Είναι να απορείς με τις αντιδράσεις στον ΣΥΡΙΖΑ για το μήνυμα του Αλέξη Τσίπρα τον Δεκαπενταύγουστο. Ναι, ήταν μια ιδέα πιο γλυκερό και δυο ιδέες λιγότερο ριζοσπαστικό. Έλειπε μια καταγγελία για το επιτελικό κράτος και απεναντίας η απαρίθμηση των Παναγιών ήταν σαν ο πρόεδρος να έπαθε Ζαχαρία Παναντωνίου και να τον κατέλαβε ο θρησκευτικός νατουραλισμός: «Ο λαός μας τιμά σήμερα την Παναγία. Την Aνύμφευτη Nύμφη, την Υπέρμαχο Στρατηγό, την Ελεούσα, τη Γιάτρισσα, τη Θαλασσινή, την Παρηγορήτρα»… Ομως, αν έπρεπε να θυμώσουν οι σύντροφοι θα ήταν επειδή ο αρχηγός ξέχασε την Παναγία την Συριζαία, όχι επειδή ξέχασε ότι διαλαλούσε πως είναι «άθεος».

Αυτό το προφίλ τού και καλά νεανία ριζοσπάστη που δεν υπολογίζει Θεό και ανθρώπους προκειμένου να φέρει την επανάσταση, είναι περισσότερο μια κατασκευή. Ο κ. Τσίπρας μπορεί να δηλώνει ό,τι θέλει, ας δηλώνει «άθεος», βίγκαν ή και οπαδός του ζωροαστρισμού, όμως η σχέση του με την ελληνική Εκκλησία είναι πιο στενή και πιο δουλική από προκατόχων του που όμως δεν έκαναν πόζα ότι δίνουν πολιτικό και όχι θρησκευτικό όρκο.

Ο κ. Τσίπρας είναι αυτός που το καλοκαίρι του 2014, φρόντιζε να καβαλήσει το κύμα της εξουσίας με μια επίσκεψη στο Αγιον Όρος —τότε, λένε, είχε ζητήσει από την Ιερά Επιστασία να παραμείνει μόνος του για δέκα λεπτά με την Πλατυτέρα των Ουρανών. Να κάνει τι μόνος «άθεος» άνθρωπος εκεί;

Ο κ. Τσίπρας είναι αυτός που, ανήμερα των Θεοφανίων του 2015, 19 μέρες πριν τις εκλογές που τον έφεραν στην εξουσία, φρόντισε να πάει στον Πειραιά για να αφήσει συμβολικά το λευκό περιστέρι στον ουρανό.

Κι αν αυτά πες ότι τα έκανε πάνω στην υπερβολή της αντιπολιτευτικής τακτικής, όταν πια κυβέρνησε τι έκανε;

Έγινε ο Πρωθυπουργός με τις περισσότερος από κάθε άλλον συναντήσεις με τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών —όχι συναντήσεις πρωτοκόλλου, μιλάμε για τετ α τετ συνοδεία γευμάτων.

Έγινε ο Πρωθυπουργός που καρατόμησε μέσα σε μια νύχτα και μετά πάλι από ραντεβού με τον Ιερώνυμο στο Μέγαρο Μαξίμου, τον υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη, επειδή ο τελευταίος τόλμησε να προωθήσει αλλαγές στο μάθημα των Θρησκευτικών. Έβαλε δε στη θέση του τον darling της Εκκλησίας Κώστα Γαβρόγλου που επανέφερε τόσο αναχρονιστικές διατάξεις για το μάθημα που τελικά καταδικαστήκαμε ως χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Ακόμα και το πολυδιαφημισμένο deal με τον Ιερώνυμο για διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας έγινε με τέτοια τσαπατσουλιά που ουσιαστικά υπονόμευσε τον σκοπό του, αν δεχτούμε ότι είχε ποτέ τέτοιο σκοπό ο κ. Τσίπρας, στην προσωπική γιορτή του οποίου είχε καταφθάσει στο Μαξίμου και μια ανθοδέσμη από τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών.

Ας μην λοιπόν πέφτουμε από τα σύννεφα. Ο κ. Τσίπρας ορθά έστειλε μήνυμα για τη μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας. Είναι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρώην Πρωθυπουργός. Δεν είναι τόσο υποκριτικά τα όσα έγραψε στο Facebook, ακόμα και αν την ίδια ώρα δηλώνει ότι είναι «άθεος». Υποκριτικά είναι όλα όσα (δεν) έκανε τόσα χρόνια απέναντι στην Εκκλησία την εποχή που μπορούσε να κάνει κάτι.

Τώρα είναι στο μπαλκόνι και λέει ό,τι θέλει να ακούσει ο λαός. Και ελπίζει, όπως οι περισσότεροι εξ ημών για τα δικά μας βάσανα ο καθένας, ότι η Παναγιά θα τον βοηθήσει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News