Σήμερα 5 Ιουνίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Σε δεκαπέντε πόλεις και νησιά λοιπόν, έχουν εξαγγελθεί συγκεντρώσεις «κινημάτων» και «συλλογικοτήτων», οι οποίες έχουν κοινό σύνθημα «οι περιβαλλοντογικοί νόμοι θα μείνουν στα χαρτιά». Περιττό να πω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι με τα μπούνια μέσα σ’ αυτό το «οικολογικό κίνημα» και λογικό είναι. Αν δεν είναι με την προστασία του περιβάλλοντος η ριζοσπαστική Αριστερά, ποιος θα είναι;

Και τι ζητούν οι οργανωτές των οικολογικών αυτών συγκεντρώσεων; Διαβάζω στο κοινό τους κάλεσμα ότι είναι «ενάντια στα αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα που εξολοθρεύουν το πράσινο», ενάντια «στις εξορυκτικές δραστηριότητες υδρογονανθράκων, χρυσού κλπ. που ισοπεδώνουν τους τόπους μας», ενάντια «στην εκχώρηση των παραλιών σε τουριστικά και λιμενικά συμφέροντα», ενάντια «στην καταστροφή ρεμάτων και ποταμών για υδροηλεκτρικά και αντιπλημμυρικά έργα», ενάντια «στη “διαχείριση” των απορριμμάτων που πνίγει στη ρύπανση ολόκληρες περιοχές».

Δεν ξέρω τι σόι οικολογικό κίνημα είναι αυτό που απορρίπτει τα πάντα, από τις ανεμογεννήτριες μέχρι τα αντιπλημμυρικά έργα, και θεωρεί ότι η διαχείριση των σκουπιδιών μολύνει τη φύση και όχι τα ίδια τα σκουπίδια, αλλά δεν μου πέφτει και λόγος. Απλώς αναρωτιέμαι τι δουλειά έχει ανάμεσά τους ο ΣΥΡΙΖΑ όπως τον γνωρίσαμε μια πενταετία ως κυβέρνηση. Θα μου πείτε, έχει κανένα πρόβλημα να δηλώνει οικολογικό ένα κόμμα του οποίου οι υπουργοί υπέγραψαν τη συμφωνία για εξόρυξη πετρελαίου, αλλά στο μεταξύ έχασαν τις εκλογές και καταψήφισαν στη Βουλή τη δική τους συμφωνία στη Βουλή; Σωστό κι αυτό.

Διαβάζω τον κατάλογο των πόλεων όπου το κίνημα θα κάνει τις συγκεντρώσεις του. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλος, Γιάννενα, Ηράκλειο, Πάτρα, Χανιά, Χίος, Σίφνος, Πύργος, Καρδίτσα, Λάρισα, Τρίκαλα, Κέρκυρα, Αμοργός. Υπέροχα, το Κίνημα έχει απλωθεί παντού. Αλλά ξάφνου αστράφτει μια ερώτηση στο βάθος του μυαλού μου. Η Κοζάνη, ρε παιδιά, και η Πτολεμαΐδα, οι περιοχές με την πιο φρικτή επιβάρυνση του περιβάλλοντος λόγω της εξόρυξης και της καύσης του λιγνίτη, δεν θα κάνουν συγκεντρώσεις; Στην πεντακάθαρη Σίφνο και στην καταγάλανη Αμοργό υπάρχει κίνημα, αλλά στην κατάμαυρη Κοζάνη δεν ασχολείται κανείς; Τι διάολο γίνεται;

Α, όχι, διότι στην Κοζάνη είμαστε υπέρ του λιγνίτη. Δεν ξέρω για το κίνημα δηλαδή, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στην πρωτοπορία του αγώνα για τη συνέχιση της χρήσης του λιγνίτη από τη ΔΕΗ. Τα τοπικά και όχι μόνο στελέχη του έχουν λυσσάξει στα τοπικά μέσα, στις περιφερειακές τηλεοράσεις, στις συγκεντρώσεις ανησυχίας των εργαζομένων της ΔΕΗ. Για να μην τους αδικώ, δεν είναι γενικώς εναντίον της απολιγνιτοποίησης, είναι «ενάντια στη βίαιη απολιγνιτοποίηση Μητσοτάκη». Προφανώς είναι υπέρ κάποια αργής, πολύ αργής, σχεδόν νωχελικής απολιγνιτοποίησης. Ως γνωστόν, οι βιαιότητες κάθε είδους τούς ενοχλούν αφάνταστα.

Η κυβέρνηση έχει εγκρίνει ένα μεταβατικό πρόγραμμα 292 εκατομμυρίων ευρώ, ώστε να υποβοηθηθούν οι εργαζόμενοι και η περιοχή στην υποχρεωτική αυτή αλλαγή από τη ρύπανση σε άλλο τρόπο ανάπτυξης και ζωής. «Α, αυτά είναι ψίχουλα, δεν φτάνουν» λέει ο πρώην περιφερειάρχης Θόδωρος Καρυπίδης που βρίσκεται στην πρωτοπορία του συριζαϊκού αγώνα ενάντια στη «βίαιη απολιγνιτοποίηση». Μάλιστα. «Και πόσα χρειάζονται λέτε εσείς, κύριε Καρυπίδη μας;» τον ρωτούν οι τοπικοί δημοσιογράφοι. Η απάντησή του είναι ένα πραγματικό μνημείο πολιτικού ρεαλισμού και οικονομικού ορθολογισμού. «Για να ισορροπήσει η τοπική κοινωνία, μπορεί να χρειαστούν 30 με 40 δισ. ευρώ».

Ελπίζω να με καταλαβαίνετε. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται δύο φορές όσα θα πάρει ολόκληρη η Ελλάδα από την Ευρώπη για τον κορονοϊό, ώστε να «ισορροπήσει» την κοινωνία της Κοζάνης από το σοκ της «βίαιης απολιγνιτοποίησης του Μητσοτάκη». Αν κάθε νομός της χώρας χρειάζεται τόσα για να «ισορροπήσει», τότε με (54 x 40 δισ. =) 2.160.000.000.000 ευρώ θα είμαστε εντάξει. Για να δούμε, θα τα δώσει ο Κυριάκος τα λεφτά ή θα κάνει πάλι το κορόιδο ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα και στα δίκαια αιτήματα των τοπικών κοινωνιών; Και όχι να τα δώσει καθυστερημένα, αλλά εμπροσθοβαρώς, έτσι;

Λένε κι άλλα οι Συριζαίοι εκεί, όπως για παράδειγμα ότι «ο λιγνίτης έχει να κάνει με την αυτάρκεια και την κυριαρχία της χώρας, καθώς το αέριο που θα κυριαρχήσει είναι εισαγόμενο καύσιμο». (Βεβαίως, αν βρίσκαμε δικό μας πετρέλαιο ή αέριο διαφωνούν να το εξορύξουμε, αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα.) Σταματώ εδώ, συλλυπούμενος ειλικρινώς το ελληνικό περιβάλλον που διαθέτει τέτοιους εκπροσώπους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News