Καταπίνουμε την κάμηλο και διυλίζουμε τον κώνωπα. Κυνηγάμε την κατσαρίδα στην πιο αθέατη γωνιά του σπιτιού και αρνούμαστε να δούμε τον ελέφαντα που έχει θρονιαστεί στην μέση του κεντρικού μας σαλονιού. Στην πανδημία που βιώνουμε, δοξάζονται η επιλεκτική όραση και η κατά περίπτωση ακοή. Οταν μιλούν όλα τα μέλη της Επιτροπής λοιμωξιολόγων , αγανακτούμε επειδή ακούγονται δεκάδες γνώμες. Θα αγανακτούσαμε χειρότερα αν η Επιτροπή αποφάσιζε να έχει έναν εκπρόσωπο που θα μιλούσε μόνον αυτός. Θα θεωρούσαμε ότι δεν έχουμε πρόσβαση στην πληροφόρηση και ότι κάτι σταλινοφασιστικό συμβαίνει εκεί πίσω από τις κλειστές πόρτες.

Η Εκκλησία δέχεται αφόρητη πίεση από τους πιστούς που ζητούν να εκκλησιαστούν. Την εκφράζει με εγκυκλίους αντάρτικου. Δεν αισθάνεται καμία πίεση από τους 5.051 θανάτους. Επιλεκτική πίεση και εδώ. Η κυβέρνηση βρίσκεται διαρκώς μπροστά σε ένα αέναο «Ιησούν ή Βαραβάν;» Είναι υποχρεωμένη κάθε πρωινό να διαλέγει. Ανοικτά τα σχολεία ή τα καταστήματα; Τα κομμωτήρια ή οι εκκλησίες; Τα νυχάδικα ή τα βιβλιοπωλεία; Τα Δημοτικά ή όλες οι εκπαιδευτικές βαθμίδες; Τα γήπεδα ή τα θέατρα; Αδυνατώντας να τα ανοίξει ή να τα κλείσει όλα, αναγκάζεται να διαλέγει διαρκώς. Κάθε επιλογή της δημιουργεί έναν αχάριστο και εννιά δυσαρεστημένους.

Τα πλήθη που παρά το lockdown πλημμυρίζουν τους δρόμους, αξιολογούν επίσης κατά το ατομικό και συντεχνιακό τους δοκούν. Για τους γέρους φταίνε οι πιτσιρικάδες που μαζεύονται στις πλατείες. Για τους νεαρούς φταίνε οι πυκνές διμοιρίες των ΜΑΤατζήδων που τους περικυκλώνουν. Για τους αριστερούς φταίνε οι θεόπληκτοι που μαζεύονται στις εκκλησίες και στις λιτανείες. Για τους συντηρητικούς φταίνε οι αρνητές που κάνουν υπόγεια πολιτική αντίσταση. Για τους φτωχούς φταίνε οι πλούσιοι που πάνε να ξεφαντώσουν στο Ντουμπάι. Για τους φοβιτσιάρηδες φταίνε υστερικές καταναλώτριες που κατεβαίνουν στην Ερμού και προβάρουν παπούτσια μπροστά στις βιτρίνες. Για τις ξεμαλλιασμένες φταίνε αυτοί που κλείνουν τα κομμωτήρια και τις εξαναγκάζουν να πηγαίνουν σε σπίτια για να κουρευτούν. Για τους πειθαρχικούς αυτοί που κάνουν κρυφά ρεβεγιόν με 20 νοματαίους. 

Σε ένα πελώριο σύστημα συγκοινωνούντων δοχείων στο οποίο η Covid-19 μεταφέρεται αθέατα από τη μια κοινωνική και επαγγελματική φούσκα στην άλλη, πάντα φταίνε οι άλλοι. Για την αντιπολίτευση φταίει η κυβέρνηση που δίνει αντιφατικές οδηγίες και δεν επιτάσσει τις ιδιωτικές ΜΕΘ, για την κυβέρνηση φταίνε οι αντιπολιτευόμενοι που εμμέσως συντάσσονται με τους αρνητές, επενδύοντας πολιτικά στους θανάτους και την οικονομική καταστροφή. Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι ζητούν να κλείσουν όλα για να μπει φρένο στην πανδημία, ο ιδιωτικός τομέας ζητά να ανοίξουν όλα πριν πεθάνουμε μαζικά από φτώχεια. 

Οταν κάποιοι δείχνουν τι συμβαίνει στο Λονδίνο και στο Βερολίνο, κάποιοι άλλοι τους θυμίζουν την Δονούσα και την Γαύδο που έχουν νεκρώσει κοινωνικά και οικονομικά δίχως να έχουν κρούσμα. Οταν ο ένας μιλά για τον θάνατο του εμποράκου, οι διπλανός του λέει να ρίξει μια ματιά στο ιικό φορτίο που δείχνουν τα λύματα της Ψυτάλλειας. Οι Εντατικές των νοσοκομείων είναι γεμάτες από διασωληνωμένους, όμως οι πραγματικές Εντατικές είναι οι τηλεοπτικοί μας σταθμοί, στα παράθυρα των οποίων πεθαίνουν καθημερινά η κοινή λογική και τα ενιαία κριτήρια του κοινωνικού διαλόγου.

Ζούμε την απόλυτη πολυδιάσπαση, τον άκρατο υποκειμενισμό, την πλήρη αδυναμία όλων μας να μπούμε στα παπούτσια του άλλου. Φοράμε μόνο τα δικά μας υποδήματα, υπερασπιζόμαστε αυτό το δικαίωμα μας φανατικά και αρνούμαστε να δούμε ότι βρισκόμαστε στην λάσπη μέχρι τον λαιμό. Βοήθειά μας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News