Για τους σινεφίλ αυτός ήταν ο τίτλος μιας εμβληματικής ταινίας του κορυφαίου oύγγρου σκηνοθέτη, Μίκλος Γιάντσο, γυρισμένης κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’70, η οποία πραγματεύεται την αποσύνθεση της καταρρέουσας Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, στα τέλη του 19ου αιώνα. Τον ξεπεσμό των ευγενών καθώς μια νέα πραγματικότητα που τους ξεπερνά δημιουργείται γύρω τους. Δεν θέλουν να την δουν επιμένοντας να ζουν στο δικό τους κόσμο.

Μου ήρθε στο νου με αφορμή τις ενέργειες του Προκόπη Παυλόπουλου και του Γιάννη Βαρουφάκη. Μπορεί να μην ταυτίζονται πλήρως μεταξύ τους έχουν όμως κοινά χαρακτηριστικά, με σημαντικότερο το γεγονός ότι αυτό που πράττουν ιδιωτικά θεωρούν ότι είναι δημόσιο παράδειγμα. Κι εδώ είναι το πρόβλημα.

Δεν είναι αν έχει το δικαίωμα ο Προκόπης Παυλόπουλος να συνομιλήσει με τον οποιοδήποτε αρχηγό κράτους και να του εκφράσει τη συμπαράσταση του για τις δυσκολίες που περνάει η χώρα του με την πανδημία του κορoνοϊού, ούτε αν ο Γιάνης Βαρουφάκης μπορεί να πάει στο εξοχικό του στην Αίγινα. Το δικαίωμα το έχουν. Το ζήτημα είναι το παράδειγμα που δίνουν στη πλειοψηφία των πολιτών, ιδίως αυτές τις κρίσιμες στιγμές.

Ο μεν τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την ώρα που αποχώρησε από την Ηρώδου του Αττικού, πριν ένα μήνα, φαίνεται να ψάχνει αφορμή για να μπαίνει σφήνα στη διάδοχό του Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Μάλλον για να την «τσαλακώσει». Φαίνεται να μην έχει χωνέψει ότι αποστρατεύτηκε. Μίλησε, μαθαίνουμε, με τους προέδρους της Ιταλίας και Πορτογαλίας για να εκφράσει συμπαράσταση του για τη κρίση του κορονοϊού. Εδώ, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, έχουν ευθύνη και τα ΜΜΕ που δημοσίευσαν τα σχετικά. Ως τι το έπραξε; Με ποια ιδιότητα; Του τέως Προέδρου; Και από πότε οι συνομιλίες ιδιωτών, γιατί αυτό είναι, αποτελούν δημόσιο γεγονός για να δημοσιοποιούνται; Ας το κανε ιδιωτικά.

Ισως να του διέλαθε η εικόνα της Ελλάδας στα μάτια των ξένων ηγετών. Μια Ελλάδα που εμφανίζεται με την νυν Πρόεδρο και τον… τέως Πρόεδρο. Οι Κάρολος Παπούλιας και ο αείμνηστος Κωστής Στεφανόπουλος, όταν αποχώρησαν από το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας αφού συμπλήρωσαν τις δυο θητείες που προβλέπει το Σύνταγμα, δεν διανοήθηκαν να παρεμβαίνει ο ένας κατά τη διάρκεια της θητείας του άλλου. Δεν ισχύει το ίδιο για τον Προκόπη Παυλόπουλο. Αλλοι άνθρωποι, όμως, άλλα ήθη!

Ανάλογο αρνητικό παράδειγμα προς τη πλειονότητα των πολιτών που τηρούν τη καραντίνα είναι και η στάση του κ. Βαρουφάκη.
 Πρόκειται για αυτόν τον ελληναράδικο τσαμπουκά «αφού έχω την άδεια ως πολιτικός να μετακινηθώ το κάνω σνομπάροντας την κοινωνία, γιατί έτσι γουστάρω». Είναι αυτή η αντίληψή που μας μας έριξε το 2010 στα μνημόνια και με αυτή τη νοοτροπία ο ίδιος έφερε το τρίτο, αχρείαστο, Μνημόνιο.

Και οι δύο νοοτροπίες επιβεβαιώνουν αυτό που είπε προφητικά ο Κώστας Σημίτης. «Αυτή είναι αυτή Ελλάδα». Αυτή την Ελλάδα όλοι πρέπει να απορρίψουμε στην μετα-κορονοϊό περίοδο. Και η πλειοψηφία των πολιτών φαίνεται να το κατανοεί.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News