Η βιασύνη είναι κακός σύμβουλος. Δεν ενέχει μόνο τον κίνδυνο να σκοντάψεις και να φας τα μούτρα σου, αλλά και να ρεζιλευτείς. Στην υπόθεση της λαθρεμπορίας χρυσού, το ρεζιλίκι είναι προφανές και αδιαπραγμάτευτο, αφού μία «σίγουρη» υπόθεση είναι στον αέρα και οκτώ πρόσωπα που μπήκαν στη φυλακή τη μια μέρα, ετοιμάζονται να βγουν· πότε; Ακούγεται σαν πείραμα. Οσμή κελιού που κόβει την ανάσα, κι έπειτα –με την άδεια των Αρχών, ασφαλώς– βαθιά εισπνοή ελευθερίας.

Τις ώρες που γράφονται αυτές οι γραμμές, και ενώ η ανακρίτρια λέει «ναι» στην αποφυλάκιση, γίνεται γνωστό ότι η Εισαγγελία δεν δίνει το πράσινο φως για να πάνε σπίτι τους ο ενεχυροδανειστής Ριχάρδος και οι άλλοι επτά που κρατούνται προσωρινά.

Οι συνήγοροι υπεράσπισης ετοιμάζονται να καταθέσουν προσφυγή στο αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο, για να αποφασίσει αυτό πια την ποινική τύχη των εμπλεκομένων. Πηγές μιλούν off the record για ροκάνισμα χρόνου αλλά και προσπάθεια εύρεσης εναλλακτικών οδών, ώστε η κατακραυγή να μην είναι μεγάλη, ευθέως ανάλογη του φιάσκου.

Η υπόθεση είναι πρωτοφανής στα δικαστικά χρονικά. Τη διέπει μια περίεργη «βιασύνη». Κι ακόμη πιο περίεργο είναι ότι στο ορμητικό της πέρασμα, ουδείς βρέθηκε να αντισταθεί. Ουδείς κατάφερε να κάνει πιο αργό το βήμα του, και να αποτρέψει την εξέλιξη που κατέφθανε, αλματωδώς κι αυτή.

Βιάστηκαν οι διωκτικές, αστυνομικές, Αρχές. Η μαρτυρία ενός προσώπου κρίθηκε αρκετή για να αρχίσει να ξετυλίγεται το κουβάρι. Και άρχισαν να συλλέγονται στοιχεία. Χωρίς εισαγγελική εποπτεία, άραγε; Η πεπατημένη μέχρι σήμερα έχει δείξει ότι στις σύνθετες και πολυπλόκαμες έρευνες, το υλικό μαζεύεται χαρτί-χαρτί, λιθαράκι-λιθαράκι, για να δεθεί γερά η δικογραφία.

Βιάστηκαν οι εισαγγελικές Αρχές. Είναι στοιχειώδες, λένε όσοι γνωρίζουν, ότι η λαθρεμπορία διώκεται βάσει του Τελωνειακού Κώδικα και αντίστοιχων εγγράφων· όπως αυτό που έστειλε τώρα η ΑΑΔΕ. Πώς ασκείται δίωξη και εγείρεται ολόκληρο δικαστικό οικοδόμημα όταν απουσιάζει η λυδία λίθος του; Όταν δεν υπάρχει η βεβαιότητα ότι πρόκειται για κακουργηματικό λαθρεμπόριο; Το αλισβερίσι με την Τουρκία δεν έχει δασμούς και ΦΠΑ. Ο Ριχάρδος, ως εμβληματικό πρόσωπο στην υπόθεση αυτή, το φώναζε από την περασμένη εβδομάδα. Δεν υφίσταται αδίκημα, με το λαθρεμπόριο βουλιάζουν και όλα τα υπόλοιπα – το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και η εγκληματική οργάνωση.

Δεν ήταν άλλωστε ούτε μία, ούτε δύο, αυτές οι ποινικές διώξεις. Ντουζίνες ολόκληρες κατηγορουμένων, δεν στάθηκαν ικανές να επιστήσουν την -ούτως ή άλλως απαιτούμενη- προσοχή των αρχών; Πρωτοφανές.
Βιάστηκαν οι ανακριτικές Αρχές. Κανείς δεν βρέθηκε να «κάνει διαφωνία» –καταπώς λέγεται. Να κατεβάσει το μολύβι, να διερωτηθεί τι κατηγορία απαγγέλλει στέλνοντας ανθρώπους στη στενή. Tι κι αν οι συνήγοροι κράδαιναν εξαρχής τα στοιχεία εμπρός τους; Ανακριτής και εισαγγελέας συμφώνησαν για την προσωρινή κράτηση – μα πώς;

Βιάστηκαν και τα ΜΜΕ. Και δώστου φωτογραφίες με τον Ριχάρδο και τις σαμπάνιες και τις μεταξωτές πυτζάμες του, να φιγουράρουν στα πρωτοσέλιδα και στα ενημερωτικά τα sites, δώστου ειρωνείες για το «χρυσό παιδί» και το βασίλειο του.

Βιάστηκε ακόμη και ο Πρωθυπουργός. Από το βήμα της Βουλής, και ενώ ακόμη δεν είχε καν προφυλακιστεί, ο Αλέξης Τσίπρας μιλούσε για «επιτυχίες των τελευταίων ημερών», για εγκληματική οργάνωση και το «γνωστό δίκτυο Ριχάρδου», μη διστάζοντας να τον κατονομάσει μπας και δεν καταλάβουν οι ταπεινότεροι του εκλογικού κοινού του. Πάει και το τεκμήριο της αθωότητας, πάει και η διάκριση των εξουσιών. Αυτό που μέτραγε είναι το «καλά να πάθει» ο Ριχάρδος που ξεζουμίζει τον φτωχό κοσμάκη, και το λανθάνον «είδατε πόσο καλά τα καταφέραμε», εμείς που αγαπάμε τον κοσμάκη…

Και τώρα; Οι δικηγόροι θα πάρουν το success fee τους. Κι ο Ριχάρδος, όταν αποφυλακιστεί, αν βεβαίως το δικαστικό συμβούλιο αποφανθεί θετικά, θα ξαναβάλει το χρυσό του στέμμα. Η Δικαιοσύνη θα παραμείνει όμως λαβωμένη.

Γιατί, όσες κι αν είναι οι υποθέσεις-φούσκες που έχουν σκάσει με κρότο μπροστά στη δικαστική έδρα, όσες αποφυλακίσεις κι αν έχουν γίνει με χαρακτήρα ανατροπής, τέτοια κατάρρευση ντροπής σε χρόνο dt, δεν έχει ματαγίνει. Τρίβουν τα μάτια τους, άνθρωποι που έχουν φάει τη ζωή τους στα δικαστήρια.

Με αρκούντως γενναιόδωρη διάθεση και μάλλον υπερβατική θεώρηση απέναντι στις εξελίξεις, θα μπορούσε κανείς να πει και το «Κάθε εμπόδιο για καλό». Γιατί στην παρούσα φάση είναι ανοιχτές, πολλές και μείζονες υποθέσεις, από τους ανακριτές Διαφθοράς κινδυνεύουν να περάσουν κι αυτές. Το μόνο «καλό» από τούτο δω το εμπόδιο, του χρυσού, είναι η εγγραφή στο δικαστικό και πολιτικό ασυνείδητο ότι η «βιασύνη» δεν χωράει στη Δικαιοσύνη. Η δικαστική ψυχολογία βρίσκει άλλωστε τα ανθρωπολογικά πειράματα, αποτρόπαια και απεχθή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News