Δεν βοηθά η άτιμη η λέξη – το καθιερωμένο «πρόεδρε» ήταν εύηχο και βόλευε… Δεν λέει να φωνάξεις στη γειτονιά, στον δρόμο, στη λαϊκή, μέσα στο πλήθος «υποψήφιεεεε», για να δεις πόσοι θα γυρίσουν. Διότι από το δείγμα του μικρόκοσμου του καθένα μας τριγύρω, είναι πασιφανές πως οι υποψήφιοι κάθε είδους στις επερχόμενες πολλαπλές εκλογές υπερβαίνουν πια σε αριθμό ακόμη και τους αναρίθμητους, που επικαλούνται (ωχχχ) στιχουργική ιδιότητα στη χώρα. Οι μισοί Ελληνες κατεβαίνουν (τι ρήμα κι αυτό!!!) στις εκλογές και οι άλλοι μισοί τους ψηφίζουν.

Κι επειδή πάντα ο Μάιος μας έρχεται εμπρός-βήμα-ταχύ και τα πρώτα ψηστήρια ήδη ξεκίνησαν, το Protagon, με βαθιά αίσθηση ευθύνης και κοινωνικής προσφοράς, προτείνει τα επτά (όσα και οι πεθερές) θανάσιμα ερωτήματα, που πρέπει να απευθύνονται σε κάθε υποψήφιο-ψήστη, για να μη καταντήσετε ξανά κοψοχέρης.

Ανεξαρτήτως του αν μιλάμε για ευρωεκλογές ή για ταπεινές διαμερισματικές εκλογές, για προβεβλημένο πολιτικό ή για την ψωνάρα την ξαδέρφη του γείτονα του Αποστόλη, για το (ποιο;;;) εθνικό σχέδιο του αύριο της χώρας ή για το χάλια πεζοδρόμιο της γωνίας, οι ίδιες επτά μοιραίες ερωτήσεις πρέπει να απαντώνται ρεαλιστικά και εμπεριστατωμένα από κάθε επίδοξο, μπας και κάτι γίνει.

1- Τι; Περίγραψέ μας, επίδοξε, λιτά και εύληπτα, με λίγες λέξεις, ποια στοχευμένα πράγματα λες πως πρέπει να γίνουν. Μη ξεχνάς πως ο σκληρός μέσα δίσκος μας είναι και φορτωμένος και δεν αντέχει πολλά πολλά μετά τα τελευταία δέκα απομυθοποιητικά χρόνια.

2- Γιατί; Πείσε μας για την ανάγκη όσων προτείνεις. Ο πήχης είναι τόσο ψηλά όσο και το τελεφερίκ, που θα συνέδεε την πλατεία της ΧΑΝΘ και τη ΔΕΘ με το δάσος του Σέιχ Σου (Τι; Δε θα γίνει τελικά;)

3- Πού; Ο εντοπισμός της δράσης έχει βάρος, ειδικά αν δεν περιλαμβάνει τα ακίνητα του μπατζανάκη, την ανάπλαση του χωριού ή τη χρηματοδότηση της περιφέρειας της καταγωγής του υποψηφίου.

4- Ποιος; Η ζωή είναι ομαδικό άθλημα και δε φτάνει μόνο το όραμα τους ενός, έστω κι αν είναι η ξαδέρφη του Αποστόλη. Θέλει και ομάδα και συμπαίκτες και συνέργειες, πράγματα δύσκολα για το νεοελληνικό πάμε-και-βλέπουμε.

5- Πώς;  Η εκτροπή του Αχελώου άντεξε σαν προεκλογική υπόσχεση για πολλές τετραετίες ενώ η υποθαλάσσια οδός της Θεσσαλονίκης είναι επίσης αξεπέραστο επίτευγμα ενδελεχώς μελετημένου αλλά ποτέ εκτελεσμένου έργου—γελούν και τα κεφαλόπουλα του Θερμαϊκού. Πώς να ξεπεράσεις τέτοια ακατάρριπτα ρεκόρ πωλήσεως «παπά»;

6- Πότε; Μετρό Θεσσαλονίκης και μόνον — δεν περιγράφω άλλο.

7- Πόσο;  Ζούμε στη χώρα όπου αδρά πληρώνουμε και θα πληρώνουμε ότι ο Βούδας έπαιξε τον Πρωθυπουργό, ο Ακης τον υπουργό Αμυνας, ο Γιάνης με μονό νι τον κουλαριστό υπουργό Οικονομικών, ο Πανίκας τον Νομάρχη και ο φτερωτός τον Δήμαρχο. Οποιος καεί απ’ τον χυλό, φυσάει και… την ξαδέρφη του Αποστόλη.

Επτά καίρια ερωτήματα μόνον και καθαρίζει το τοπίο και κρίνεται η πολιτική ανάδειξη ή ο εξοβελισμός του κάθε υποψήφιου για όποιο αξίωμα, για όποια θέση. Αφού τεθούν οι μοιραίες αντωνυμίες, μετά άνετα μπορούμε να περάσουμε σε άλλο, μάλλον περιφρονημένο, μέρος του λόγου, τα επιφωνήματα. Διαλέξτε το πλέον κατάλληλο για την κάθε περίπτωση υποψηφίου: «Ααααα!!!», «Ωωωω!!!», «Βαβαί, παπαί» (για αρχαιολάγνους), «Αλί, αλί και τρισαλί», «Οϊ, όϊ μάναμ», «Α πάγαινε ρε» κ.α.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News