Ο διάβολος κρύβεται πάντα στις λεπτομέρειες και στα ψιλά γράμματα. Συνεπώς, όταν εξεταστούν οι τεχνικές και νομικές λεπτομέρειες της συμφωνίας με την Αίγυπτο, τότε θα υπάρξει και η δυνατότητα για πλήρη αξιολόγηση, αν και σε αυτά τα θέματα μπορείς να φορέσεις τα τσαρούχια σου και να στέκεσαι αμετακίνητος σε θέσεις που θεωρείς εθνικά αδιαπραγμάτευτες.

Το υπουργείο Εξωτερικών λέει ότι η συμφωνία κατοχυρώνει την επήρεια των ελληνικών νησιών και είναι συμβατή με το Διεθνές Δίκαιο που αναγνωρίζει νησιωτική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Το βασικό ερώτημα είναι αν οι υποχωρήσεις που έκανε, όπως ήταν λογικό, η Ελλάδα μπορούν να αξιοποιηθούν από την Τουρκία σε μία μελλοντική συζήτηση, διμερή ή υπό δικαστική επιδιαιτησία, με επίκεντρο το Καστελόριζο. Αυτά θα φανούν στις λεπτομέρειες. Η γενική εικόνα δείχνει θετική.

Αλλά προς το παρόν η Τουρκία έχει δύο νέα προβλήματα. Πρώτον, το μνημόνιο με τη Λιβύη πηγαίνει, πράγματι, στο καλάθι των αχρήστων, καθώς βρίσκεται ανάμεσα σε δύο καθ’ όλα νόμιμες οριοθετήσεις που έκανε η Ελλάδα με την Αίγυπτο και την Ιταλία. Ωστόσο η Τουρκία είναι βέβαιο ότι θα αμφισβητήσει τη νομιμότητα της συμφωνίας. Οπως προσπαθεί να επιβάλει μία παράνομη συμφωνία, έτσι θα αμφισβητήσει και μία νόμιμη. Δεύτερον, η Αίγυπτος, η μεγαλύτερη αραβική χώρα του κόσμου, που βλέπει να απειλούνται ζωτικά της συμφέροντα από τις κινήσεις της Τουρκίας στη Λιβύη, συγκροτεί μέτωπο με την Ελλάδα, απορρίπτοντας μάλιστα την τουρκική πρόταση για ανακήρυξη ΑΟΖ.

Ελλάδα και Αίγυπτος προχώρησαν σε μερική οριοθέτηση ΑΟΖ. Το Καστελόριζο έμεινε εκτός συμφωνίας. Αυτό δύναται να θεωρηθεί ως ελληνική παραδοχή για την ύπαρξη γκρίζας ζώνης που δεν επιτρέπει και την οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο. Πρόκειται όμως για περιοχή που με βάση το Διεθνές Δίκαιο ανήκει στην Ελλάδα, γι’ αυτό και ο Μητσοτάκης λέει στην Τουρκία ότι μπορούμε να λύσουμε το θέμα και στη Χάγη. Με το Καστελόριζο εκτός της συμφωνίας με την Αίγυπτο, η Ελλάδα δεν εμφανίζεται αδιάλλακτη, αλλά πρόθυμη να συζητήσει τη συγκεκριμένη διαφορά. Αλλωστε τώρα, στην κουβέντα για το Καστελόριζο, έχει λόγο και η Αίγυπτος, αλλά και η Κύπρος. Σημειώστε ότι παρά τα όσα ισχυρίζονται διάφοροι ένθερμοι πατριώτες, το Διεθνές Δίκαιο επιβάλλει τον διάλογο και τη διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση ΑΟΖ, αποδοκιμάζοντας τις μονομερείς ενέργειες. Μονομερώς καθορίζεται η υφαλοκρηπίδα, κάτι στο οποίο θα μπορούσε να προβεί η Ελλάδα με τη σύμπραξη της Κύπρου, αρκεί να υπάρχει και συναίνεση της Αιγύπτου. Αυτό όμως θα οδηγούσε άμεσα σε κρίση με την Τουρκία, η οποία ήδη απάντησε με NAVTEX για άσκηση με πραγματικά πυρά ανάμεσα στη Ρόδο και στο Καστελόριζο.

To πιθανότερο είναι ότι αυτή η πετυχημένη συμφωνία θα κλείσει κάποια θέματα και θα ανοίξει κάποια άλλα, με μεγαλύτερες εντάσεις, ίσως και ακραίες συνθήκες. Ωστόσο βλέπουμε πλέον την Ελλάδα να μη στέκεται παθητικά, παρακολουθώντας τις κινήσεις της Τουρκίας, αναζητώντας μόνο στήριξη από εταίρους και συμμάχους αμφιβόλου πιστότητας. Είναι ίσως η πρώτη φορά που η χώρα μας παίρνει αποφασιστικές πρωτοβουλίες, μοιράζει εκείνη το χαρτί και ταυτοχρόνως παίζει με βάση τους κανόνες του παιχνιδιού. Αρκεί να είναι έτοιμη και όταν εμφανιστούν τα πιστόλια πάνω στο τραπέζι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News