Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει ψωμοτύρι τον χαρακτηρισμό «ακροδεξιό μόρφωμα» για τη Νέα Δημοκρατία και αν ψάξει κανείς λιγάκι θα διαπιστώσει ότι είναι ακριβώς ο ίδιος που χρησιμοποιεί ο Μαδούρο για την αντιπολίτευση στη Βενεζουέλα. Τι κι αν απουσιάζει η πρωτοτυπία, η συνταγή εφαρμόζεται αδιακρίτως.

Την Τρίτη ο Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε με τον συγγραφέα Πέτρο Τατσόπουλο και τον δημοσιογράφο Αντώνη Πανούτσο και αμέσως μετά ανακοινώθηκε ότι θα είναι υποψήφιοι με τη Νέα Δημοκρατία στο Βόρειο και τον Δυτικό Τομέα της Β’ Αθηνών αντίστοιχα.

Ο κ. Τατσόπουλος υπήρξε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 ως το 2014. Μπήκε δηλαδή στον ΣΥΡΙΖΑ όταν δεν είχε διαφανεί ότι θα ερχόταν στην εξουσία (οι δημοσκοπήσεις τον εμφάνιζαν στο 6%) και τον εγκατέλειψε όταν την είχε βέβαιη, για να μετακινηθεί στο Ποτάμι με το οποίο δεν εξελέγη.

Η χημεία με το κόμμα είχε αρχίσει να χαλάει από το 2013 και τα πράγματα έφτασαν στα άκρα το 2014 όταν ο Τατσόπουλος δήλωσε ότι κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν με συμπάθεια τις ιδέες της 17 Νοέμβρη.

Είχε προηγηθεί μια κίνηση που δεν άρεσε σε πολλούς μέσα στο κόμμα του. Τον Σεπτέμβριο του 2013, με αφορμή τις συλλήψεις των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, ο Τατσόπουλος είχε τοποθετηθεί με τόλμη με τη φράση «κάλλιο αργά παρά ποτέ».

«Η ελληνική Δημοκρατία» είχε πει, «διόρθωσε σήμερα το τραγικό, μοιραίο λάθος που είχε κάνει ο Άρειος Πάγος στις αρχές της δεκαετίας του 1990, με το να δεχθεί να κατέβει στις εκλογές μία ναζιστική συμμορία. Διότι αυτή η συμμορία -ευθύς εξαρχής το ουρλιάζανε- μπήκε μέσα στο Κοινοβούλιο, με μοναδικό σκοπό να το κλείσει».

Η δηλώσεις αυτές δεν άρεσαν ίσως γιατί εκείνη την εποχή Πρωθυπουργός ήταν ο Αντώνης Σαμαράς. Ίσως γιατί το 2013 ήταν ακόμη χρονικά κοντά στη συμπόρευση της μούντζας και της κρεμάλας στις «ηρωικές» πλατείες του 2011. Ίσως πάλι κάποιοι να μην ήθελαν να ραγίσει η αντισυστημική τους βιτρίνα.

ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσή Αυγή δεν βρέθηκαν μαζί μόνο στις πλατείες. Ήταν στην ίδια πλευρά και στη Βουλή το 2014 κατά τις ψηφοφορίες για την (μη) εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας.

Παρένθεση: Εκεί εντοπίζεται βέβαια και το κομβικό πολιτικό λάθος του Τατσόπουλου. Το γεγονός ότι δεν ψήφισε τον Σταύρο Δήμα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας παρότι είχε αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι λογικό να δέχεται κριτική από τους Νεοδημοκράτες για το θέμα αυτό, όσο δεν μπορεί να προσφέρει μια επαρκή απάντηση — και τι να πει δηλαδή;

Αλλά η κριτική δεν έχει καμία σχέση με τον διαδικτυακό οχετό που αντιμετώπισε τις τελευταίες μέρες από την άλλη πλευρά. Και όταν λέω άλλη πλευρά δεν μιλάμε μόνο για τα ανώνυμα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ αλλά κυρίως όσους αυτοσυστήνονται ως Νεοδημοκράτες και δη Καραμανλικοί και το μόνο που κάνουν είναι να προσπαθούν να βλάψουν τη Νέα Δημοκρατία προς όφελος του ΣΥΡΙΖΑ.

Αργότερα, με τον ΣΥΡΙΖΑ πλέον στην εξουσία πολλοί είδαν φλερτ με τη Χρυσή Αυγή και με αφορμή τα κουκιά που έψαχνε η κυβέρνηση για να αλλάξει τον εκλογικό νόμο το 2016. «Στη Βουλή δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ευπρόσδεκτες ψήφοι» είχε δηλώσει τότε ο Νίκος Βούτσης (εδώ).

Και όπως και να το κάνουμε είναι αναντίρρητο το γεγονός ότι η δίκη της Χρυσής Αυγής δεν έχει γίνει ακόμη και ότι ο δολοφόνος του Παύλου Φύσσα κυκλοφορεί ελεύθερος επί των ημερών μιας κυβέρνησης που επαίρεται ότι είναι η μοναδική που εξασφάλισε στη Δικαιοσύνη τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να κάνει τη δουλειά της και να βάλει και κάποιους φυλακή…

Πολλά μπορεί να πει κανείς για τον συγγραφέα. Να σου αρέσουν ή να μην σου αρέσουν τα βιβλία του. Να συμφωνείς με τις απόψεις του ή να διαφωνείς και προφανώς ακόμη και να ενοχλείσαι από όσα λέει. Θα ήταν όμως άδικο να μην σημειωθεί η συνεπής του στάση απέναντι στην πολιτική βία και τις εγκληματικές ενέργειες που γίνονται με δήθεν πολιτικό και ιδεολογικό μανδύα. Ιδίως για τη στάση που κράτησε, χωρίς προστασία και χωρίς κάλυψη, απέναντι στο πραγματικό ακροδεξιό μόρφωμα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News