Μία μερίδα του Τύπου αναρωτήθηκε αν η πρωτοβουλία του Μητσοτάκη, για τη δημιουργία Επιτροπής που θα εισηγηθεί υποστηρικτικά μέτρα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, θα θορυβήσει το συντηρητικό ακροατήριο της Νέας Δημοκρατίας. Κοινώς αν την ώρα που η κυβέρνηση επεξεργάζεται εξειδικευμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες, θα εμφανιστεί κανένας Βελόπουλος για να ψαρέψει ψήφους.

Το ερώτημα έχει ενδιαφέρον. Διότι αν η πρωτοβουλία δεν μείνει στα λόγια, αλλά μπει στη σφαίρα των πράξεων, η κυβέρνηση οφείλει να ενσωματώσει στο νομικό πλαίσιο μία σειρά από ρυθμίσεις όπως, για παράδειγμα, η τεκνοθεσία, η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, η εξάλειψη των διακρίσεων, ειδικά στο Δημόσιο. Εκεί μπορεί να υπάρξουν θέματα. Οχι από το πλατύ κομμάτι της κοινωνίας όπως νομίζουν κάποιοι. Θα αντιδράσουν όμως βουλευτές της ΝΔ, θα εκφράσει τον προβληματισμό της η Εκκλησία, ενώ θα εμφανιστούν και πρωτοσέλιδα που θα ανησυχούν για τα ιερά και τα όσια, θα διακρίνουν προσβολή στη φύση της αγίας ελληνικής οικογένειας. Τι θα κάνει τότε ο Μητσοτάκης; Διότι, εντάξει, ψήφισε το σύμφωνο συμβίωσης ομοφύλων όταν το επίσημο κόμμα έστριβε διακριτικά. Τώρα είναι αλλιώς. Αν φέρει την τεκνοθεσία, για παράδειγμα, στη Βουλή θα ακουστούν ακρότητες και γραφικότητες. Αν δεν τη φέρει, θα βρεθεί απολογούμενος στα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Και αν δεν το έχετε καταλάβει, τα τελευταία χρόνια παίζεται ένα παιχνίδι πολιτικού ανταγωνισμού πάνω στις ψήφους αυτής της κοινότητας.

Το πεδίο θεωρείται προνομιακό για τον ΣΥΡΙΖΑ. Και δικαίως. Ψήφισε το σύμφωνο συμβίωσης ομοφύλων και τον νομικό προσδιορισμό του φύλου. Πρόκειται για δύο εμφατικές παρεμβάσεις που έφεραν την χώρα πιο κοντά στο ευρωπαϊκό κεκτημένο. Ε, αυτές οι δύο πρωτοβουλίες ουσιαστικά επιτρέπουν σήμερα στον Μητσοτάκη να κάνει παιχνίδι. Και οι δύο πέρασαν με τρόπο που διέλυσε κάποιους μύθους για τα αντανακλαστικά και το θυμικό της κοινωνίας. Ούτε σκανδαλίστηκε κανείς, ούτε σηκώθηκε θόρυβος από την πλευρά της συντήρησης. Ακόμα και αυτοί που λάκισαν στις σχετικές ψηφοφορίες, σήμερα θα το έχουν μετανιώσει. Αυτή η διαπίστωση διευκόλυνε τον Μητσοτάκη να εντάξει open gay στελέχη στην κυβέρνησή του. Σε μεγάλο βαθμό η κοινωνία τα έχει αφήσει πίσω της όλα αυτά. Μέχρι και η Εκκλησία τα δέχεται σχεδόν συγκαταβατικά. Πρόκειται για πρωτοβουλίες που σίγουρα δεν στερούν ψήφους και επηρεάζουν την εκλογική συμπεριφορά μόνο θετικά.

Ουσιαστικά ο Μητσοτάκης επιχειρεί να πατήσει σε έδαφος που μέχρι τώρα ελέγχεται, σχεδόν στο σύνολο του, από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το λες και ακόμα ένα άνοιγμα προς τις αριστερές παρυφές του Κέντρου. Διότι πέρα από τα αυτονότητα, πέρα από την ωρίμανση της κοινωνίας, έχουμε να κάνουμε σχεδόν με το 10% των πολιτών. Αν το μετατρέψεις σε κουκιά, δεν είναι και λίγα.

Υ.Γ. Μέχρι η κυβέρνηση να πάρει στα χέρια της τις προτάσεις της Επιτροπής, μπορεί να ασχοληθεί με ένα άλλο, άμεσο ζήτημα: τα παιδιά που ομόφυλων ζευγαριών που έχουν παντρευτεί στο εξωτερικό, αλλά δεν αναγνωρίζονται στην Ελλάδα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News