Είναι άδικο να συγκρίνεις τις συνεντεύξεις του Πρωθυπουργού με αυτές που παραχωρεί ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, μια ανάσα πριν από τις εκλογές. Είναι άδικο για τον Πρωθυπουργό που καλείται να λογοδοτήσει έναντι της πραγματικότητας. Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης έχει την αβάντα της υπόσχεσης, παίρνει ακόμα και το ανέφικτο με το μέρος του.

Το 2014, ας πούμε, ο Τσίπρας έταζε τον ουρανό με τα άστρα. Αν του έφερνες αντίρρηση, ήσουν γερμανοτσολιάς που μισεί τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους. Και κάπου υπήρχε μία παρεξήγηση. Κάναμε κριτική στις θέσεις του Τσίπρα, αλλά εκείνος ζητούσε να αξιολογήσουμε τις προθέσεις του. Αλλά ποιος δεν έχει τις καλύτερες προθέσεις σε αυτόν τον τόπο; Και ο Μητσοτάκης τις έχει. Που λέει ότι θα μειώσει τους φόρους, αλλά δεν θα κόψει επιδόματα, ούτε θέσεις απασχόλησης στο Δημόσιο. Εσύ λες ότι δύσκολα γίνονται αυτά τα πράγματα. Αυτός επιμένει ότι γίνονται, αρκεί να πετύχει τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Μπορεί και να έχει δίκαιο. Περιμένεις τη ζωή για να σε δικαιώσει ή να σε διαψεύσει.

Κάπως έτσι, βλέποντας τη συνέντευξη που παραχώρησε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη δημοσιογραφική ομάδα του Alpha, αντιλαμβάνεσαι ότι εξ αρχής δεν μπορεί να κριθεί με το μέτρο που αξιολογήθηκε ο Τσίπρας. Ο Μητσοτάκης μάς μίλησε για αυτά που σκοπεύει να κάνει, ο Τσίπρας για εκείνα που έκανε. Θα έχει ενδιαφέρον, λοιπόν να δούμε αν, μετά από μερικά χρόνια, στις επόμενες εκλογές, ο Μητσοτάκης θα δεχθεί να υποστεί δοκιμασία αντίστοιχη με εκείνη που πέρασε ο Τσίπρας. Επίσης, η συνέντευξη στον Alpha δύναται να εκληφθεί ως αντίδραση στην εμφάνιση Τσίπρα στον ΣΚΑΙ. Διότι είτε σου άρεσε, είτε δεν σου άρεσε ο Τσίπρας, σημασία έχει ότι δημιούργησε ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός. Αντίστοιχο γεγονός προσπάθησε να δημιουργήσει και ο Μητσοτάκης, αλλά και εδώ πάλι συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Η εμφάνιση του Τσίπρα στον ΣΚΑΙ έκρυβε τόση «ίντριγκα» όσο και ο τελικός δημοφιλούς ριάλιτι -την έβλεπες έτσι, μόνο και μόνο για να δεις πώς είναι.

Η συνέντευξη του Μητσοτάκη στον Alpha είχε κάτι από ΔΕΘ. Και ήταν και μικρή. Δέκα δημοσιογράφοι και μόλις μία ώρα. Τίποτα. Δεν έδειξε να στριμώχνεται, αλλά και δεν πιέστηκε ιδιαίτερα, ίσως μόνο με το Μακεδονικό. Και είπε λίγο ως πολύ τα γνωστά: θα μειώσει τους φόρους, αλλά δεν θα κόψει τα επιδόματα. Δεν θα απολύσει δημοσίους υπαλλήλους και θα εγκαταστήσει αίσθημα ασφάλειας. Θα καταργήσει το άσυλο, θα υπερασπιστεί τα εθνικά δίκαια, όπου χρειάζεται θα αλλάξει τον Ποινικό Κώδικα, θα επιχειρήσει διορθωτικές παρεμβάσεις στη Συμφωνία για το Μακεδονικό. Τα γνωστά δηλαδή.

Σε γενικές γραμμές και ο Μητσοτάκης έκανε χρήση του προνομίου που απολαμβάνουν οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης πριν γίνουν πρωθυπουργοί. Οι προθέσεις και οι προσωπικές δεσμεύσεις υπερτερούν της απόδειξης που, ούτως ή άλλως, τη φέρνει ο χρόνος. Εδώ είμαστε, θα τον μετρήσουμε και αυτόν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News