Χθες στην Αττική ήταν καλυμμένες περίπου 550 Μονάδες Εντατικής Θεραπείας του ΕΣΥ, οι 411 από τις οποίες με ασθενείς Covid. Τόσες ΜΕΘ είχε πέρυσι τέτοιο καιρό ολόκληρη η χώρα. Οι αριθμοί λοιπόν αποδεικνύουν ότι έχουν γίνει βήματα. Iσως όχι όσα θα θέλαμε, αλλά όταν μέσα σ’ έναν χρόνο έχεις φτάσει πανελλαδικά από 550 ΜΕΘ σε πάνω από 1.200, δεν το λες και αδιαφορία, ούτε ανικανότητα. Διότι πλέον όλοι έχουμε μάθει ότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο το κρεβάτι και τα μηχανήματα γύρω του, όσο η εξειδικευμένη ομάδα οκτώ γιατρών και νοσηλευτών που είναι απαραίτητοι για κάθε μία από αυτές.

Και πάμε τώρα στον περιβόητο ιδιωτικό τομέα της Υγείας, για τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ κυρίως έχει ξεσηκώσει αχό μεγάλο, με το απαιτητικό και άκρως αριστερό σύνθημα «επίταξη». Μαζί με ένα μεγάλο θεραπευτήριο, το «Ερρίκος Ντυνάν», τέσσερις επίσης μεγάλοι όμιλοι καλύπτουν το 90% του ιδιωτικού τομέα της Υγείας στην Αττική: το Ιατρικό Κέντρο, ο όμιλος Metropolitan, η Ευρωκλινική και η Βιοϊατρική. Το σύνολο των ΜΕΘ που διαθέτουν αυτοί οι όμιλοι είναι 233. Από αυτές, χθες Σάββατο, οι 174 είχαν ασθενείς που δεν ήταν πελάτες των ιδιωτικών θεραπευτηρίων, αλλά πελάτες του ΕΣΥ. 

Το 75% λοιπόν των ΜΕΘ του ιδιωτικού τομέα είναι κάτω από την άμεση διαχείριση του ΕΣΥ, γεμίζουν από ασθενείς που τους πηγαίνει το ΕΚΑΒ έπειτα από εντολή των κρατικών νοσοκομείων που δεν έχουν ΜΕΘ για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Από αυτό το 75% των ιδιωτικών ΜΕΘ, το μεγαλύτερο ποσοστό καλύπτεται από περιστατικά non-Covid. Υπάρχουν και ιδιωτικές ΜΕΘ που περιθάλπουν περιστατικά Covid, αλλά σε δύο μόνο νοσοκομεία: το Ιατρικό Περιστερίου και το «Λητώ». Επίσης, ο ιδιωτικός τομέας έχει περί τα 150 κρεβάτια απλής νοσηλείας Covid, που κι αυτά γεμίζουν με αρρώστους που μεταφέρει το ΕΚΑΒ.

Αυτές οι ΜΕΘ και οι απλές κλίνες δεν έχουν επιταχθεί με τη στενή έννοια του όρου. Τυπικά έχουν παραχωρηθεί από τους ιδιοκτήτες, αν και ήξεραν ότι σε περίπτωση που δεν έδιναν τα κρεβάτια, το διάταγμα για την επίταξη ήταν έτοιμο. Από την άλλη, θα είναι ίσως άδικο να θεωρήσουμε ότι οι κλινικάρχες δεν έχουν την παραμικρή ευαισθησία και ότι η παραχώρηση των κλινών τους ήταν προϊόν κυβερνητικού εκβιασμού και μόνο. Σε κάθε περίπτωση, το 75% των κλινών τους ανήκουν στο ΕΣΥ και μάνατζερ μεγάλου θεραπευτηρίου μού δήλωσε πλήρη άγνοια για το τι συμβαίνει εκεί μέσα. Τις κλίνες τις διαχειρίζεται το κράτος και ας τις δουλεύει το προσωπικό των ιδιωτών. 

Το ερώτημα είναι γιατί οι ιδιωτικές κλίνες καλύπτονται κυρίως από non-Covid περιστατικά, με το ΕΣΥ να παίρνει τη μεγάλη μπόρα του κορονοϊού. Πιθανότατα διότι το ΕΣΥ έχει την εμπειρία της Covid νοσηλείας, αλλά σε κάθε περίπτωση και ο Covid ασθενής και ο non-Covid που χρειάζονται ΜΕΘ, έχουν ίδια δικαιώματα. Δεν σημαίνει ότι η νοσηλεία του Covid ασθενούς είναι πιο βαριά δουλειά και τη φορτώνεται το κράτος, ενώ του non-Covid είναι πιο «λούφα» και την παίρνουν οι ιδιώτες.

Το δεύτερο ερώτημα είναι γιατί οι ιδιώτες έχουν δώσει μόνο το 75% των ΜΕΘ τους και όχι το 100%, όπως διατείνονται οι πολύ-πολύ «αριστεροί» της επίταξης. Διότι αν τα ιδιωτικά θεραπευτήρια δεν κρατήσουν ένα μικρό, έστω, ποσοστό των ΜΕΘ τους για δικούς τους πελάτες, τότε στην πραγματικότητα πρέπει να κλείσουν εντελώς. Τα ιδιωτικά νοσοκομεία έχουν κι αυτά έκτακτα και βαριά περιστατικά: καρδιοπαθείς, καρκινοπαθείς, μεταμοσχευμένους, βαριά παιδιατρικά περιστατικά κ.λπ. Eνα νοσοκομείο πρέπει να έχει τη δυνατότητα, αν ένα περιστατικό του χειροτερέψει, να το βάλει σε ΜΕΘ, αλλιώς δεν αναλαμβάνει καθόλου τη νοσηλεία. Κι αν όλα αυτά τα περιστατικά φύγουν από τους ιδιώτες, πού θα πάνε; Στο ΕΣΥ και αυτά. Και τι θα τα κάνει το ΕΣΥ με την πίεση που έχει σήμερα; Κανέναν δεν συμφέρει να κλείσουν παντελώς τα ιδιωτικά θεραπευτήρια μέχρι να περάσει η πανδημία. Εκτός αν το μόνο που ενδιαφέρει την ιδεοληψία μας είναι να έχουν χασούρα οι ιδιώτες. Αλλά νομίζω ότι πρέπει να μας απασχολούν άλλα, σοβαρότερα πράγματα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News