Ενα από τα ισχυρότερα μηνύματα της «στροφή του Τσίπρα στο ρεαλισμό», είναι η τοποθέτηση του Στέργιου Πιτσιόρλα στη θέση του υφυπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης. Από τη θέση του επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ, ως άνθρωπος της αγοράς, κινήθηκε αθόρυβα και με προσήλωση προς την κατεύθυνση των ιδιωτικοποιήσεων, αποφεύγοντας την οποιαδήποτε αντιπαράθεση με τους αντιδρώντες σε αυτές και κλείνοντας τα αυτιά του στις κατηγορίες προς το πρόσωπό του που προέρχονταν από υψηλά ιστάμενα μέλη της κυβέρνησης όπως ο Πάνος Σκουρλέτης. Όπως γράφει ο Γιώργος Καρελιάς, είναι από τα πρόσωπα «που προωθούν με περισσό ρεαλισμό τη μνημονιακή πραγματικότητα και ανέλαβαν να την προωθήσουν ακόμα περισσότερο κι από υψηλότερη θέση».

Σε αυτή τη συγκυρία, η τοποθέτηση του Στέργιου Πιτσιόρλα στη θέση του υφυπουργού Οικονομίας είναι ένα χρήσιμο εργαλείο του Αλέξη Τσίπρα προκειμένου να δείξει ότι συντονίζεται με τη λογική των δανειστών και εταίρων μας. Ταυτόχρονα, είναι μια κίνηση προς άλλα μέλη της κυβέρνησης αλλά και προς στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, για τα οποία ο κ. Πιτσιόρλας είναι κόκκινο πανί. Επίσης, ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να παραβλέψει το γεγονός ότι έχει απόλυτη ανάγκη από τα χρήματα των ιδιωτικοποιήσεων και των επενδύσεων στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται η εγκατάσταση της Fraport σε ένα από τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, κάτι που συνεπάγεται την εφάπαξ καταβολή του ποσού των 1.234.000.000 ευρώ, ποσό που προβλέπεται από τη συμφωνία παραχώρησης.

Ο 60χρονος δικηγόρος από τη Θεσσαλονίκη (με καταγωγή από τη Χαλκιδική) δεν είναι ξένος προς το ΣΥΡΙΖΑ. Οι πολιτικές καταβολές του βρίσκονται στο χώρο της ανανεωτικής αριστεράς και θεωρείται πολιτικό τέκνο του Λεωνίδα Κύρκου, με τον οποίο διατηρούσε και στενή προσωπική σχέση. Ενταγμένος στο Ρήγα Φεραίο από τα φοιτητικά του χρόνια στη Νομική Σχολή, διετέλεσε γραμματέας της οργάνωσης Θεσσαλονίκης του Ρήγα κι αργότερα, στις αρχές της δεκαετίας του ’80 γραμματέας της οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ Εσωτερικού και ακολούθως της ΕΑΡ. Hταν από εκείνους που πρωτοστάτησαν στη συγκρότηση του Συνασπισμού και βρέθηκε στον στενό ηγετικό πυρήνα του. Στη δεκαετία του ’90 υπήρξε «το δεξί χέρι» του τότε προέδρου του ΣΥΝ Νίκου Κωνσταντόπουλου. Είχε αναλάβει τις εμπιστευτικές επαφές με τους εκπροσώπους των υπολοίπων κομμάτων και κυρίως με το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία και θεωρείται ο άνθρωπος ο οποίος διαχειρίστηκε τη φημολογούμενη υποψηφιότητα του Νίκου Κωνσταντόπουλου για την προεδρία της Δημοκρατίας η οποία τελικώς δεν προχώρησε. Επίσης, είχε επιφορτιστεί τις επαφές τόσο με το περιβάλλον του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, όσο και με αυτό του τότε προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου για την εξασφάλιση διακομματικής συναίνεσης στο πρόσωπο του κ. Κωνσταντόπουλου. Αργότερα, ο Στέργιος Πιτσιόρλας αποστασιοποιήθηκε πλήρως από το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και της ΔΗΜΑΡ, αν και για πολλούς αυτός ήταν ο φυσικός του χώρος.

Είναι άνθρωπος της ελεύθερης αγοράς και γνωρίζει από επενδύσεις. Τα τελευταία χρόνια, πριν την τοποθέτησή του στο ΤΑΙΠΕΔ, είχε καταφέρει να φέρει εις πέρας ένα μεγάλο τουριστικό επενδυτικό σχέδιο, ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ, προερχομένου κυρίως από ρωσικά κεφάλαια, στο Παλιούρι της Χαλκιδικής. Από το 2011 έως το 2014 διετέλεσε πρόεδρος της κατασκευαστικής εταιρείας Stroicentre Real Estate Construction Company AE, ενώ από το 2008 υπήρξε πρόεδρος των εταιρειών MED SEA HEALTH AE και ΜΑRE VILLAGE AE. Στο παρελθόν είχε διατελέσει στέλεχος των εταιριών «Αιολικό Πάρκο Μαυροβούνι ΑΕ» και «Αιολική ΖΑΡΑΚΑ ΚΟΥΠΙΑ ΑΕ».

Από την άλλη πλευρά, όμως, ο κ. Τσίπρας χρειάζεται ισορροπία ανάμεσα στις επιταγές του τρίτου Μνημονίου και την ιδεολογική περιχαράκωση του κόμματός του, και ίσως η τοποθέτηση του Δημήτρη Παπαδημητρίου στη θέση του υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης να είναι η απάντηση. Ο οικονομολόγος από το Levy Institute έχει ταχθεί υπέρ της κυκλοφορίας παράλληλου νομίσματος, υπέρ του δημοσίου ως μοχλού ανάπτυξης κι υπέρ ενός plan b. Μένει να αποδειχτεί κατά πόσο μπορούν να συνυπάρξουν στο ίδιο Υπουργείο, με τόσο διαφορετικές αντιλήψεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News