Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ότι δεν γνώριζε πως η ΕΡΤ μετέδιδε ζωντανά τη σύσκεψη στο Επιχειρησιακό Κέντρο της Πυροσβεστικής, το βράδυ της καταστροφής στο Μάτι. Κανονικά το κομμάτι τελειώνει εδώ, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο.
Όμως ας το προσπαθήσουμε.
Δεν ήταν σοφή η επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να παραχωρήσει συνέντευξη στον ΣΚΑΙ. Όχι επειδή βρέθηκε απέναντι σε δύο δημοσιογράφους καλά προετοιμασμένους. Αλλά επειδή βρέθηκε αντιμέτωπος με την αλήθεια και τη λογική.
Μία συνέντευξη, όταν γίνεται σωστά, απέχει πολύ από τον πολιτικό διάλογο ή από μία αντιπαράθεση στη Βουλή. Στην πολιτική αντιπαράθεση οπλίζεις και χτυπάς με ιδεολογήματα. Στη συνέντευξη, όμως, έχεις μπροστά σου γεγονότα, στοιχεία και αριθμούς. Διαβάζω σχόλια, σε φιλικά προς την κυβέρνηση μέσα και στα social media, για την επιθετικότητα των δημοσιογράφων και για τις παρεμβολές στη ροή του πρωθυπουργικού λόγου. Αναμενόμενη η έκπληξη, ειδικά αν δεν έχεις παρακολουθήσει πώς γίνονται αντίστοιχες συνεντεύξεις στο εξωτερικό. Kαι ναι, όταν ο συνομιλητής σου καταφεύγει σε καταφανή ψέματα, είναι λογικό να βγεις και από τα όρια. (H Σία Κοσιώνη δεν δικαιούται, πάντως, να παραπονιέται για την αναφορά του Αλέξη Τσίπρα στην οικογενειακή της κατάσταση. Όταν είσαι συγγενής πολιτικού αντιπάλου του ανθρώπου που βρίσκεται απέναντι, οφείλεις να τα περιμένεις αυτά. Αλλιώς υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να τα αποφύγεις.)
Ο Αλέξης Τσίπρας παραπονέθηκε ότι δεν τον ρώτησαν για τα ελληνοτουρκικά και τη σύνοδο κορυφής. Δικαίως. Γιατί έτσι έχει μάθει. Μία συνέντευξη, όμως, έχει μικρή αξία αν δεν χτίζεται από σκληρές ερωτήσεις. Κατά βάθος θα συμφωνεί και ο Πρωθυπουργός. Οι περισσότερες απαντήσεις ξεκινούσαν από το «χαίρομαι που μου κάνετε αυτήν την ερώτηση».
Ο κ. Τσίπρας δεν στάθηκε, τελικά, στο ύψος της αλήθειας. Προσέβαλε την κοινή λογική. Αλλά και τη νοημοσύνη μας.
Προσπάθησε να μετατρέψει την ανεπάρκεια σε αρετή, λέγοντας ότι «είχε την αφέλεια» να περιμένει υποχώρηση των Ευρωπαίων κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης. «Ήμασταν προετοιμασμένοι, αλλά οι άλλοι είχαν προετοιμαστεί καλύτερα». Αυτό μπορούσε να το πει ο προπονητής της εθνικής ομάδας μετά την τριάρα από την Ιταλία. Όχι όμως και ο Πρωθυπουργός.
Κατασκεύασε εικονική πραγματικότητα, ισχυριζόμενος ότι το μνημόνιο που έφερε «δεν είχε τραγικές συνέπειες» λες και δεν υπήρξαν capital controls και Υπερταμείο.
Μας έβγαλε χυδαία τη γλώσσα λέγοντας ότι δεν γνώριζε ότι υπήρχε ζωντανή μετάδοση στο Επιχειρησιακό της Πυροσβεστικής, αν και πρόσθεσε ότι οι υπουργοί του το γνώριζαν. Και σαν να ψέλλισε ότι είχε εικόνα για έναν-δύο νεκρούς.
Είπε και άλλα εντυπωσιακά: ότι δεν έκανε παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, δεν υπήρξε προσπάθεια οικοδόμησης φιλικού τοπίου στα media, δεν έκανε διακοπές με σκάφος της διαπλοκής, δεν έχει εξοχικό μεσοτοιχία με τον Χριστοφοράκο, δεν είναι από τζάκι, μεγάλωσε σε γειτονιά και όχι σε σαλόνια. Είχε βέβαια τα δίκια του με το Μακεδονικό, αλλά ποιος θα ασχοληθεί με αυτό όταν προηγήθηκαν όλα τα άλλα;
Είπε ότι δεν βλέπει θυμό, αλλά δυσαρέσκεια. Και διασκέδασε τη συζήτηση. Και εμείς.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News