Γράφεται ότι ο Ιωάννης Θεοδωράτος είναι ο «Νίκος Καρανίκας» του Άδωνι Γεωργιάδη. Αυτό, τυπικά, είναι άδικο. Για τον Καρανίκα που, αν μη τι άλλο, έχει ένα πτυχίο στο χέρι. Ο διευθυντής, όμως, του Πολιτικού Γραφείου Γεωργιάδη είναι απόφοιτος Λυκείου αν και οι αποδοχές του, σύμφωνα με το ΦΕΚ, εξομοιώνονται με αυτές του μετακλητού που έχει πανεπιστημιακή εκπαίδευση.

Είναι επίσης ένας άνθρωπος με απόψεις που φτάνουν στις παρυφές του εθνικισμού, αλλά αυτό, ας πούμε ότι δεν μας αφορά. Δεν πάει να χαράξει εθνική πολιτική, ούτε του χορηγείται δημόσιο βήμα για την ανάπτυξη και την παρουσίαση των απόψεών του. Καλείται να διευθύνει το Πολιτικό Γραφείο, κοινώς να γίνει αυτός που παλαιότερα αποκαλούσαμε ο «μπιστικός» του υπουργού.

Εδώ, λοιπόν, υπάρχουν δύο θέματα.Το πρώτο δεν σηκώνει συζήτηση. Ο διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου πρέπει να είναι άτομο που απολαμβάνει την απόλυτη εμπιστοσύνη του υπουργού. Από τη στιγμή που ο νόμος του επιτρέπει να προσλάβει όποιον θέλει και χωρίς διαδικασίες αξιολόγησης, μπορεί να προσλάβει και άνθρωπο με απολυτήριο Δημοτικού ή στοιχειώδεις γνώσεις ελληνικών.

Το δεύτερο, όμως, σηκώνει αρκετή συζήτηση. Όχι για τα τυπικά προσόντα του κ. Θεοδωράτου, ο οποίος μπορεί να είναι ένας άνθρωπος με συγκρότηση και υψηλό δείκτη εντιμότητας. Ο Άδωνις Γεωργιάδης έσπευσε να δηλώσει ότι ο διευθυντής που επέλεξε είναι σαν να έχει δέκα πτυχία. Αυτό που θέλει κουβέντα είναι η στάση του Άδωνι Γεωργιάδη κατά το παρελθόν.

Όταν, ως Άδωνις, έχεις «λούσει» τους Καρανίκες με απαξιωτικά σχόλια, θέτοντας ως μέτρο το αυστηρό κριτήριο της αριστείας, βάσει τυπικών προσόντων, όπως και αν το δεις, τώρα υπάρχει ένα κάποιο πρόβλημα ασυνέπειας.

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν βρίσκεται τόσο στην επιλογή που έκανε τώρα ο κ. Γεωργιάδης, όσο στη στάση και στις θέσεις που εξέφρασε παλαιότερα. Πιθανότατα θα το βρει μπροστά του στο απώτερο μέλλον, απέναντι σε αντίστοιχες περιπτώσεις που θα εμφανιστούν. Τότε θα είναι υποχρεωμένος να κρατήσει χαμηλά και τα μάτια και τη φωνή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News