Το ότι έχουμε τρακάρει στο θέμα της διαχείρισης της πανδημίας είναι φανερό. Μάλλον βρισκόμαστε ήδη στο στάδιο της πραγματογνωμοσύνης και της αποτίμησης της ζημιάς. Ποιος θα την πληρώσει είναι το θέμα.

Και μόνο το γεγονός ότι η Covid εξακολουθεί να αποτελεί πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, είναι πρόβλημα, το οποίο μάλιστα μεγαλώνει. Ούτε οι ανεμβολίαστοι θα πειστούν, ούτε ο Τσίπρας θα σταματήσει να ακροβατεί μεταξύ αρνητών και μη, ούτε ο Βελόπουλος θα πάψει να τρίβει τα χέρια του για το «μπετονάρισμα» των ποσοστών του.

Οσο αποτιμώνται λοιπόν οι ζημιές, είναι ένα ερώτημα το κατά πόσον στην κυβέρνηση έχουν κάνει τον κόπο να αναλογιστούν τι έχει πάει λάθος και πώς μπορεί να διορθωθεί.

Πυξίδα για αυτά θα μπορούσε να είναι η πολύ χρήσιμη και διαφωτιστική έρευνα της διαΝΕΟσις και της Metron Analysis, η οποία ήδη έχει περιγραφεί ως προς τα ευρήματα της. Πίσω από αυτά όμως κρύβονται πολύ χρήσιμα πολιτικά συμπεράσματα.

Οπως προκύπτει εμμέσως από τη δημοσκόπηση, έχουν γίνει σημαντικά λάθη, επικοινωνιακά και άλλα.

Η πλειονότητα των ανεμβολίαστων, σε αντίθεση με την κυρίαρχη αντίληψη, δεν είναι ψεκασμένοι και ανορθολογικοί Tαλιμπάν. Κατά βάση φοβούνται και είναι ανενημέρωτοι.

Σε ποσοστό 57,8%, οι πολίτες που δεν έχουν εμβολιαστεί φοβούνται ότι το εμβόλιο «μπορεί να μην είναι ασφαλές και να έχει παρενέργειες». Το 24,6% θεωρεί ότι «δεν θα είναι αποτελεσματικό», το 5,8% απλώς ελπίζει ότι δεν θα κολλήσει και το 11,1% πιστεύει ότι δεν ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου.

Υπάρχει δε και ένα ποσοστό 25,7% που «δεν πιστεύει στα εμβόλια» γενικώς και φαίνεται ότι αποτελεί τους οπαδούς της ευρύτερης μόδας της τάχα εναλλακτικής ιατρικής των τελευταίων δεκαετιών.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Κατά προφανή τρόπο, ότι έχει γίνει ένα σημαντικό λάθος κατά την αντιμετώπιση των αρνητών του εμβολίου ως συμπαγούς ομάδας, ψεκασμένων, συνωμοσιολόγων, φασιστών, ακραίων, κ.λπ.

Φυσικά και είναι προβληματική η στάση τους, όμως προβληματική είναι και η στάση του κράτους, δια των εκπροσώπων του, υπουργών και άλλων, απέναντι τους («Μη σώσουν κι εμβολιαστούν» κ.ά).

Για να μην ξεχνά δε κανείς κάποιες κρίσιμες παραμέτρους, μιλώντας ειδικώς για τους εμβολιασμούς των εγκύων, υπάρχει προφανής ευθύνη στους αρμοδίους, οι οποίοι πρώτοι καλλιέργησαν την επιφύλαξη την προηγούμενη άνοιξη, με αφορμή τη γενικότερα ατυχή διαχείριση του εμβολίου της AstraZeneca.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πιθανώς ότι αν η κυβέρνηση συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο διαχείρισης, μπορεί κάποια στιγμή να ξεπεραστεί η πανδημία, με όποιο κόστος, αλλά να έχει συμβάλει στην δημιουργία ενός αντιεμβολιαστικού «κόμματος».

Η πολιτική υπόσταση σε αυτή την κατά τα λοιπά ανομοιογενή ομάδα έχει προκύψει και από τους χειρισμούς της πολιτείας.

Υπάρχει χρόνος για διορθωτικές παρεμβάσεις; Μάλλον ναι και πάντως, η κυβέρνηση είναι αυτή που ισχυρίζεται ότι διακρίνεται στην παραδοχή και τη διόρθωση λαθών.

Εχει μία ακόμη ευκαιρία και όλα τα στοιχεία στη διάθεση της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News