Οι λίγες δεκάδες ανεγκέφαλοι κλακαδόροι και πολιτικοί χουλιγκάνοι που γιούχαραν τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην κηδεία του Μίκη, δεν ξέρουν ούτε ποιος ήταν ο Κωστής Παλαμάς, ούτε ποιος ήταν ο Γιώργος Σεφέρης. Κι αν τους έχουν ίσως ακουστά, η μίζερη γνώση τους σταματά ως εκεί.
Αυτοί, το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να κράζουν, να βρίζουν, να γιουχάρουν και να ασχημονούν, είτε μετά από κατ’ ευθείαν εντολές, είτε λόγω μακροχρόνιου εθισμού στον πολιτικό (και όχι μόνο) χουλιγκανισμό. Δεν είναι να τους μέμφεται κανείς, δεν έχει νόημα, είναι σα να μέμφεσαι ένα γαϊδούρι επειδή είναι γαϊδούρι.
Οι συριζοστελεχάρες όμως, που άρπαξαν στο φτερό αυτή την αθλιότητα και –αντί να την καταδικάσουν– επιχείρησαν εντέχνως και συστηματικά να την μετατρέψουν σε δήθεν τεράστιο πολιτικό γεγονός, είναι για φτύσιμο. Διότι το παμπόνηρο και προβοκατόρικο μυαλό τους που κάτι παραπάνω ξέρει σε σύγκριση με το λειψό μυαλουδάκι των κλακαδόρων τους, επιχειρεί μια ανίερη και θλιβερή ιστορική παραποίηση.
Επιχειρούν αθλίως και τρισαθλίως να μας πείσουν ότι η κηδεία του Μίκη ήταν μια ιστορική συνέχεια των κηδειών του Κωστή Παλαμά και του Γιώργου Σεφέρη. Ως γνωστόν, η κηδεία του Παλαμά έγινε η αφορμή για την πρώτη μεγάλη λαϊκή σύναξη κατά των κατακτητών Γερμανών το 1943 και η κηδεία του Σεφέρη το 1971αφορμή για την πρώτη μεγάλη διαδήλωση κατά της χούντας των συνταγματαρχών.
Και επιχειρούν τώρα να μας πείσουν ότι η κηδεία του Μίκη ήταν η πρώτη μεγάλη –αυθόρμητη κιόλας– λαϊκή εκδήλωση εναντίον της Δεξιάς του Κυριάκου. Η οποία μάλιστα προαναγγέλλει την πτώση του, όπως οι δυο προηγούμενες κηδείες προανήγγελλαν το φευγιό των κατακτητών το 1944 και την κατάρρευση της χούντας το 1974.
Ω μωρίας εγκώμιον, ω Ιστορίας προσβολή. Επειδή πενήντα χουλιγκανάκια σε διατεταγμένη υπηρεσία φώναξαν τρία «γιούχα», η ιστορία ήρθε και «κούμπωσε» με τις μεγαλόπνοες ονειρώξεις επιστροφής στην εξουσία που έχουν στο μυαλό τους ο Τσίπρας, η Σία Αναγνωστοπούλου, ο Χριστόφορος Βερναρδάκης και οι υπόλοιποι Συριζανέληδες (πλην Καρανίκα, προς τιμήν του). Ιστορική κούνια που τους κούναγε τους ταλαίπωρους.
Και δεν καταδέχονται καν να σκεφτούν ότι ο Μίκης ήταν υπουργός του πατέρα αυτού που γιούχαραν, σε κυβέρνηση της παράταξης που τώρα παρομοιάζουν με γερμανική κατοχή και χούντα συνταγματαρχών. Και δεν κάνουν καν τον κόπο να φανταστούν τι θα έκαναν οι προχθεσινοί κλακαδόροι της Μητρόπολης στον ίδιο τον Μίκη, αν τον είχαν συναντήσει πριν μόλις τρία χρόνια, όταν αυτός μιλούσε στις συγκεντρώσεις για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Θα τον είχαν λιντσάρει εν ψυχρώ. Ντροπή.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News