. Είτε επειδή πείθεται από όσα του λέει, είτε επειδή έχει δυσανεξία στον Μητσοτάκη. Τι άλλο, δηλαδή, να πει και να κάνει ο Τσίπρας;
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News