Υπάρχουν δύο δίπολα που παραδοσιακά κυριαρχούν στην πολιτική αντιπαράθεση. Το ένα είναι ανάμεσα στους κλέφτες και στους έντιμους. Το άλλο ανάμεσα στους πατριώτες και στους προδότες. Ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό είναι η βαλκανική μας συγκρότηση. Το ελληνικό ακροατήριο δεν μπαίνει σε πολύπλοκες κουβέντες και η δαιμονοποίηση του πολιτικού αντιπάλου πρέπει να γίνεται με απλοϊκούς όρους.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κινδυνεύει να τα λουστεί και τα δύο. Όταν έχεις ακόμα και μαθητές σχολείων να σε εγκαλούν για προδοσία, είναι απολύτως βέβαιο ότι κάτι δεν χειρίστηκες σωστά. Και όταν ένας Πετσίτης κάνει ολόκληρο ηθικό πλεονέκτημα να τρίζει, τότε είτε ήσουν απίστευτα ατζαμής, είτε αθεράπευτα θρασύς.

Ένδεχομένως αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση να τα πληρώνει όλα μαζί. Και τον ερασιτεχνισμό και την απληστία τους. Ξεκίνησαν να λύσουν το Μακεδονικό, χωρίς να επιδιώξουν μία ειλικρινή εθνική συνεννόηση. Στόχος ήταν να πλήξουν τη Νέα Δημοκρατία, αναδεικνύοντας Φράγκους και Βελόπουλους. Τελικώς έμειναν με τον Τέρενς Κουίκ στο χέρι, την κοινή γνώμη επιφυλακτική και τους τύπους με τα κόκκινα περιβραχιόνια να κάνουν face control στις κερκίδες του Αλεξάνδρειου, μην τυχόν και ακουστεί το «Μακεδονία ξακουστή». Και περιμένουν να τους πει ο Σταύρος τι σκοπεύει να κάνει.

Είπαν να κάνουν καμιά ,«δουλειά» και έβγαιναν selfies με δικηγόρους και Πετσίτηδες, με το στόμα γεμάτο σαντιγί από τη βουτιά στην τούρτα. Χωρίς πειστικές απαντήσεις για την υπόθεση της ΔΕΠΑ και τα βολικά ρουσφέτια προς Λαυρεντιάδη. Και με τη Βουλή να «ξεπλένει», με τροπολογίες της τελευταίας ώρας, όλες τις «δουλειές» και τις αναθέσεις στο Προσφυγικό.

Τα βλέπεις όλα αυτά και αναρωτιέσαι αν πρόκειται για ηλίθιους ή αν θεωρούν εμάς ηλίθιους. Νομίζω ότι συμβαίνουν και τα δύο. Η εξουσία είναι σαν το σεξ: η βουλιμία και η βιάση της πρώτης φοράς συνήθως καταστρέφουν τα πάντα.

Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του δυτικού κόσμου, οι αποκαλύψεις για το Προσφυγικό, τη ΔΕΠΑ, τον Πετσίτη θα προκαλούσαν κλυδωνισμούς μεγάλης έντασης. Όχι μόνο για αυτά που αποκαλύπτονται, αλλά, κυρίως, επειδή κάποιος εισαγγελέας θα σήκωνε το τηλέφωνο και θα ζητούσε εξηγήσεις. Εδώ διαχρονικά οι κυβερνώντες παίρνουν τον χρόνο τους, μήπως καταφέρουν και καλύψουν κάτι. Αλλά κάτι τέτοια θυμίζουν την άμμο της γάτας. Ακόμα και αν δεν βλέπεις τίποτα στην επιφάνεια, ξέρεις καλά τι θα βρεις αν τη σκαλίσεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News